سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۶

قسمت ۱۶ سفر به دور امریکا

خدایا شکرت 🥺😭❤️ خدایا شکرت. مریم دوست‌داشتنی و نازنین و استاد عزیزم سلام.

مریم جون، سپاسگزارم برای این فایل بی‌نظیر. چه زیبایی نفس‌گیری. من از شدت زیبایی اون صحنه‌های بعد از بارون، از دیدن اون همه سبزی یکدست، از دیدن اون آهوی زیبا وسط اون بهشتِ سبز، از دیدن اون آسمون و بخار توی هوا، از اون همه زیبایی وصف‌نشدنی چشم‌هام پر اشک شد. پر از حسِ کرنش و تعظیم شدم. 😭😭

کرنش در برابر این همه عظمت و زیبایی.

زبونم عاجزه از بیان. حسم رو نمی‌تونم بیان کنم.

فقط دلم می‌خواد در برابر این همه بزرگی و عظمت و زیبایی بی‌حد، این زیبایی بی‌نهایت زانو بزنم، سجده کنم و بذارم اشک‌هام جاری بشه.

نفسم بند اومد از دیدن اون سبزی یکدست همه‌جا. خدایا شکرت که لایق دیدن این همه زیبایی و لطافت بی‌حد شدم. چقدر بزرگی تو. خدایا شکرت. قوانین چقدر درست کار می‌کنن.

چه جهان زیبایی. خدایا شکرت. کلمات و واژه‌های من الکن هستن. زبونم از گفتن ناتوانه. انگشت‌هام نمی‌تونن تایپ کنن.

نمی‌تونم شکرت رو به جا بیارم خداجون.

مریم عزیزم سپاسگزارم که این تصاویر رو ضبط کردین. اونجا که آهو رو دیدین خودتون هم یکهو به وجد اومدین و هیجان‌زده شدین. اونجا که از بالا رفتن پیچک‌ها از همه جا می‌گفتین… 😭❤️

خدایا شکرت که مریم زیبای ما رو به این شایستگی آفریدی.

شکرت برای وجود استاد عباس‌منش عزیزم و مریم نازنینم.

شکرت برای اینکه من می‌تونم در اینجا این همه زیبایی ببینم و این صدای آرامش‌بخش استاد و مریم جانم رو بشنوم. شکرت که می‌تونم کامنت دوستانم رو بخونم. شکرت که این همه زیبایی رو به این آشکاری و اینطور عیان می‌بینم. خدایا ممنونم که من رو آفریدی. 😭😭😭 شکرت که به من جان دادی. شکرت برای لحظه لحظه این زندگی ارزشمند و زیبا. شکرت برای هر آنچه که در زندگی نصیب من کردی. شکرت برای آگاهی‌هایی که به من دادی. شکرت که هدایتم کردی به اینجا.

چقدر من ناتوانم از شکر گفتن…

خدایا سپاسگزارم برای هر آنچه که آفریدی، برای این همه درخت و سرسبزی، برای وجود حیوانات، برای وجود اون آهوی زیبا، برای وجود خانواده عزیز و بزرگ عباس‌منش، برای همه چیز.

من عاشق مریم عزیز و استادم هستم. عاشقِ عاشقتم گفتن‌های اونها به هم، عاشق شکرگزاری‌ها و سپاسگزاری‌هاشون، عاشق تمرکز بر زیبایی‌هاشون، عاشق تلاش و پشتکارشون در تولید و به‌روزرسانی محصولات و فایل‌ها.

مریم جانم ممنونم برای صدای زیباتون. برای غذای خوب و خوشرنگی که پختید. راحت هم بود و دردسر زیادی نداشت. استاد، شما چه تیشرت قشنگی داشتید.‌ مایکِ عزیز و صبور و همراه، چه خوبه که هستی. استاد چه خوبه که شما رو داریم. وقتی صدای رعدوبرق اومد و شما اون طور با صدای بچه‌گونه حرف زدید و گفتید که ترسیدید، خیلی خوب بود و کاملاً فی‌البداهه و طبیعی بود. خودِ خودتون بودید و این نهایتِ زیبایی است.

من عاشقتون هستم. خدارو شاکرم. برای وجود شما از خداوند بزرگ و عزیز سپاسگزارم.

از خدا می‌خوام من رو هدایت کنه به دیدن زیبایی‌های بیشتر و بیشتر. من رو ثابت‌قدم کنه.

برای همه عزت و سلامتی و ثروت و تجربه‌ی رسیدن به لحظه‌ی نابِ احساس شکرگزاری رو طلب می‌کنم.