سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۷

سلام استادخوبم وخانم شایسته ی عزیز

این کامنت رو میخوام بااین کلمه شروع کنم

عاااااااااشقتممممممم

استاد عشق بین شماومریم جان شده مثل یه فکت برای باورهای من که هرزمان نجواهای شیطانی اومد ای بابا کجا عشق واقعی هست،کی شبیه حرفایی که میزنه هست،کی براش مهم حال خوب دونفرتون در لحظه هست و…..میگم سکوت کن که من استادی دارم شبیه دوست داشتنش هیچ کجا نیست

استاد و مریم جان این عشق واقعی رو تجربه کردن من هم میتونم تجربه کنم منم اگر موحد به خداوند باشم خودش تدارک چنین تجربه ی حقیقی رو بهم میده من برای چنین تجربه ای هم صبورم هم آگاه به اینکه باید شبیه ترین بشم بهش که کارکردن من روی خودمو میطلبه

در بحث روابط قشنگ ترین چیزی که ازتون یاد گرفتم این بود گفتید وابستگی ممنوع!!

استاد من هرروز عدم وابستگیم به هرآنچه درزندگی رو تمرین میکنم

شدم شاگرد زرنگه درساتون که هرچی میگیددارم توبطن زندگیم عملی می‌کنم

رهاترین شدم

ناگفته نماند که خداوند هم آزمون ازم میگیره ببینه باور و عملم یکی شده یا هنوز نیاز به چک ولگد های جهان هست !

و خوشحال ترینم وقتی میبینم امتحانامو با نمره ی بالا پاس میشم این یعنی تغیییرررر برای من

میگم ببین مطهره چه چیزهایی قبلامیتونست توروبهم بریزه اما تو حالا نگاهت به تضادها چقدر توحیدی شده

قبلا چقدر قدرت دست عوامل بیرونی برای کنترل توبود

اتفاقات،آدم هاو….تورو به هر جهت میبردن همراه می‌شدی و درنتیجه یه روز حالت خوب بود یه روز دیگه زندگی برات جهنم

حتی دیگه توی حال بدیام پناه به آدمانمیبرم که باحرفاشون بخوان منو آروم کنن فقط میگم خدایا تو کافی هستی

ومن هرروزم شده بدون اغراق به زیبایی همین زیبایی هایی که شمادرسریال شگفت انگیز سفربه دورآمریکا برامون به تصویر می‌کشید چون من حال اکنونم به چیزی بیرون از خودم وابسته نیست

تنهاوتنها به درونم که هماهنگ با قوانین این جهان خارق العاده وخداوندشده داره که اونم نتیجش برام حالِ بهشتی شده

حتی در سخت ترین لحظات دیالوگم این شده خدایا چون تو هستی من سختی ای نمی‌بینم مراآگاه کن به آنچه از این لحظات باید بیاموزم و خودت مرا یاری کن که ازآن گذر کنم که تمام قدرت ازآنِ توست پروردگارم🪐