سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۹

به نام خداوند یگانه

سلام بر استاد عزیزم استاد عباس منش و مریم جون نازنین و شایسته و برازنده

امروز هم تونستیم از قاب دوربینش زیبایی ببینیم قشنگی ببینیم ثروت ببینیم و فراوانی رو با تمام وجودمون لمس کنیم

چقدر ثروت واقعاً شگفت انگیزه چقدر می‌تونه به گسترش جهان کمک کنه

چقدر می‌تونه بعد از اینکه حال خودمونو خوب می‌کنیم ازش بگذریم و اجازه بدیم که دیگران هم در داشتن این حس خوب با ما شریک بشن

و به نظر من این خیلی لذت بخش‌تر از خود اون ثروت هست که اینجا اون خونه تابستانی یا اون ویلای تابستانی در وسط جنگل بوده برای آقای کافمن من احساس می‌کنم زمانی که آقای کافمن با عشق و علاقه چنین مکان زیبایی رو برای خودش و خانواده‌اش درست کرده و ازش لذت بردن بعد دیگه ازش گذشتن رهاش کردن یعنی اینکه اجازه دادن بقیه هم در این لذت بردن شریک باشن

برای خودشون محکم نگهش نداشتند دقیقاً این مسئله توی زندگی ما هم هست وقتی ما از یه چیزی لذت می‌بریم و اونو با عشق می‌بخشیم ورهاش میکنیم

وخوشبختی وحس خوبمون رو در گرو مالکیت اون چیز نمیبینیم،این یعنی درک اصل واساس قانون جهان

تو فقط امدی لذت ببری ،مالکیت مهم نیست

مالک همه چیز خداونده ورسالت ما لذت بردن هست

اگه آقای رایت ایده خودش رو به آقای کافمن نمیگفت

هیچ وقت این زیبایی وجود اون هنرمند بروز نمیکرد

اگر آقای کافمن با ثروتش این مکان زیبا رو تبدیل به یک گردشگاه تو طبیعت نمیکرد وپسرش نمیبخشید

بعد از مدتی فرسوده واز بین میرفت

چون انرژی توش جریان نداشت

پس ما هستیم که با حسهای قشنگمون دنیا رو جای زیباتری برای لذت بردن خودمون وعزیزانمون میکنیم

همه چیز برای تو هست تا تو درک واقعی از خوشبختی داشته باشی

آقای کافمن وقتی همچنین هزینه ای میکنه برای یک ویلای تابسونی میتونست اونجا رو ته خوشبختی بدونه وبگه این دیگه خفن ترین ایده بوده وبچسبیم بهش

نه ایشون خوب قانون رو بلد بود فقط لذت برده وبعد هم پسر ایشون اون رو به منابع طبیعی بخشیده

چون باور داره از این بهتر هم میتونه باشه

این به این معنیه که ما در زمان مناسب و در مکان مناسب لذت واقعی داشتن چیزی رو بردیم و حالا دوست داریم که اونو با بقیه به اشتراک بزاریم

و این خودش یک باور خیلی قوی در مورد ثروت هستش

که آنقدر ثروت زیاده آنقدر نعمت و فراوانی در جهان زیاد هستش که من می‌تونم بهترش رو داشته باشم و بیشترشو داشته باشم

و جای دیگه همچین حس قشنگی رو بارها وبارها تجربه کنم مثل دقیقاً کاری که استاد توی بندرعباس کردن

اون رسید به اون خونه به اون چیزی که در حدی بود که اونو راضیش می‌کرد

اما گذشت ازش و اونا رو هدیه داد چون ایمان داشت که بهتر از اونشم هست

نچسبید بهش بعضی وقتا ما به یک شرایطی می‌چسبیم چون احساس می‌کنیم دیگه نمی‌تونیم همچین شرایطی رو به دست بیاریم

به یک پولی می‌چسبیم به یک موقعیتی می‌چسبیم به یه سری دوستامون وآدم ها میچسبیم و احساس می‌کنیم که اینجا ته خطه و دیگه بهتر از این امکان نداره باشه

ولی دنیا داره به ما نشون میده که هر چقدر ثروت بیشتر میشه آدمای بخشنده‌تر هم بیشتر میشن

هر چقدر که نعمت و فراوانی و زیبایی بیشتر هست تو دنیا آدم‌های بیشتری هم هر روز دوست دارند که باعث بشن که انسان‌های زیادی خوشحال باشند

شاد باشند و از این نعمت‌ها استفاده کنند واقعا طبیعت زیبایی بود واقعاً در سال 1939 خیلی ایده خفنی بوده که تو دل جنگل همچین دیزاین و همچنین طراحی انجام شده من که واقعاً لذت بردم دسته گل مریم جون هم درد نکنه

در پناه الله یکتا شاد پیروز سربلند سعادتمند و ثروتمند در دنیا و آخرت باشید