سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱ - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

سلاممم عزیزای دل من

خدایا شکرت به خاطر این همه زیبایی

من که خنده تا بنا گوشم از اول تا آخر گشوده است نقطه سر خط!

عاشقتونمممم

یک چیزی بهم گفته شد و دوست دارم با دنیا به اشتراک بذارم.

کسی که به سبک بک پکینگ و هیچ هایک( TRAVELER ) سفر میکنه یکی از اون چیزهایی که از خودش میپرسه اینه که شب کجا بخوابم؟ توی شهر که رفتم کجا بخوابم؟ کجا حمام کنم؟ و … داستانی که میخوام در مورد Stay هست در مورد آشنایی با آدمای جدید، فرهنگ های جدید، خانواده های مختلف، کوچیک و بزرگ، آره!

من 2 تا باور دارم که دوست جهانگردم کسی که خدا توسط اون فرد من را با این سبک سفر آشنا کرد، در واقع خودم را با خودم دوست کرد و از وقتی که خودم را بهتر شناختم توی سفرهای جذاب و هیجان انگیزم، خدای خودم را بهتر شناختم، نقاط ضعف وو قوتم را بیشتر دیدم و شنیدم، خودممم را بارهاا و بارهاا توی آدم های مختلف توی شهرهای مختلف در حالی که فقط اسشمون یا قدشون و هیکلشون فرق داشت، آشنا کرد.

” دقیقا ” سفر باعث شد که من الانی که 23 سالمه انگار شاید 60 سالم باشه! نمیدونم وو اتفاقا دلمم یک بچه چند ساله کوچولو و شیرین و جذاب و خداگونه که هر کسی نگاهش میکنه، هر کسی باهاش حرف میزنه، ” ارتباط” بهترین کلمه ای هست که میتونم وقتی ارتباط باهاش میگیره، محاله ” لبخند زیباش ” بیشتر نشه! مثل الان مثل خودم.

وقتی باهاش برقرار میکنند قطعا آرامشی را میگیرند که از جای درست و تنها منبعشه.

خدایا شکرت

من عاشقتممممم خدای مهربونم.

میبینید دوستان؟!!!

در صلح بودن من در بیش ترین طول روز، در احساس خوب بودن در بیش ترین طول روز کوچکترین اتفاقی بوده که برای من در مسیر تکاملم برای من افتاده. سفررر سفررر و سفرر و اینکه بخوام از کم ترین آگاهی های مقدسی که خدا به وسیله های مختلف منو آگاه کرده، در ” عمل ” هم استفاده بکنم.

من پارسال یعنی سال 97

6 ماه گوشی هوشمند نداشتم، و یک ماه هم اصلا گوشی نداشتم و توی این مدت هم سفرهای زیادی رفتم!

سفری که نیاز داره شاید به گوشی برای اینکه کانکت باشی با میزبانت ( جلوتر در موردش میگم، یوهو ) یا هاست پیدا کنی به هر جایی که رفتی و یا اصلا برای اینکه به کسی زنگ بزنی، خب من نداشتم.

و واقعااا هم در عمل هیچ وابستگی و دلبستگی به حتی پدر و مادر عزیزم هم ندارم، چون ندارم.

چون خداااا به شدتتتتت و به تنهایییی کافیه برای من. و خودش برای من همه کس و همه چیز.

بذارید بیشتر بگم،

آدمای معمولی ( اکثر آدم ها ) برای اینکه خیالشون راحت بشه، یک برنامه ای هست به اسم Couchsurfing که یک Communityکه 14 میلیون عضو داره از تمام دنیااا از تمامم دنیا

این برنامه برای این هست که شما اقامت رایگان داشته باشی و هزینه های سفرت را پایین تر بیاری، و اولین کاری که توی این اپ یا سایت انجام میدی اینه که شما یک Bio کامل از خودت مینویسی، عکس میذاری و… حالا موقعی که میخوای بری سفر، یک قسمت سرچ داره و اونجا شهری که مقصدت هست را مینویسی و اون وقت آدمای جذابی که توی اون شهر زندگی میکنن را show میکنه، آدم های مختلف، رنگ های مختلف، فرهنگ های مختلف … یک جای جذابی که این سایت داره اینه که ازت میپرسه ” چه چیزی برای به اشتراک گذاری با مهمان عزیزت داری؟؟

جالبهه که اکثر جواب ها اینه که من میخوام از ” تجربه های ” ارزشمندی که کسب کردم و یا میدونم به مهمان عزیزم بگم. این برنامه فقط برای پیدا کردن جای خواب و حمام و .. بیشتر از این میشه لطف اون فرد یا در اصل لطف خداا که همیشه خداروشکر شامل حالمون میشه. مثل به اشتراک گذاری غذا و…

خب این یکی از راه هایی هست که من به عنوان یک Traveler برای Stay دارم

یک راه دیگه که خیلی ساده تره اینه که گروه هایی هست که افرادی مثل من ( آخرین باری که توی گروه بودم اوایل کار من روی تغییر باورهام بود و همون موقع من از تمام گروه ها و کانال ها لفت دادم چون ” تغییر باروها ” شد اولویت اول زندگی زیبای من و نه دوم و سوم … الانم هست الانم هست. و تنها کانالی که داشتم 2 کانال عزیز و دوست داشتنی استاد بود و هست!) سفر میکنن شاید نزدیک 5000 نفر!!! توی همین ایران!!

اما یک راه خیلیی خفن و جذاب تر و مخصوصاااا هیجان انگیززز هست که من عاشقشممم و واقعا نبود گوشی هوشمندو … و اینکه تصمیم گرفتم حتی به اینم وابسته نباشم فرصت خیلییی برای من شد که بیشتر روی کنترل ذهن و ووو ووو ووو بازممم ووو مهم ترین چیز برای خود مقدس وارزشمندم کار کنم و اونم چیزی نیست جز

” در لحظه زندگی کردن ”

نمیدونیددد شایدم بدونید! تمامممممم لحظه هاییی سفرممم را به یاد دارممم تمامشون را با تماممم جزییات

انقدررر میتونم الان خاطره بگمم که یک قسمت سایت فقط بایستی مال خدای درون من باشه!

چون در لحظه بودم چون نسیم باد اون ریزش برگ ها که هیچ برگی بی اذن خودش روی زمین نمی افته به یاد دارم، خنده ها، اشک ها، مهربونی ها، بارون بارونی که دقیقا تکمیل کرد اون حال مقدس من را، … خدای من شکرت

از همون سفر اولم تصمیم گرفتم که ” ایمانم ” را بیشتر از همیشه کنم و گذاشتم هدایت بشم

و با وجود نعمت دوست داشتنی دوست فوق العاده ام که منو با این سبک آشنا کرد، 2 تا باور را بهم گفت از همون اول!

محمد!

* آدمایی که بایستی تو را سوار کنن سوار میکنن، درسی که باید یاد بگیری را میگیری، کسی که باید ببینت میبینت.

* غذا به اندازه ی کافی برای همهههه برای همیشه در دسترس پس در لحظه باش و نیازی نیست نگران این باشی که قراره ظهر چی بخوری، مطمئن باش بهترین ها به نزد تو میان، جای خواب برای همه به اندازه وجود داره پس لازم نیست نگران باشی که کجا قراره بخوابی.

میبینید؟!

خدای من

این حرفا توی درست ترین زمان و مکان بهم گفته شد.

خب پس چی میمونه ؟!!

آفرین دقیقا

من گذاشتم که هدایت بشم به سمت اون فردی که میزبان خوشبخت منه، چون قراره من را ببینه.

و باورر کنید باورر

هر وقت هر شهری هر روستایی توی ناکجا آباد توی همین ایران، سیستان و بلوچستان، کرمان، کویر، یزد، قزوین، زنجان، گیلان، بندرعباس، جزیره ها، اراک، … هر جایی که رفتم باور داشتم ایمان داشتم، ایمانی که نتیجه اش “آرامش قلبی ” من بوده اون فرد یا فردها منو میبینن، آدمای هم فرکانسی

و بعد از کلی بساط دل کردن ( بساط کارهای دستیم توی هر شهری که میرم برای اینکه هم هزینه های سفرم را در بیارم به راحتییی و هم درآمد و هم کلیی دوست جدیید را پیدا میکنم و هم مهم ترین کاری که دلیل این بساطمه، ” عشق و حال کمی بیشتر ” لبخند بیشتر” گسترش نام خدا بر روی زبان ها ) به این نتیجه رسیدممم بیشتررر از همیشه که وقتی حالم خوب بود وقتی احساس پاک و مقدسم را خوب نگه داشتم، اون اتفاقات زیبایی که منتظرشون بودم و حتی بهترررر از اون را رقم زدم.

و جالبه بدونید که من کجاهااا که پول در نیاوردمم، توی ماشین وقتی که دارم هیچهایک میزنم و با آدم های جدیدی آشنا شدم که حتی قبلش هم من را ندیدند و من اونا را ندیدم اما زندگی همینه، من اعتماد داررم به خدای بلند مرتبه که بهترین اتفاقات را با دست و دل بازی تمامم به سمت من هدایت میکنه، بهترین آدما، شادترین ها، و همیشه هم همین شده و همینه.

دلم میگه یک مثال جالب از چه جور بودن کوچ سرفینگ بگم،

مثلا من که الان کوچ من، توی شهری که زندگی میکنم، آوکلند شهری توی کشور زیبای نیوزلند و استاد جان هم که مثلا تمپای فلوریدا، من توی قسمت سرچ میزنم، تمپا و افرادی را که اون شهر زندگی میکنن میاره بالا با تمام جزییاتی که نوشتند، از خدا میخوام منو هدایت کنه به سمت فردی که هم فرکانس منه حتی با ویژگی های مشخص، یک سر کچل و توپول و دوست داشتنی و یک پدر فوق العاده یک فردی که همیشه در هر لحظه سعی میکنه به قانون هم عمل کنه و خود خودشه نقش بازی نمیکنه، مهربونه، میخواد وزنش را کم کنه، حسابی شوخ، یک آدم مثل خودم هدایتیه، یک آدم توحیدی و.. اتفاقا هم خدا منو هدایت میکنه بالا سر همچین فردی قلبم تولوپ میزنه همون لحظه و خدا برام چشمکی میزنه و میگه، خودشه خودشه خودشه عزیزمم

میرم بهش پیام میدم

سلاممممممم دوست جونن من

من محمد هستم پرانرژی ترین و دیوونه ترین آدمی که تا به الان دیدم، و یک تراولر و عاشق آدمای جدید عاشق فرهنگ های متنوع و از اینکه میبینمت دوست خوبم خیلی خوشحالم و شکر گزار و … من بین 17 نوامبر 2020 تا این تاریخ توی تمپای فلوریدا هستم و خوشحال میشم شما را از نزدیک ببینم و اینکه خیلی مشتاقم که دیدنی های این شهر را از نزدیک هم ببینم بازم خوشحال تر میشممم که من را کمک کنه و حتی اگر وقت داری به همراه من بیای.

ممنونممم

با عشق، محمد

و استاد هم پیام را میخوانه و مهرم همون که برام چشمک میزد الان به دلش انداخته و میگه، چراا که نههه

با کمال میل پر انرژی ترین پسر دنیا، تازه میتونی زودتر هم بیای من از همیننن الان مشتاق دیدنتم، یوهووو

That’s life

به همین راحتی!

و اینجوری 2 آدم از جای جای دنیا میشن برای هم 2 دوست فوق العاده تا آخر عمر برای هم. و چیزی که جالبه این یک درخواست )) و وقتی درخواست میدی و نتیجه را میسپاری به خودش اگر اوکی شد که عالیههه و اگر نشد حتما خدا برات بهترشو میخواد.

وایی واییی وایی خدای من چقدرر اتفاقات غیر منتظره ای برامم افتاده اصلا وقتی یادشون میافتم دیووونه بودم دیووونه تر میشم! ( هااهاها )

واقعا وقتی در هماهنگی کامل با منیع باشی خداوند زا استاد برنامه ریزییی میبینییی من چقدررر مثال دارمم حداقل برای خودم و بعد از مدتیی دیگه برای همه میگیی منظورمم چیه؟!!! خب مشخصه

کتابش کردم، یوهووو پارسال مهر و آبان 97، 450 صفحه نوشتم. از اتفاقاتی که برام افتاد چقدر خوشحالم که خدا یک دوربین حرفه ای هم برای من جور کرد و من توی سفر اولم نزدیک 6000 شات !!! گرفتم خیلییهههه هاا ( هاهاها ) وقتی نگاهشون میکنم مسیر تکاملم را حتی توی همین عکاسی و عکاسی حرفه ای میبینم، میبینم که هر چقدر بیشتر تمرین کردم و سعی کردم بیشتر با مثلث عکاسی بازی کنم و اینکه بذارم خداوند، عکس را بگیره در زمان و مکان مناسب و نه من چقدررررر Wonderful شدند.

خب البته تا الان خیلی از قسمت هاشو 36 قسمت را سفرنامه اشو نوشتم

اتفاقاتی که برام افتاده و دلیلل اون اتفاقات منظورم همون طرز نگاه و باورها و فرکانس هایی که فرستادم.

واووو

من واقعااا بینظیرممم و فوق العاده، آره همینطوره

خدایا شکرت،صد هزار مرتبه شکرت

خب هنوز که هنوزه نرسیدم به اون چیزی که موقع دیدن این قسمت جذاب از سفرنامه بهم گفته شد که بگم!

من وقتی جزیره هرمز میخواستم از جزیره قشم برم، وقتی توی تندرو بودم 2 تا دختر زیبا و دوست داشتنی و خندان فرانسوی ( شارلوت و سولن ) 21 ساله را دیدم و دیگه ندیدم

2 روز بعد وقتی از هرمز میخواستم بیام بندرعباس تا برم شیراز

اتفاقی! که اتفاقی هم نبوده 2باره بچه ها را دیدم و این بار بیشتر لبخند زدیمم و خنده امون گرفت، بچه ها کمک میخواید؟! ممنونم محمد، اوکیه

شب همون روز بعد از 4،5 ساعت از اون اتفاق در حالی که گوشیم چند روز قبل وقتی توی جزیره رویایی و آرام بخش هنگام بودم و بعد از افتاب گرفتن تصمیم گرفتم که لباسمو هم با آب دریا بشورم نگو که گوشیم توی جیب شلوارم بوده و صاف 15 دقیقه ای داشته قول قول قول قول میکرده ( :D ) خلاصه روشن نشد که نشد.

شب وقتی رسیدم ترمیناال بندرعباس که برم شیراز سرمو برگردوندم و در حالی که لبخند همیشگیم روی لبام بود، اااا!!!!!

بازم شمایید که شارلوت و سولن میخشون زد! یا نمیدونم خشکشون زد

خلاصه بعد از سه بار دیدن هم و بدون هماهنگی، ما دوباره همدیگه را دیدیم این بار همسفر هم شدیم

یک اتوبوس فوق العاده و صندلی تکی شماره 9 در کنار یک مادر فوق العاده مهربوننن و دوست داشتنی و بچه ی کوچولوی نازش که داشتند میرفتند شیراز آقوو شیراز، بچه ها هم جلوی همین مادر و بچه بودند، اتفاق جالبی افتاد و گوشی یکی از بچه ها جا مونده بود توی همون ترمینال و وقتی نگران دیدمش، گفتم چی شده و گفت گوشی سولن جا مونده و سریع رفتم به راننده مهربون گفتم و زنگ زد و … خلاصه واسش آوردند و چقدرر خوشحال شدند و با خوشحالی اونا من هم خوشحال تر که تونستم ارزش ایجاد کنم و دستی برای کمک ( اینجا بود که من به تضاد زبان برخوردم و گفتممم حتماا باید به تسلط برسونمش ) ما صبح فردا پرانرژی تر از همیشه رسیدیم شیراز

و با بچه ها کمی حرف زدم و گفتم کجا میرید گفت خونه ی هاستمون، مونالیزا ! ( ایرانیه – مونا )

یک اسنپ گرفتند! و منم باهاشون رفتم و به راننده گفتتد اول بره سیتی سنتر که من را اونجا پیاده کنند و شروع یک ماجراجویی جدید توی شهر جدید، اما من گفتم نه اول بذار شما را برسونه من با این راننده ی مهربون تا جایی میرم. اینکارو کردم پیاده شدند و من میزبان زیباشون را دیدم و از اون دور سلام کردم و به راننده گفتم ممنون من میخوام با اتوبوس برم.

یک گوشه ای پیدا کردم روی صندلی نشستم اول یک صبحانه مشتی زدم و رفتم به سمت شهر منی که گوشی نداشتم توی شیراز و ( مقصد بعدی اصفهان ) رفتم شهرداری ( اون موقع برج 2 بود ) تا یک نقشه از تمام شهر بگیرم و یک سری جاها را دلم دوست داره انتخاب کنم و برم ببینم تا از نزدیک ” تجربه” بشه. ” تجربه ”

وقتی رفتم شهرداری، 4 تا دوست جدید در کم ترین زمان ممکن پیدا کردم و جذب نوع سفر شدند نوع نگاهم به زندگی به ساده گرفتناش به اینکه زندگی را هر جور بگیری همان جورم میبینی و تجربه میکنی. ..

خوشحال بودممم و سپاس گزارتر از همیشه که سبک زندگی من ( زندگی در سفر ) میتونه الهام بخش میلیون ها انسان به راحتی روی کره ی زیبای پر از فراوانی و نعمت و ثروت باشه، و همینجورم هست واقعا راستیش نمیدونم از اون وقتی که این سبک زندگی و سفر از 28 اسفند 96 تا الان شروع کردم روی هزاران نفر اثر مثبت گذاشتم، اونایی ک هسفر میرن میدونند

سفر چیزهااییی را بهت میده که فقط وو فقط توی ” سفر رفتن ” بهت میده و نه جاهایی دیگه نه چیزهایی دیگه.

سفر باعث میشه به قول مریم جان شایسته، علف های هرزت بوووم بوووم تو خالص تر بشی

وقتی کسی ازم میپرسه خب تا کی میخوای بری سفر؟ چطوری واقعااا میتونم بهش جوابش را بگم، جز اینکه بگم این را باید خودت تجربه کنی، اون موقع من را بیشتر درک میکنی. همینم شده. همینم هست.

استاد جان مریم جان مایک جون، من شمااا را واقعااا درک میکنم

احساس رهااییی که دارید، البته من میخوام که ماشین خودمم را داشته باشم و برممم سفر به هر جایی و اون وقت کمتر با آدما برخورد میکنم چون میخوام تنهایی بیشتر سفر کنم و بیشتررر از همیشه روی خودم کار کنم کار کنم و از همون اولین آگاهیی که بدست میارم در عمل هم استفاده کنم اینه رمز پیشرفت به نظرم وگرنه انباشته کردن یک کوهی از اگاهی کاری را به جایی نمیرسونه تازه اعتماد بهنفس و عزت نفست را هم کم و کممتر میکنه چون عمل نمیکنی!

خب خب کجا بودیم؟!

من که دارم حسابی لذت میبرممم، خدایا شکرت به خاطر چشم هایی که باهاشون میبینم، دستایی که تایپ میکنن، کامپیوتر و اینترنت فوق العاده ای که بهم دادی و البته قهوه و باشگاه هم بگم که خیلییی بینظیرن . وواووو

Yup

سه تا جا را انتخاب کردم که برم، سعدی بزرگ، حافظ بزرگ و یک جای دیگه که فقط 2 تای اول را رفتم!

بعد از کمی شهر گردی و سر به سر گذاشتن پیرمردهای شهر و بازی کردن با بچه ها و کلییی با دل سیر نگاه کردن به آدما و رفتارهاشون و لباس هاشون کلیی تحسین و … و البته رفتن و زدن سمبوسه ی مکزیکی هاتتت هیچچ وقت هیچچ وقت سمبوسه مکزیکی هات را با سس تند گلوری نخورید اون موقع که سخت میره پایین واویلاستت آتشی برپا میکند .. خلاصه ( ههااهاها ) رفتم سعدی بزرگ وای خدای من عجب جای زیبا و بینظیری

هوا ابری بود، اردیبهشت و بوی مست کننده بهار نارنج تازه که از کوچه به کوچه و خیابون های شهر روح و دلت را میبره .. میدونید اولین چیزی که دیدم چی بود توی اون عصر زیبا و رویایی

آفرین!

برای بار چهارم بدون هماهنگی، دیدن بچه ها با خانواده ی میزبانشون، دیگه از اون دور همو دیدیم مثل فیلم هندیا اسلو موشنی رفتیم سمت هم که همو بغل کنیم …

و بچه ها هنوز در سفرن .. تمام آسیا را گشتن کشور به کشور شهر به شهر .. چون باور دارند زندگی مثل یک سفر

ما در ” هر ” لحظه داریم هدایت میشیم.

عاشقتونممممم

عاشققق

مثل خداااا