سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۲

بنام خداوند زیبایی ها و مهربانیها

سلام به تک تک اعضای سایت و استاد بزرگوار و خانم شایسته عزیز.

سفرنامه ی امروز در شهر پیسورک بودکه خیلی زیبا و پر از اتفاقات قشنگ بود،و درسهایی از جمله ،اعتماد و دوستی و مهربانی و بخشندگی و عشق بدون قیدو شرط وایمان و باوری قوی برای خلق یک روز زیبای دیگه و شادی و لذتی که از چهرهها مشخص بود ،به من داد،

وقتی خانم کتی خواسته ای از صمیم قلب داشت که استاد و خانم شایسته ی عزیز مهمونشون بشن و باروی خوش واحساس خوب ازشون دعوت کرد و دیگه بهشون نچسبید و اینقدر باور داشت که فقط تدارکی که دید این بود که آدرس و تلفن همراهش و براشون گذاشت و رفت ،واز این طرف هم ذوق و شوق خانم شایسته برای دید و بازدید با یه خانم غریبه که فرکانسن باهاشون احساس نزدیکی میکرد ،که حتی مثله خاله ی خودش میدونست باعث شد که کائنات هم پشت پرده دست به دست هم بدن و این دو بنده ی خوب خدارو به هم برسونن تا یه ملاقات شیرین و به یاد موندنی رو داشته باشن،(قانون خواستن ،بدون چسبیدن و با ذوق)

واینکه وقتی استاد به خانم کتی اطلاع دادن که شرایط طوری شد که میتونن با عزیز دلشون یه سر برن دیدن خانم کتی و از اون جایی که خدا خدایه استاد عباسمشه،خانم کتی گفت خودش میاد دنبالشون وبه راحتی میبرشون تا خونه(قانون آسونی و به راحتی خواستن هرچیز) وخانم کتی با یه ماشین پورشه ی زیبا و اسپرت رنگ توسیه شیک با کلی انرژی مثبت اومد دنبال استاد و خانم شایسته ی عزیز وبین راه هم یک شیرینی فروشیه خوب و بزرگ با کار فوق العاده نگه داشت و استاد هم شیرینی های مورد علاقش و انتخاب کرد و خانم کتیه لارج و با شهامت هزینه رو حساب کرد با عشق.(قانون جذب هم جنس،کبوتر با کبوتر باز با باز)و با خوشحالی وارد خونه ای رویاایی و تمیز و پر از گلهای شمعدونی و زیبا و انرژی مثبت و با کلی خیال راحت و خودمونی شدند ،و بس که خانم شایسته به تمیزی تمرکز دارن ،به جاهای تمیز هم هدایت میشن(قانون توجه به نکات مثبت)ومادر ۹۵ ساله ی خانم کتی چقدر مهربون تر و شیرین تر از دخترش بود که واقعا از این پیرزنهای خوردنی بود ،تمیز و خوش خنده و چقدر با این سن و سالش امید به زندگی داشت وهنوز هدف هایی داشتن که واقعا من لذت بردم،اینکه تازه میخان آروی بخرن و به کل دنیا سفر کنند(توجه به نکات مثبت که سن مانع نیس و فاکتور نیست برای هر کاری)

واینقدر خوش گذشت که اون روز به شب تبدیل شد و بعد از کلی صحبت های شیرین ،چندتا عکس زیبای یادگاری هم گرفته شد و اون مهمونی به اتمام رسید،

وآخر سفرنامه از پارک و بازی بچها و شورو حال مردم و کارهای هنری ونقاشیه ،اون دخترهای جوان و خندهای مردم اونجا رو به نمایش گذاشتند که واقعا نشون از این میداد که تمام اون نعمت ها و برکت ها به خاطر احساس خوب و رضایتشون هست(احساس لیاقت و رضایت)و در انتها هم مایکه دوست داشتنی یه بستنی قیفیه خوشمزه ی کاکاوویی خریده بود که استاد دلش نیومد یه زبونی نزنه ،ووقتی زبونه اول و زد وبه خوشمزگیه ،بستنی پی برد،نامردی نکرد و?تمام بستنی رو که از قیف زده بود بیرون و یک لقمه ی چربش کرد ?و از یک بستنی قیفی دست مایک جان،فقط قیفش دستش موند??

نوش جونتون این همه خوشی و حاله خوب.

خداروشکررررررر که این فرصت و داشتم که فایل و ببینم و بتونم پیام بزارم.ممنون که وقت گذاشتید و پیامم رو خوندید.

به نام خدا

سلام خانم مرادی عزیز،ممنون از پام زیباتون که تجربه ی استاد رو توضیح دادین و شما انسان سپاسگذاری هستید و مطمعنم به هر چه بخواهید میرسید

ممنون از محبتتون

انشالله شما هم همیشه هرجا هستید،درپناه خداوند شاد و سلامت باشید

وخبرهای موفقیت های بیشتر و بزرگتر وآرامش بیشتر و ثروت بیشتر و حاله خوب بیشتر و از شما بشنویم

همیشه به سفر و خوشیییی باشید.