سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۲

سلام به همه ی شما دوستان عزیزم

امیدوارم که حالتون عالی باشه

من فاطمه رخشان هستم از بندرعباس

و میخوام در ادامه ی این کامنت راجع به نکات مثبتی صحبت کنم که توی این فایل دیدم و با احساس خوب تحسینشون کردم.

قبل از هر چیز خدا رو شکر میکنم که بعد از مدت ها این بنده اش رو هدایت کرد تا دوباره ادامه بدم تماشای این سریال فوق العاده رو؛ واقعا احساسم خوبه و عمیقا خدا رو شکر میکنم.

* چه فضای سبز و پیاده رو قشنگی رو درست کردن؛ به صورت یه دیوار طبیعی

* واااای خدای من یه خانم لاکچری و باکلاس و البته خیلییییی مهربان و صمیمی با اون پورشه ی خفن و خوشگلشون و چقدر هم با حوصله توضیح میدادن راجع به برنامه ریزی که برای استاد دارن و تصمیم دارن که شهر رو بهشون نشون بِدن

* وااااای خدای من چه رودخونه ی زیبایی و چقدر ویوی قشنگی داشت و اطراف رودخونه هم پوشیده از جنگل های انبوه و زیبا و همینطور آسمون آبی و پاک و تیکه ابر های خوشگل که یه تصویر رویایی رو رقم زده.

* چه کیک و شیرینی های خوشگل و خوشمزه ای توی این شیرینی فروشی هستن و چقدر فروشنده ی خوش برخورد و زیبارویی اونجا بود.

* چقدر این خانم کتی خونه ی خوشگلی داره و چه تراس خفنی دارن که کاملا در عین حال که حس راحتی رو داره همچنین انکار توی طبیعت هم هستی و حالا فکر کن نم نم بارون هم بیاد و شما هم داری با اونی که دوستش داری و از هم صحبتی باهاش لذت میبری صحبت میکنی و یه فنجون نوشیدنی گرم هم توی دستتِ و لذت میبرید از این فضای دنج و خفن؛ خدا رو شکر واقعا

* واااای که من هم چقدر لذت میبرم از هم صحبتی با انسان های خوش صحبت و فرکانس مثبت و مثلا افرادی که تجربه های باحال و جذابی دارن و ساعت ها پای صحبت هاشون بشینی و هی از گفته های همدیگه ذوق کنین و با شوخی و خنده و اتفاقات باحال زمان بگذره و اصلا دوست نداشته باشی که باهاشون خداحافظی کنی.

* وجود خانم کتی و مادرشون و دیدن اون ها خیلی خیلی به ما باور های مناسبی رو میده مبنی بر اینکه بابا همه افراد خوبن و همه ی افراد دوست دارن که با ادم های خوب ارتباط برقرار کنن و میشه که یه آدمی که حتی از یه فرهنگ دیگه هست اینقدر عالی با آدم صمیمی بشه و ساعت ها با هم صحبت کنن و تاریک شدن هوا رو متوجه نشن و اینکه چقدر آدم میتونه در عین دارندگی و ثروتمند بودن اینقدر مهربان و صمیمی و خودمونی باشه. واقعا خدا رو شکر و همین طور باور اینکه میشود در سن 95 سالگی هم سلامت بود و تازه خودت برای خودت غذا درست کنی.

* چقدر واقعا وقتی روی خودمون کار میکنیم؛ اتفاقات اطراف ما و احساس ما تغییز میکنه و بهتر میشه؛ چقدر لذت بخشه اینکه میدونیم اینو که کار کردن روی خودمون و کنترل کردن ورودیهامون و تمرکز بر نکات مثبت میتونه اتفاقات رو برای ما رقم بزنه و چقدر آدم آرامش داره زمان هایی که این درک عمیییق میشه.

* واقعا من چقدر لذت میبرم از دیدن این آزادی مردم و اینکه سرشون به کار خودشونه و به نظرم این از عزت نفس میاد که نظر دیگران برات اهمیت نداشته باشه/

* چه باحال بود واقعا اینکه آقاهه با یخ اجسام خوشگل میساخت و یه تناقض باحال و اونم اینکه همیشه توی شربت یخ میریختن تا خنک بشه و اینجا آقاهه شربت رو توی یخ ریخت تا خنک بشه خخخخخ

* این تیکه ی آخر و بستنی خوردن پدر و پسری هم باحال بود و این نشان از رابطه ی صمیمی بین استاد و فرزندشون هست.

* و همین طور زوج هایی که عاشقانه و در کنار هم داشتن از فضا لذت میبردن.

خدا رو شکر میکنم که تونستم این فایل رو ببینم و اولش که شروع کردم به کامنت نوشتن (چون یه مدتی بود که کامنت نزاشته بودم) فهمیدم چقدر سختمه که نکات مثبتش رو ببینم و با احساس عالی بیانشون کنم؛ و فهمیدم که این ادامه دادن مسیر چقدر مهمه

و امیدوارم که همگیه ما بتونیم در این مسیر جنگلیه زیبا ثابت قدم باشیم و هر روز نعمت های بیشتری رو دریافت کنیم.

همتون رو دوست دارم و به امیدئ دیدارتون در بهترین زمان و بهترین مکان انشاالله

در پناه رب العالمین شاد و سلامت و ثروتمند باشید

همیشه بخندید و لذت ببرید از زندگیتون