دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهم‌تره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربه‌ی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفه‌ی جهان، هدایت تو به مسیر نعمت‌ها و لذت‌های بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
سلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی گل
ممنون بابت این فایل و بقیه فایلا که زحمت آماده سازیشون رو میکشید و مارو بیشتر و بیشتر با زیبایی های جهان آشنا می‌کنید.
من و فرزندانم‌واقعا عادت کردیم به این فایلا
طوری که پسر پنج ساله م هرروز میگه مامان استاد فایل جدید نذاشته بریم ببینیم؟؟
و ازبس من آموزه های استاد رو براشون تکرار کردم هرروز باورهای عالی و عالیتر تو ذهنشون ساخته میشه
میدونن وقتی به خواسته شون نمیرسن دلیلش چیه
میدونن نباید به نازیبایی ها توجه کنن
میدونن باید از هر لحظه زندگی لذت ببرن
میدونن با غصه خوردن به هیچی نمیرسن
و کلی باور خوب دیگه که من به زبان کودکانه با پیدا کردن مثالهای واقعی از اتفاقاتی که تو گذشته یا حال میفته تو ذهنشون ساختم
و باورتون نمیشه چقدر هردو همیشه خوشحال و سپاسگزارن و خیلی وقتا از راههایی که فکرشو نمیکنن به خواسته هاشون میرسن
و منم بهشون یادآوری میکنم که دلیل به دست آوردن این خواسته ها احساس خوبشون و شکرکزاریشونه
من برای اینکه باور فراوانی رو تو ذهن فرزندانم جا بندازم یه جمله ساختم و تو موقعیت های مختلف به هر بهانه ای براشون یادآوری میکنم
تا باورشون بشه همیشه نعمت تو همه ی زمینه ها هست
تا حرص نزنن
تا آرامش داشته باشن
و اونم اینه که…
همیشه،همه چی،همه جا هست?
این شعار منه برای تقویت باور فراوانی تو ذهن خودم و خانواده م
حتی وقتی میخوان تنقلات بخرن بهشون میگم مامان همیشه همه چی همه جا هست،پس هرچی تو این لحظه دلت می‌خواد بخر و برای بعد انبار نکن چون مطمئنا بعدا چیزای بهتری در انتظارتونه که اگه حرص بزنید و بیش از نیاز از ترس لینکه بعدا گیرتون نیاد ذخیره کنید ازش محروم میشید
برای همین عادت کردن که از لحظه لذت ببرن
برای کوچکترین اتفاق خوب شکرگزاری میکنن
هم از خدا و هم از من و پدرشون
و اگر موضوعی ناراحتشون کنه می‌گردن دنبال جنبه های مثبت موضوع و میگن حتما میخواسته اتفاق بدتر بیفته پس خداروشکر و بعد میگن حالا چی یادگرفتیم ازین؟؟؟
و باهم مرورشون میکنن تا به احساس خوب برسن و بعد دیگه درموردش صحبت نمیکنن
میدونن و درمورد اتفاقات بد نباید صحبت کنن
من به این شیوه دارم فرزندانم رو بزرگ میکنم
و شاید باورتون نشه
توی فامیل به آرامش ،شادی و باشخصیت و مودب بودن معروفن
خواستم کمی از نتایجم بگم و به این طریق از استاد عزیز و شما خانم شایسته ی مهربون تشکر کنم
اینا بخش جزیی از نتایج من بعد از آشنایی با استاد عباسمنش عزیز بوده
که اگر بخوام همه شو بنویسم باید روزها تایپ کنم
بازم ممنونم
امیدوارم بیش از پیش شاد،موفق و سلامت باشید
خدانگهدارتون????