دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهمتره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربهی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفهی جهان، هدایت تو به مسیر نعمتها و لذتهای بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
فقط دوس دارم بااین سفرنامه زندگی کنم
یعنی زندگیم شده
وااای چه منظره ای این پل روی دریا فوق العاده زیباتر کرده اینجارو
چه حس قشنگیه با شما همسفر شدن
یعنی یکی ذوق میکنه اون یکی از ذوق فریاد میزنه!!!آخه چقدر عالیییی میشه این زندگی
من باورم همیشه این بود که یه زندگی یه رابطه یه شخص نمیتونه همه چیزو باهم داشته باشه.
اگه ثروتمنده حتمآ هوسرانه
اگه زیباست حتمآ تنبله یا معتاده یا یه عیبی داره
بابا
به قول مریم جون من دیوانه میشم از دیدن این که همه چیز تواین زندگی عالیه?
لذتبخشترین این سفر برای من اینه که اسلایدهای اتوبوس را باز کنید و اتراق کنید و چه احسلس امنیت قشنگی
وااااای خدای من
چقدر عالیه
یه صبح دل انگیز دیگه
چشم با روی آرامش
به روی افرادی که واقعآ دوستشون داری
به روی یه منظره ی فوق العاده ی جدید از توی خونه ی لوکس سیار
به روی یه صبحونه ی دلپذیر باز میکنی
این یعنی بهشت
این یعنی سعادت
خییییلی دوستون دارم
سلام به استادم و خانم مریم شایسته ی شاد ومایک دوس داشتنی و خانواده ی خاکی و صمیمیون
من باعشق هرروز منتظر فایلهای سفرنامه ام و وقتی پیامش تو تلگرام میاد نمی دونید با چه ذوقی بازشون میکنم
مریم جان عاشق واقعآ فایلهاتون روحمو باخودش میبره توی این زیبایی ها
واقعآ دیدن این همه درصلح بودن باخودتون و این سادگی که توی فیلم نشون میدین در کمتر انسانی هست
من همه ی روزهام ذهنم پر شده با مرور این تصاویر
دیگه برام بدیهی شده که میتونم حتی زیباتراز این زندگی را بسازم
برام بدیهی شده سفر کردن با Rv
برام بدیهی شده مهاجرت
خییییلی دوستتون دارم