دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهمتره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربهی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفهی جهان، هدایت تو به مسیر نعمتها و لذتهای بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
سلام به رهروان راه حقیقت
به به چه مزارعی منم امروز صبح از جاده ای رفتم که پر از باغ و مزارع بود و همش خداروشکر میکردم که اینها همه ثروت و نعمتن اینها همه پولن الحمدلله ،کنار جاده چقد سرسبز و زیباست ،درختان زیبا،دو تا جاده کنار هم وسطش چمن کاری چقد عالی، ماشینهای لوکس،استادمون عینک زده خوش تیپ داره واسمون آواز میخونه ،تابلوی welcome to New York و لذت وارد شدن به یکی از بزرگترین ایالات مطرح در تمام دنیا،اینم دریای بی کران و آبی و زیبا ،چه منظره ای تلفیق درختان و دریا و آسمان ،تابلوی نیاگاراااا و یدنیا خاطره ،اینم همون پل معروف توی فیلمهای آمریکایی ،عجب عکسیه این پل و اون آسمون و اون ابرها 💙یارب شکرت💙
قایقهای توی آب ،تابلو شهر زیبای بوفالو با اون آبشار زیباش چقد این اطلاعات خوبه من قبل سفرنامه آبشار نیاگارا فقط اسمشو شنیده بودم اما حالا میدونم تو شهر بوفالو ایالت نیویورکه آمریکاست ،بازم جاده ای زیبا دو طرف سرسبز و پوشیده از جنگل ،چه لذتی داره از شیشه بزرگ اروی جاده رو دیدن ،پنکه هامونم روشنه هوای خنک به به 💙یارب شکرت💙
خوشمزه تایم اونم تو جاده عجب صفایی داره ،این امکانات اروی منو شیدا کرده خدایا خونه ت تو جاده باشه یعنی آخرت آسایش و لذت باهم ،من همیشه دوست دارم همه چی در دسترش و سرجای خودش باشه و هیچ جایی لازم نباشه با کمبود امکانات بسازم و بگم مثلا خوب سفره دیگه همه چی قرار نیست باشه بااینا بسازیم برعکس مثل اروی کاملا مجهز باشم ،کابینت باز میشه بزرگ جادار پر از وسایل که دونه دونه و مرتب چشیده شده آفرین بهت مریم بانو ،بازم وسایل جدید اخ خدایا ادم باورش نمیشه تو این چندتا کابینت اندازه ی چندآشپزخونه مجهز وسایل هست و چقد من از این همه امکانات کیف میکنم، به به کافی خوشمزه با شیرینهای پیتزبورگیمون 💙یارب شکرت💙
ممنونم مریم جان که بخاطر اینکه برامون فیلم بگیری دونه دونه وسایلو میبری و خودتو زحمت میندازی ،تجهیزات جلو اروی هم که هیچی اون همه دکمه و وسایل همیشه برام عین کابین هواپیماست ،ماشینهای زیبای جاده 💙یارب شکرت💙
به به فک کنم وارد یه استیت پارک جدید شدیم چون قشنگ فرکانس فیلم با رفت و زیبایی ها دوصدچندان شد،مدیریت پارک هم نقشه ی کامل استیت پارک رو زده ،نیمکت صندلهای زیبا فراوان ،استیت پارکمون دریا هم داره از لابه لای درختها معلومه،اسلاید آوت کردن که عجب حس تکنولوژی قوی بهم میده ،این بی سیمها هم نعمتین ،مایک بویس کوت بازمونم داره کمک میکنه برق وصل میکنه پایه های جکها رو سرجاش میذاره چه لباس خوشکلیم پوشیده ، این جکها هم اول باره نشون میدید عجب فکری کردن که ماشین میره روی پایه و تایرها استراحت میکنن ،ساعت مایک هم فک کنم باید خیلی عالی باشه ،چمنهای کوتاه و مرتب شده محل استقرار اروی 💙یارب شکرت💙
حرکات و حرف زدن مایک چقد دل نشینه خدایا من پارسال که این فایلها رو میدیدم عجب مقاومتی نسبت به مایک داشتم انقد با شادی و لذت فاصله ی فرکانسی داشتم که مایک و اداهاش برام اذیت کننده بود که بعدها دلیلشو فهمیدم و توی توضیحات یکی از سفرها نوشتمش ولی الان میخوام بغلش کنم و دلم میخواد درست همچین پسری داشته باشم با این زیبایی و احساس مسئولیت و هیجان و شوخ طبعی و صمیمت 💙یارب شکرت💙
فضای پشت اروی رو خدایا چقد زیباست کاش الان من توی انحنای این سرسبزی بودم ….هر اسلایدی که بیرون میاد من عشق دنیا رو میکنم چون خیلی از تکنولوژی خوشم میاد،مایک رو نگاه دقیقا جوری واستاده اسلاید باز بشه ولی بهش نخوره چه کیفیم میکنه ،استاد و مایک با تایر بازی میکنن فکرکنم این جور کارها فقط به ذهن کسی میرسه که کامل تو مدار لذت بردن باشه 💙یارب شکرت💙
پنجره تو باز کنی و همچین منظره ای ببینی یه حیاط بزرگ آفتاب خورده با کلی ماشین و اروی و ثروت ،یه درخت نیمه خشک زیبا و یه درخت بزرگ زیبا ، به به یه وسیله جدید خدایا مریم بانو حسابی دل منو بردی با این همه امکانات فک کنم این یکی آب جوش میاره ،چه چایی من که خیلی از چایی بدم میاد و هیچوقت نمیخورم دلم خواست ،صبحانه بازم تخم مرغ داریم مریم جان انقد عاشق تخم مرغی من که قبلا زیاد دوست نداشتم الان یکساله خیلی زیاد میخورم و واقعا هم لذت میبرم ،چقدم زیاد به به، چه ماهیتابه های استیل خوبی 💙یارب شکرت 💙
وااای استاد ترسیدم بخدا یهو با صدای بلند صحبت کردید و بعد یهو خودتون شدید این تغییر قیافه و لحنتون خیلی دوست دارم خیلی سریع سوئیچ میکنید به حالت جذاب اصلیتون ،لامپهای زیر کابینت هم چه زیبان چقد کار آشپزخونه رو راحت کردن ،مایکم لباس مایک استایلیشو پوشیده سرحال و قبراغ پاشده چقد دوست دارم آدمها مخصوصا نوجونها صبحها زود پاشن و تا لنگ ظهر نخوابن ،چقد خوبه مایک با آهنگ خوندن باباش بیدار میشه و اصلام عصبانی نمیشه که بگه چرا بیدارم کردید و بدعنقی نمیکنه آفرین به تو مایک عزیزم 💙یارب شکرت 💙
باید پارو نزد وا داد ، باید دل رو به دریا داد ، خودش میبرتت هرجا دلش خواست ،به هرجا بردت بدون ساحل همونجاست …این شعر یعنی داستان رهایی یعنی هیچ کاری زورکی نمیشه باید ولش کرد این قایق رو اما اما این ول کردنه چقد سخته استاد چه ایمانی میخواد وسط دریا پاروهاتو بذاری و بگی دریا من ببر هرجا دلت خواست کاری که ما نمیکنیم ما مخصوصا من همش زور میزنیم همه ش میخوایم به هر سختی و بدبختی شده به خواسته مون برسیم و یا اصلا نمیرسیم یا انقد دیر میرسیم از دهن میفته یا وقتی میرسیم که دلی نمونده تا لذتشو ببره ،باید بتونم رها کنم باید ایمان بیارم که خداوند کار رو جور میکنه و من فقط باید توی قایق آرام بشینم و از دریا لذت ببرم …💙یارب شکرت💙
استاد عزیز میگه آهنگی که اونها واسه مرثیه میخونن ما واسه شادی میخونیم وقتی میگن همه چی به خودت بستگی داره یعنی این دیگه ،فک کنم بچه های دوازده قدم حسابی اینحا بخندن بگن اون آقامعلم سخت گیر و جدی سر کلاس نگاه عجب پشت صحنه ی بامزه ای داره، مایک عزیزم بیدار شد و یه نایس تحویلمون داد،حیاط زیبامونو و “صبحانه خوب است” گفتن مایک، وای که چه لذتی داره از خواب پاشی صبحونه آماده باشه خوشمزه و تمیز و مرتب مایکی بگو شکرخدا ،صبحانه در دل طبیعت روی میزصندلی آماده زیر درخت با صدای آواز پرنده ها ، مایک هم تصمیم داره شیرینی های خوشمزه رو باشیر بجای صبحانه بخوره راستی منم امروز رفتم شیرینی خریدم از بس تو فایل دیروز هوس کرده بودم 💙یارب شکرت 💙
استادم فک کنم با یه بغل قولنج مایک رو شکوند این قولنج شکستنم حسابی خستگی ادمو رفع میکنه، صدای پرنده ها که عجب آهنگ زیباییه،سایبون آروی عزیزمونم باز کردیم چقد اخه این اروی امکانات داره خدایا فکر همه چیو کردن 💙یارب شکرت💙
سپاسگزارم مریم بانو که این فایل رو برامون تهیه کردید 💙یارب شکرت 💙
از اتاقم تا فلوریدا راهی نیست