دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهم‌تره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربه‌ی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفه‌ی جهان، هدایت تو به مسیر نعمت‌ها و لذت‌های بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
به نام خدایی که به تنهایی کافیست.
سلام.
خدارو شکر برای دیدن این همه زیبایی این همه نعمت و ثروت.
بعد از یه مهمونی لذتبخش کنار خانم و مادرش می ریم برای نیویورک.
و زیبایی‌های این کشور که تمومی ندارن هنوز محو دیدن جاده های تر و تمیز و دوطرفه جاده که پره از درخت و سرسبزی هستیم که می رسیم به دریا به تابلو خوش آمدید به نیویورک با تصویرهای زیبایی که مریم جان ضبط می کنه ما هم خودمون رو در آستانه ورود به نیویورک می بینم.
و حالا باز شکوه ثروت و داشتن یه آر وی که همه امکانات رو در اختیارمان قرار می ده.
خدای من مایک چقدر ذوق زده است از مسولیتی که قبول کرده و به خوبی انجامش داده.
زندگی همینه لذت بردن سپاسگزار بودن و در لحظه زندگی کردن.
و تحسین مریم جان که همه کارهاش رو با مدیریت و به راحتی انجام می ده و فیلم برداری که عشق و علاقه اش هست کنار همه کارهاش انجام می شه.
یه صبحانه دلچسب و استاد که پسرش رو با ترانه های درخواستیش بیدار می کنه.
واقعا باید پارو نزد باید سپرد به خدا باید توکل داشت ایمان باید واداد و اجازه داد تا خداوند غرق لذت و خوشبختی کند مارا.
خدایا شکرت.
به نام خدای هدایتگر به سوی زیبایی ها.
سلام به استاد عزیزم به مریم جان ومایک ودوستان وخانواده ام در این سایت.
خدایا شکرت من هم با دیدن این ویدیوهای سفر با شماهمراه شدم وانگار من هم در اونجا حضور دارم من هم کنار شما از دیدن زیبایی ها لذت می برم با خنده هاتون می خندم از خوراکیهاتون لذت می برم .خدایا شکرت.
وخداوند در این فایل مارو به بهشت دیگری به نام نیویورک هدایت می کند خدای من باز هم این جاده های زیبا این درختان وسرسبزیهای اطراف همیشه تحسین می کنم این سرسبزی وتمیزی رو.
وحالا شادی استاد از رسیدن به نیویورک .
وباز راحتی کار در آر وی باز هم تحسین من برای این آر وی چقدر لذت می برم از امکانات این خانه متحرک چقدر مریم جان راحت قهوه درست می کنن در حالی که اگر در ماشین دیگه ای بودید در حرکت نمی تونستید چنان قهوه ای رو درست کنید ونوش جانتون قهوه وشیرینی که لذت استاد رو از این سفر بیشتر وبیشترمی کنه استاد خستگی نداره فقط داره از این مسیر لذت می بره وهمین لذت او را به زیبایی ها وخوشی های بیشتر هدایت می کنه.
وتحسین می کنم این فراوانی ونعمت آب رو هر کجا در این کشور رفتید دریا رودخانه دریاچه چشمه خدای من چقدر فراوانی آب به خودم می گم چرا ما همش از کمبود آب می گیم‌واینها به هر طرف بچرخن فقط آب هست وبه خودم جواب می دم مطمئنا این هم نتیجه عمل به قانون هست شکرگذاری این مردم شاد بودنشون ولایق دونستن خودشون برای این فراوانی ها.
وباز هم یه بهشت دیگه برای اقامت این پارک زیبا ودرختان سرسبز خدایا شکرت.
وچقدر خوب استاد ضمن اینکه عاشق مایک هست مسولیت بهش می ده وچقدر خوب مایک از پس کار برمی یاد وکارهای آر وی رو انجام می ده .تحسینتون می کنم برای این رابطه زیبا با فرزندتون و اینکه اورا با آهنگ مورد علاقش بیدار می کنید تا سرشار بشه از شادی وفرکانس مثبت .
باید پارو نزد وا داد
باید دل رو به دریا داد
آره باید دل به خدا داد باید توکل کرد باید تسلیم شد باور کرد وعاشقانه خودت رو بسپاری بهش اون وقت هست که
به هر جا برسه بدون ساحل همونجاست
اره اگه کار رو و خودمون رو به خدا بسپاریم او مارو به ساحل امن می رسونه اوبه بهترین شکل مارو هدایت می کنه.
ونوش جانتون اون چایی داغ وصبحانه ای که مریم جان با عشق درست کرده.
مریم جان تحسینتون می کنم که هم کارهات رو انجام می دی وهم فیلم برداری می کنی متشکرم.
استاد سپاسگذارم.
در پناه خدا.