دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهم‌تره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربه‌ی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفه‌ی جهان، هدایت تو به مسیر نعمت‌ها و لذت‌های بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
به نام خالق زیبایی ها
“آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید، نمی‌تواند همانند آنان را بیافریند؟! آری (میتواند)، و او آفریدگار داناست”
خدایا هزاران مرتبه شکرت..
سلام به استاد عزیزم، سلام به مریم جان زیبا و دوست داشتنی و سلام به دانشجویان این سایت الهی .
خدا رو صد هزار مرتبه شکر که باز هم فرصت دوباره به من داد که بنویسم با عشق از خودش و نعمت های بی شمارش .
از خدا خواستم که من رو به سوی نشونه‌ام هدایت کنه و به این فایل من رو هدایت کرد .
اولین چیزی که به عنوان نشانه دیدم میدونین چی بود؟ تابلوی نیویورک :))
بهاری که عاشق نیویورک و پلن مهاجرت به کشور مورد علاقشو داره وقتی تابلو رو دید با ذوق داشت نگاه میکرد و با خودش فکر میکرد که خدایا عاشقتم که انقدر نشونه به من میدی در اوج ناامیدی..
خدایا شکرت بابت این همسفر دوست داشتنی که استاد دارند، که انقدر با عشق مریم جانم قهوه اماده کرد و شیرینی های خوشمزه اورد برای استاد، به به نوش جااااانت استاد .
خدایا شکرت بابت اینکه انقدر انرژیتون مثبت و سفری عالی با همسفر های عالی رو تجربه میکنین .
خدایا شکرت بابت آروی که باهاش به راحتی میتونین سفر کنین و لذت ببرین و شاهد زیبایی های جهان باشین .
خدایا شکرت بابت مایک عزیز، چقدر دوست داشتنی و پر انرژی و شخصیت بامزه ای داشتن .
خدایاشکرت بابت این صبحانه خوشمزه ای که زدین بر بدن و کیفشو کردین .
تخم مرغ و چای و گوجه ترکیب عالی استاد .
چقدر لذت بخش که توی این هوا صبحانتون رو میل کردین در کنار هم و لذت بردین . خدایاشکرت خدایاشکرت خدایاشکرت
جمله In god we trust روی آروی من رو محو خودش کرد..
چقدر نشانه های عالی بهم نشون میدی خدا ممنونم ازت :))
به امید روزی که بیام اینجا و از مهاجرتم به نیویورک و اتفاق های عالی و معجزات فوق‌العاده زندگیم بنویسم .
خدایا شکرت .