دیدگاه زیبا و تأثیرگذار اندیشه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهمتره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”🐼🐉}
مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری میشود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛
و بعد دوربین می آید که دریا را ببلعد و صحنه تلاقی آسمان و دریا را شکار کند؛ خدای من، چه صحنه زیبایی! دریا چنان با آسمان یکی شده که آبی ها را نمیتوان از هم تشخیص داد و این زیبایی ناب، این پیام را به من می رساند که هیچ مرزی بین بالا و پایین وجود ندارد و انسانی که در مدار زیر صفر زندگی می کند میتواند، میتواند به اوج برسد، به شرطی که باور کند خالق آبی آسمان و آبی دریا یکیست و آن خداوندی ست که در همه جا جاریست و من یاد گرفتم که سفر مترادف با خستگی نیست، سفر مترادف با هزاران انگیزه ایست که نه تنها ریشه ی خسته بودن را خشک میکنند بلکه برگهای سبز امید را می رویاند و نوید صدها تجربهی زیباتر را در آینده سر میدهد.
و بازهم استاد: باید پارو نزد وا داد؛ باید دل رو به دریا داد؛ خودش میبردت هرجا دلش خواست؛ به هرجا بُرد بدون ساحل همونجاست؛
این شعر زیبا و ساده، بیان کننده قانون است، قانونی که می گوید بی جهت دست و پا نزن، بدون ایمان حرکت نکن، هنر تو، توکل و سرسپردگی و وظیفهی جهان، هدایت تو به مسیر نعمتها و لذتهای بیشتر است. رابطه استاد با مایک، یک رابطه فوق عالیست، جذابیت این رابطه و خلاقیت در عاطفه، قابل تقدیر است؛ استاد صبح ها با ترانه های درخواستی مایک، بیدارش میکنه و چه خواب از سر پراندن شیرینی، مایک خنده ش میگیره و صبح را با بهترین فرکانس شروع میکنه
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳149MB10 دقیقه
به نام خالق زیبایی های عالم
سلام به همسفرای عزیزم
قسمت 23 سریال سفر به دور آمریکا
خدایاشکرت بازم جاده های قشنگ وسرسبز
خدایاشکرت از اون شیرینی خوشمزه ها همراه با قهوه آخ آخ بی خیال هر چی رژیم چه قیافه ی زیبایی هم داره لامصب با اون مربای خوشمزه وسطش
خدایاشکرت برای ماشین مجهز با امکانات استاد
خدایاشکرت برای اون رودخونه ی با عظمت و پرآب
خدایاشکرت برای اون پل محکم و مهندسی ساز و عالی
خدایاشکرت رسیدیم به یک پارک ملی قشنگ دیگه
خدایاشکرت چقدر اسم این شهر بامزه ست بوفالو !!!!!
خدایاشکرت هیچ وقت فکر نمیکردم بتونم اینقدر با جزئیات ببینم این شهرها و پارک های ملی آمریکا رو چقدر حس همسفر بودن با شما برام واقعی واقعا حس میکنم کنارتون هستم
خدایاشکرت اینم لطف تویه که با این موبایل و دوربین و نعمت بزرگ اینترنت و مهربونی و تلاش و همت مریم خانم ما هم اجازه داریم ببینیم این زیبایی ها رو
خدایاشکرت چقدر امکانات پارک ها برای ماشین های شخصی و بزرگ کامل و عالیه برق ماشین و محله تخلیه فاضلاب و کلا کارشون درسته، دغدغه ای نداری برای تهیه ی برق وسط جنگل
خدایاشکرت برای این باز شدن فضای داخل RV چقدر عالیه تا وقتی توقف کردی دست وپا بازه این فوق العاده ست
خدایاشکرت یه صبحونه ی خوشمزه دیگه تو طبیعت نوش جانتون
خدایا شکرت برای این همه فراوانی و برکت و نعمت های بی پایان جهانت
خدایا شکرت
خدایاشکرت
خدایاشکرت
انصافا صداتون عالیه استاد لذت بردم
سوز صدای آهنگای دشتستانی حس شد کامل
چقدر پر مفهوم بود این شعر
باید پارو نزد وا داد
باید دل رو به دریا داد
خودش میبرتت هرجا دلش خاست
به هرجابرد بدون ساحل همون جاست
شما فوق العاده اید استاد
یه استاد کامل
یک شریک عاطفی مهربون
یک پدر عالی
خدا روشکر افتخار بودن تو این سایت نصیبم شده از لحظه به لحظه ی زندگیتون درس بگیرم
شما بهترین الگو هستید برام
ممنونم مریم خانم برای این فیلم ها که گرفتین برامون و حس خوبتون رو به اشتراک گذاشتین با ما
سلامت و تندرست باشید همیشه دختر مهربون
سلام بر همسفرای عزیزم استاد ،مریم خانم و مایک مهربون
خدایا شکرت رسیدیم نیویورک
بازم یه پارک ایالتی فوق العاده قشنگ دیگه
چه اسم جالبی گذاشتن رو شهرشون
بوفالو!!
چقدر عجیب چرا همچین اسمی بزارن آخه خود بوفالو یه حیوان کمتر معروفیه البته برای ما ایرانیا فک کنم
فست هستم تا فردا ولی هوس کردم چقدر گشنه ام شد تخم مرغ و گوجه رو دیدم دلم میخاد یه چیز خوشمزه باشه بخورم
قسمت 22 و اون قنادی با شیرینهای تپل و خانم کتی مهربون که از اون شیرینی قشنگا خرید براتون بخیر.
انصافا صدای قشنگی دارین استاد
مفهوم شعر انگیزشی بود ولی سوز صدا رفت سمت آهنگای دشتی نمیزاشت تمرکز کنم رو انگیزشش خخخ
فکر کنم این پارک چون نزدیک دریاست جذابیت بیشتری داشته باشه
گرفتار این فایلای سفرنامه شدم آخرش
نه نمیشه دل بکنی از دیدنشون بس که زیبایی و عظمت و فراوانی جهان تو این فایلا ،از دوره های دیگه( قانون سلامتی روز شمار تحول زندگی من عزت نفس) عقب افتادم فریاد اعتراضشون بلند شده