دیدگاه زیبا و تأثیرگذار رضا عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خانم شایسته خودت اشاره کردی که از رها و آزاد بودن آب و جریان بدون توقفش لذت بردی؛ آب هیچ مرزی رو نمی شناسه و جریان زندگی و حرکتش رو ادامه میده؛ الان هم کلمات همون مرزهایی هستند که نمیتونند مانع جریان احساس بشن. این فایل هایی که تهیه میکنید رو نمیشه با کلمات توصیف کرد چون همش احساسه؛ همش شادیه؛ همش زیباییه و کلمات قادر به توصیف نیستند.
انقدر در حال و هوای آبشار نیاگارا قرار گرفتم و انقدر به زیبایی جزئیات رو به تصویر کشیدی که برای هرکی که آبشار رفته باشه درباره زیبایی ها و جزئیاتش توضیح بدم نمیتونه باور کنه که من خودم آبشار رو از نزدیک ندیدم و وقتی هم فکر میکنم واقعا از نزدیک دیدم، انقدر نزدیک بودم که حتی خیس شدنم روی عرشه کشتی در لحظه ای که از مقابل اون جریان پیوسته و عظیم آب میگذشتید رو احساس میکردم.
چند ماه قبل برای دیدن آبشار شوی در اطراف دزفول کلی مسیر طی کردم و هر طوری بود خودم رو به آبشار رسوندم و تجربه لذت دیدن آبشار از نزدیک رو در خاطرم دارم. البته وسعت و عظمت آبشار نیاگارا قابل مقایسه با آبشار شوی نیست ولی زیبایی های منحصربه فردی داره که شاید مهمترینش این باشه که آبشار رو از نقطه شروعش می بینی. یعنی آبشار تشکل شده از 33 چشمه که از دیواره کوه خارج میشه و زیبایی خاص خودش رو داره. از دل سنگ آب بیرون میاد و صحنه ای وصف نشدنی خلق کرده.
وقتی از بی مرز بودن جهان و جریان آب صحبت کردید یاد اون صحنه افتادم که حتی دیواره سنگی هم نمیتونه جلوی جریان آب رو بگیره و این آب نشانه ای واضح از جریان زندگیه که:
- هیچ حد و مرزی نمیشناسه
- هیچوقت از حرکت نمی ایسته
- و تازه وقتی با موانع سخت برخورد کنه صدای زیبا خلق میکنه
- وقتی به مانع ارتفاع میرسه آبشارهایی زیبا ایجاد میکنه
- وقتی به دریا برسه عظمتی بی همتا خلق میکنه
هر مانع برای آب فرصتی است برای زیباتر شدن و چه عالی است که در زندگی مانند آب باشیم و تضادها و چالشهای زندگی رو به فرصتی برای زیباترشدن تبدیل کنیم. این مهم‌ترین هنری است که در آموزشهای استاد میشه آموخت. سالهاست در این کلاس هنرآموزی شرکت میکنم و هنری که امروز آموختم حاصل توجه، تکرار و تامل در گفته های استاد عباس منش است.
من با استاد عباس منش آب راکد شده در مرداب زندگیم را به جریان در آوردم و آموختم در مسیر زندگی به هر مانعی رسیدم چگونه از آن عبور کنم و هر بار زندگی من زیباتر و دیدنی تر شود. جریانی که فقط 4 سال از شروع آن می گذرد اما، نمی‌تونید تصورش کنید که، چقدر مرا از مرداب زندگیم دور کرده.
امروز که این ویدیو رو تماشا کردم ساعت 11:30 صبح بود در حالی که مشغول خوردن صبحانه در نهایت آرامش لازم برای شروع یک روز دیگر بودم و امروز تا حدودی معنای واقعی آزادی را درک میکنم. همین چندسال قبل بود که اگه نیم ساعت دیر از خواب بیدار میشدم خشم و ناراحتی وجودم را فرا میگرفت و تصور میکردم فرصت زندگی را از دست داده ام و امروز درآمد خوبی نخواهم داشت، چرا که سحرخیز نبوده ام. هر روز با نگرانی و استرس اینکه به اندازه نیازم فروش خواهم داشت یا نه، کرکره مغازه رو بالا می بردم و امروز بعد از فقط 4 سال که هنر به جریان انداختن زندگیم را از استاد آموختم آزاد و رها مشغول لذت بردن از سفر به دور آمریکا هستم و آزاد از حرکت عقربه های ساعت. چون دیگر ساعت برای من وقت زندگی کردن را تعیین نمی کند. آزاد از بودن در مکانی خاص، چون دیگر کسی برای من تعیین نمیکند در کجا حضور داشته باشم، آزاد از هر آنچه در گذشته مانع جریان زندگی من شده بود، موانعی که همین الان هم برای اطرافیانم (به خاطر باورهاشون) وجود دارند و مانع جریان زندگی شان شده اند. اما من به لطف خدا در مسیری قرار گرفتم که راهنمای آن استادی است که رویای آزادی دارد، آزادی از هرآنچه مانع جریان زندگی است.
آزادی امروز من باعث شده که خیلی بهتر بتونم لذت سفر کردن همراه استاد رو تجربه کنم. چون اولین موضوع مهم برای شروع همچین سفری، آزادی است. آزادی از قید محدودیت‌هایی که نه شرایط بیرونی، بلکه ذهنت برای تو درست کرده است. چقدر زیبا استاد عباس منش به همراه خانم شایسته آزادی را زندگی می‌کنند و گوشه هایی از آن را برای ما به تصویر می‌کشند.
استاد عباس منش عزیز از روزی که با شما آشنا شدم شما را الگوی زندگی خودم قرار دادم. در شروع کار وقتی جریان زندگی شما را می دیدم، رویای من پیوستن به این جریان بود.
رویای من تجربه آزادی بود. آزادی زمانی، آزادی مکانی، آزادی مالی، آزاد در روابط، آزادی در کسب و کار و آزادی در هرآنچه جزئی از زندگی است و به لطف خدا و آموزشهای عالی شما بسیاری از تجربه های گذشته شما را که در دوره ها مختلف توضیح دادید را تجربه کرده ام و در ادامه این مسیر به دنبال تجربه های جدید شما هستم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۸124MB9 دقیقه
پدیده ها به جز انسان اول ماهیتشان در ذهن خدا یا طبیعت ساخته میشود و بعد وجود پیدا می کنند اما این فقط انسان است که اول وجودش ساخته میشود و بعد ماهیتش را خودش میسازد.
وجود همان قسمتی است که افرینشش برعهده خدا بوده و همه می دانیم خدا قسمت خود را به بهترین وجه ممکن انجام میدهد و مصداق آیه : و اَحسنَ صُوَرَکم عمل می کند
یعنی چون خودش بهترین و فوق العاده ترین است آفریده هایش را هم همانند خودش بهترین میکند.
اما ماهیت انسان که ساختش بر عهده خود انسان است : همان باورهاست .باورهاست …و : باورهاست
می توانی باوری بسازی که با دیدن چندین و چند باره یک زیبایی هربار آنقدر ذوق کنی که انگار نه انگار که چندین بارست آن را دیده ای یا هم می توانی باوری بسازی که با دیدن یکباره این زیبایی دیگر هیچ حسی و اشتیاقی برای دیدن دوباره اش نداشته باشی.
می توانی باوری بسازی که این زیبایی را افریده ی خدایی که نهایت زیبایی است ببینی و یا می توانی باوری بسازی که فقط حجم زیادی از اب را ببیند و نه چیز دیگری.
می توانی باوری بسازی که با دیدن خاطرات ان زیبایی بیاد لذت ها و لحظات ناب آن زمان بیفتی و به ناگاه سجده شکر بجابی اوری و چشمانت باران خوشحالی و شوق را ببارد یا می توانی باوری بسازی که با آن همه زیبایی زباله کوچکی را در گوشه ای از این مکان بیاد آورد.
به هرحال انتخاب و ماهیت به دست خود است هر طوری که دل تنگت میخواهد بسازش ولی یادت باشد درپی هرکدام دنیایست که خودت ساخته ای.
با تمام وجود خدای زیبایی ها را سپاس.
سلام به همه دوستان عزیزم که باور دارن که میشه دنیا رو جای بهتری برای زندگی کردن کرد.
با دیدن آبشار نیاگارا و زیبایی ها و حجم عظیمی از آب و اینکه هیچ کسی و کشوری قصد تسلط و مال خود کردن این نعمت خداوند رو نداره و همه فقط سعی میکنن از زیبایی و این نعمت بزرگ الهی لذت ببرن و استفاده کنن نا خود آگاه بیاد جریانی میفتم که در روستایی که زندگی میکردم جوب ابی بود که از میون ده ها باغ میگذشت و همیشه این باغ ها سرسبز بود و همه مردم از این سرسبزی لذت میبردن تا اینکه گروهی به این نتیجه رسیدن که باید برای رسیدن اب از منشا ب خود روستا لوله گذاری انجام بشه و دیگ اب وقتی از بین باغ ها عبور میکنه از بین نره و مثلا اب بیشتری ب وستا برسه هرچند اون زمان اب بسیار زیادی ب روستا می رسید و تمام استخر ها پر از اب بود بعد از لوله گذاری هر روز اب کمتر شد چرا که همه ب باور کمبود رسیده بود ک بهتره اب از میون باغ ها عبور نکنه شاید اب کم بشه و به مرور این اب بسیار کم شده تمام اون باغ های زیبا خشک شدن و ازبین رفتن و استخرها خالی موندن و جز گرد و خاک چیزی ندارن.
من بعد از این ماجرا واقعا ب این نتیجه رسیدم که اگ خداوند رو با دید کمبود ببینی واقعا کمبود برات بوجود میاد ولی اگر باور کنی که خدای بی انتها جهانی از ثروت و نعمت بی انتها ب وجود اورده اون وقته که واقعا فراوانی رو خواهی دید مثل روستای کنار دست ما که هرچند اما مثل همون قدیم ها و بدون لوله گذاری داره میاد ولی فوق العاده اب زیادی و عالی داره ..باور کنیم خداوند دنیایی پر از ثروت و نعمت بی انتها افریده