سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۱ - صفحه 27

به نام خدا

سلام استاد عزیزم و سلام به مریم شایسته عزیز و دوستان هم فرکانسی.

من خاتون هستم و متعهد شدم که به امید خدای مهربان، هر روز، تایمی از وقتم را به سفر به دور امریکا اختصاص دهم و از زیبایی های آن لذت ببرم…با استاد و عزیز دلشان همراه شوم و تکامل را طی کنم و نظرات خود را بعنوان یک رد پا، بقول خانوم شایسته در این سفر زیبا و پربار به جای بگذارم، باشد که لایق این همراهیی باشم تا باعث رشد،پیشرفت و بهبود شخصیتی من گردد و همچنین بتوانم قوانین زیبای جهان هستی را بهتر و عمیق تر درک نموده و در عمل در زندگیم پیاده کنم…و همچنین منتظر شکل گیری خواسته هایی شوم که با دیدن این زیبایی های بکر و قشنگ خدادادی در جهان، بتوانم آنها را باور کنم و برای خودم باور سازی کنم که می شود…که می شود…رویاها رویا نیستند..رویاها واقعی هستند اگر من باور شان کنم و امید داشته باشم که به آنها میرسم چون این مسیر هیچ محدودیتی ندارد و تا انتهای بی انتها خدا همراهی میکند چون جهان،بر پایه فراوانی خلق شده و اگر ذهن ما محدود است بعلت باورهای محدود ماست.

چه دریاچه زیبایی…زلالی آب و آن موج های کوچک آب، براستی برایم قابل لمس بود…

احساس کردم خودم در آن نزدیکی هستم.

خدایاشکرت…این لفظی است که از استاد عزیزم یاد گرفتم که همیشه بمحض دیدن زیبایی ها،از لبانم جاری شود و چه جمله با فرکانسی..

خدایاشکرت…بخاطر سکوت شب و خلوت استاد و عزیز دلشان که باعث شد من دوباره قانون جهان برایم یادآوری شود آن هم درکی پیدا کنم دقیقا زمانی که به آن احتیاج داشتم.

همان نشانه ها،زبان نشانه ها…آدم وقتی تو شرایطی قرار میگیره که هنگ میکنه، ی نشونه میخواد ی راه حل..که خدا بهش بگه..

نشونه منم این بود که توجه کنم به زیبایی های زندگی و اطرافم و کانون توجهم را روی خواسته هایم قرار دهم.

اینکه فرکانس مناسب خود را حفظ کنم و واکنش گرا نباشم!

دقیقا برایم مسئله ای پیش آمده که دیدم من هم واکنش گرا شده م در واقع واکنش گرا هستم.

این صحبت های استاد و عزیز دلشان بمن فهماند که آرام باشم و واکنش گرا نباشم…کانون توجهم رو ناخواسته ها نباشد…تنها به داشته هایم فکر کنم و بگویم خدایاشکرت…تنها توجهم به نکات مثبت باشد و بگویم خدایاشکرت..تنها به خواسته م فکر کنم و باورسازی کنم تا به هدایت الله بسمت ش حرکت کنم و بگویم خدایاشکرت…

کار من آرام ماندن است مثل مومنین که در هرشرایطی به خدا توکل دارند و نه غمی دارند و نه اندوهی….

خدایاشکرت که این آیه بر قلبم الهام شد..

خدایاشکرت که قلبم گفت این قسمت از سفرنامه را ببینم.

خدایاشکرت بخاطر حرفای استاد و عزیز دلشان که نشانه ای بر آرام ماندن من بود و نشانه اینکه راه را درست باید بروم تا سعادتمند شوم.

خانوم شایسته عزیز..چه جمله طلایی گفتید که من درک کردم بعلت درک عمیق شما از قوانین است و تجربیات لذت بخشی که از عمل به قوانین کسب کردید:

اینکه چیزهایی که تحسین می کنیم،وارد تجربه زندگی مان می شود.

خدایاشکرت…

خانوم شایسته الان که فصل سرما در ایران است و من عاشق برف هستم…

همیشه تصاویر برف و مناظر زیبای زمستانی را نگاه میکنم و نمیدانید شاید هم بدانید که چه ذوقی درونم شکل میگیرد و من سرشار از حس آرامش و شادی می شوم..من تابحال برف از نزدیک ندیدم و لمس نکردم اما یقین دارم روزی به این خواسته م میرسم…و من هم برف بازی میکنم و خیلی خوشحالم که هم اکنون که به این خواسته نرسیدم میتوانم با دیدن و تجسم ش به حس رضایت و دارندگی ش برسم.

خدایاشکرت..

خدایاشکرت که من در این فرکانس حاضر بودم که توانستم همراه این سفر باشم و این یعنی من و هم فرکانسی ها که این زیبایی ها را می بینند توانستیم کانون توجه مان را بخوبی کنترل کنیم که دراین فضا فرکانسی هستیم.

خدایاشکرت که در این فرکانس زیبایی ها قرار گرفتم.

استاد خوبم چه حرف خوبی زدید….باید سعی کنیو اگاهانه کانون توجه مان را روی زیبایی ها و تحسین آنها قرار دهیم،لاجرم جهان ما را بسمت زیبایی های بیشتر هدایت می کند و این قانون جهان است و فرق است بین کسی که به ناخواسته توجه دارد و فردی که روی خواسته ها و زیبایی ها و داشته هایش متمرکز است و سپاسگزار است.

مزد هر یک مشخص است، ناخواسته بیش تر و خواسته های بیشتر.

استاد ممنونم…از شما

و از خانوم شایسته.

خوشحالم که توانستم نظر خود را بنویسم