سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲

سلام به همه همسفرای عزیز که باهم تو این RV خوشکلمون باهدایت خدای بی همتا میریم به هدفمون که ارامش و ثروت و معنویت هست برسیم.

درست گفتید که ۱۲ قدم حکم کاتالوگ محصولات رو داره و سفرنامه حکم عکسای اونو.

هربار که تو سفرنامه با موضوعی روبرو میشید میبینم چقدر راحت و عملی اموزه های دوره ۱۲ قدم رو به کار میگیرید .

سفرنامه برای من مثل گذر از کودکی به بلوغ و بزرگسالیه.

با جلسه جلسه اش رشد کردم.

روز اول که رفتید RV رو از استوریج برداشتید چقدر تعجب کردم ازون همه ثروت که این تعداد ماشین های اضافی و گرون قیمت رو مردم دارن که دیگه تو خونه هاشون جای نگهداری ندارن باید ببرن پارکینگ اجاره کنن براشون.

در طول مسیر یاد گرفتم که بچه ها بیشتر از یه مادر دلسوز به یه خاله مهربون نیاز دارن، خاله فقط خوبی بچه رو میبینه و بهش محبت میکنه، مادر فقط بدی هاش رو میبینه و میخواد درستش کنه.خانم شایسته بهترین خاله دنیاست وقتی گیلاس میاره برای مایک و اینو از نگاه مایک میشه خوند همیشه.

دیدم چقدر میشه با یه تخم مرغ ذوق کرد و لذت برد.

چطور میشه ما پیاده بریم برای رسیدن به هدفی و تو مسیر خدای مهربون کلی زیبایی به ما نشون بده و هدف زیبا تری نشونمون بده.

دیدم خانمRachelV در این استیت پارک میاد و مارو به مهمونی عصرونه جشن ملی خودشون دعوت میکنه درحالی که ما نژاد و رنگمون باهاشون متفاوته و میفهمم خدا این مرزها رو نداره و ذهن منه که این مرزها رو بین خودم و دیگران قرار داده.

وقتی میریم برای تعویض باتری RV و تکنسین نیست، استاد میگه باید خودم درستش کنم و درستش میکنه ، یعنی ما اگه بخواهیم میتونیم هرکاری رو انجام بدیم. و در همون‌لحظه دونفر ادم میان به راهنمایی ما و هدایتمون به سمت زیبایی های بیشتر و دعوتمون میکنن خونشون.

تو دیدن زیبایی های شهر، زن و شوهری رو میبینم که چون فهمیدن سگشون یه هفته بیشتر زنده نیست اونو اوردن بیرون بگردونن که زیبایی های این جهان رو بیشتر ببینه ومیدونن برای همه مرگ هست و اونو پذیرفتن، فقط باید قدر زندگی روبیشتر دونست.

وقتی به خانم kathy پیام میدیم من دلم تالاپ تالاپ میزنه که ای کاش زودتر جواب بده من دوست دارم برم خونه اشون، و یه لحظه به خودم میام میگم نه صبر کن، درستش اینه که تو‌درخواستت رو دادی و اگه تو مشیت پروردگار باشه حتما اتفاق میوفته و چون هدایت خواستی اگر تو مسیر هدایتت باشه حتما میبینیشون ووو خانم kathy جواب میده، میاد دنبالمون ، مارو میبره بهترین شیرینی فروشی شهر برامون شیرینی میخره، مارو میبره خونش و ساعتها با هم حرف میزنیم، انقدر که تاریک شدن هوا رو متوجه نمیشیم، من محو تماشای خدا در این زن شدم و اشک شوق ریختم از دست های خدا که مارو به اینجا رسوند که تو خونه یه ادمی دعوت بشیم که هیچ شناختی تا یک ساعت قبل ازیشون‌نداشتیم، این خانم برای من نماد ثروت و ارامش و سادگی بود و مادرش نماد امید و سلامتی . این قسمت سفرنامه من رو دگرگون کرد ، دیدم که اینها تازه تصمیم دارند اتوبوسی بخرن و برند دور امریکا بگردن ، پس من حق ندارم فکر کنم برای کاری دیر شده، همیشه بهترین وقته.

وقتی رفتیم خونه ابشار دیدم چقدر قشنگه که به طبیعت اسیب نرسونیم ولی درکنارش زیبایی بیشتر بیافرینیم و این با ثروت امکان پذیره.

وقتی رفتیم لحافمون رو شستیم گفتم ای کاش ازین پتو های مسافرتی داشتیم که تو لباسشویی خودمون میشستیمش و این ایده برام خیلی تحسین برانگیز بود، وقتی بعدش رفتیم رستوران و غذا رو دوست داشتیم یه تاپ(اعطا)خیلی زیادی دادیم که بفهمیم بایدبخشید تا بزرگ شد.

وقتی داشتیم میرفتیم فارمر مارکت توی راه گلهای زیبای باغچه مارو مجذوب خودش کرد و خدا با دستانش دعوتمون کرد به دیدن زیبایی های بیشتر در حیاط پشتی و راه یه فارمر مارکت باحال تر رو نشونم داد که گوگلم ازش بی خبر بود.

تو نیاگارا موج های خروشان اب رو دیدم که به سمت رهایی میرن و مرزها و کشورها و حدودی رو که ما انسانها با ذهنمون ساختیم رو میشکونن بدون ویزا و اقامت?

سوار کشتی که شدم دیدم از پایین چقدددددر نیاگارا عظیمه و این من رو یاد عظمت خالق این همه زیبایی

انداخت.

وقتی پله ها رو به سمت زیر ابشار میپیمودم، مرد و زن و بچه و پیر و جوون کنار هم بودیم مشتاق دیدن و لمس طبیعت زیبا و قدرتی که خدا در هر قطره اب گذاشته و هزاران برابر این قدرت رو من در ذهن خودم دارم برای شکافتن سنگ های سر راهم.

وقتی با یه تیکه چوب راهی پیدا کردیم برای مشکلمون که در RV بود ، چنان ذوقی کردم برای این ابزار ارزشمندی که در دسترسم بود.

و در لحظه لحظه این سفر زیبا دستان خدا رو حس کردم در کنارم.

از شبی که استاد گیج خواب بود و در همون حال از همفرکانسی ها تعریف کرد و کلی اگاهی جدید بهم داد فهمیدم برای خدای من فرقی نداره صبح باشه یا شب، ایران باشم یا امریکا، زن باشم یا مرد، با استاد فامیل باشم یا فقط دو سال باشه شناخته باشمش ، اون اگاهی که لازمه به من داده بشه از تو دل شب ، تو دل خواب، تو تنها ترین لحظه اون ادم برای من ضبط میشه به دستان پرتوان ادمی که برای من نماد عشق و بی ریایی و سلیقه و نچسبیدن به هرچیزی و تمیزی و رهایی و مهربونی و مهربونی و مهربونیه???

خانم شایسته شما دستی از دستای خدا هستید تو زندگی من

من دوره های استاد رو میشنیدم ولی صحبت های شما و مثال هاتون و فیلم هاتون تو دوره ها و محصولات برای من نمود عملی اگاهی هایی هست که از استاد گرفتم.

نوش جونت همه خوشبختی که داری میپراکنی تو این جهان زیبا و هزاران برابرش تو زندگی خودت برمیگرده

من تو این سفر نامه رشد کردم، بزرگ شدم، ادم دیگه داره از تو پیله من متولد میشه، یه پروانه که میخواد پرواز کنه?