ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباس‌منش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختما‌ن یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل همفرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباس‌منش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش میکنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش میکنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیبایی‌ها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده می‌شوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
و سلامی دوباره به استاد عزیز، مریم خانم گل و همه دوستان همراه
من تمامی قسمت های این سفرنامه را ازابتدا تا اینجا از روز اول خیلی مشتاقانه و با انگیزه دنبال کردم و تا اینجا، یه سفر تابستونه خیلی عالی، پر از درس و تجربه و لذت را با شما داشتم. هر فایل برام آموخته های هر چند کوچک اما ارزشمندی داشت که مانند الماس می درخشن و راه رو جلوی پای من روشن تر میکنن. انتخاب یک فایل شاید قدری بی انصافی باشه اما با تشکر فراوون از زحمات مریم جان گل، من فایل ۲۸ را انتخاب کردم. در واقع من قبل از اینکه قسمت ۳۲ را ببینم و بدونم چنین مسابقه ای گذاشته شده، یه حس خیلی مثبت و خوبی نسبت به این فایل داشتم و دارم، به نحوی که من همه فایل ها رو فقط ۱ بار دیدم ولی این فایل رو ۳ با دیدم و هر بار ازش لذت بردم و محوش شدم. یه چیزایی توی دل آدم هست که شای نشه وصف و بیانش کرد ولی فکر میکنم انتخاب این فایل دلایل زیر رو داشته:
متن زیبای مریم جان اول فایل یه حس فوق العاده به من میده اینکه هر جا و توی هر شرایطی هستی خودت باش- آزاد و رها- و بدون توجه به محدودیت هایی که دیگران، زندگی و خودت برای خودت ایجادمیکنی، فقط زندگی کن و از زندگیت لذت ببر. چون به گفته خود استاد، لذت بردن از هر دقیقه زندگی، در راس همه کارهای ما باید قرار بگیره. آهنگ زیبای کل متن که در حین سادگی، چقدر اون لحظه رو ماندگار میکنه و با اینکه این خواننده فوت شده اما اثری از خودش به جا گذاشته که توی هر لحظه، زندگی میبخشه و بهم یاد داد که چقدر خاطرات خوب، ماندگار هستن . جریان مداوم و بی وقفه آب در مرز دو کشور بهم نشون داد که کاری نداشته باش که از چه نژاد و کشور و رنگ پوستی هستی، همه ما در کنار هم میتونیم خیلی راحت، ساده و بی دردسر زندگی کنیم و فقط این ذهنمون و باورامون هست که بین ما تفاوت ایجاد میکنه. هه چیز در حال گذر هست ، اون جریان قوی آب که از بالا رها میشه و روی اون تخته سنگا میخوره باز مسیرش رو پیدا میکنه و میگذره و فقط اون لحظه مهمه و این تو هستی که به اون لحظه معنی میدی – تلخ یا شیرین- و همه اون به نوع نگاه و دید تو بستگی داره ، پس فقط لذت ببر و در حال زندگی کن. بذار نشونه ها پشت سر هم بیان و تو رو هدایت کنن. اما اینو از تک تک دقایق این فایل و کل فایل ها گرفتم که احساس خوب = اتفاقات خوب و این یه قانونه پس قبولش کن، باورش کن تا اتفاق بیفته.
ممنونم هزاران بار از تلاشهای شما برای ثبت این دقایق زیبا،،، مشتاقانه منتظر فایل های بعدی سفرمون هستم….
به نام الله یکتا
سلام بر برادر مهربان و همفرکانسی آقا مهدی عزیز
چقدر کامنت زیبایی گذاشتید
من سال پیش همه قسمت های سفرنامه رو دیدم و لذت بردم و امروز این قسمت،نشانه روز من بود و رندم کامنت خوندم. خیلی لذت بردم از کامنت شما. اول اینکه برای شما و خانواده هم مسیرتون، خوشبختی ابدی آرزو دارم. بعد اینکه با ایمان به خدا و دیدن هدایت ها و درک اونها، به بهترین خونه ای که دوست دارید حتما هدایت میشید و سوم اینکه اون مبحث توجه نکردن به قضاوت های دیگران رو بی اندازه دوست داشتم. همه ما نیازمند طی کردن تکاملمون توی این مسیر هستیم
برای هممون آرزوی سلامتی شادی آرامش عشق و ثروت بی نهایت رو دارم💐💐🤩🤩✌✌⚘⚘