ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباس‌منش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختما‌ن یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل هم‌فرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباس‌منش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح میدهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش می‌کنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش می‌کنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیبایی‌ها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده میشوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
به نام یگانه رب هستی
سلام مریم عزیز ، استاد گرامی و مایک دوست داشتنی
قبل از اینکه مسابقه ای در سایت برگزار بشه درست چند روز پیش که فایلهای ۲۷ و ۲۸ سفر به دور آمریکا مهمان چشمان و وجودم شد چیزهایی را شنیدم که قبلا نشنیده بودم ، آگاهی هایی که رسوخشان در وجودم مرا هوشیار تر کرد
من فایلهای سفرنامه را میبلعم و در این سفر با تکامل شما ، تکامل من هم طی میشود
تکاملی که به من آرامش داده ، بیشتر و بیشتر…
تکاملی که به من آموخته به دل تاریک ترین نقاط جوری نگاه کنم که احساس خوب داشته باشم و بیشتر در این احساس خوب بمانم
و ماندنم عجیب افزون شده ، ماندنم در احساس خوب را میگویم
تمام قسمت های سفرنامه دوست داشتنی و سراسر نکات بود جوری اگر میخواستم بنویسم تبدیل به یک کتاب میشد اما خدای درونم مرا به ویدیو های ۲۷ و ۲۸ فراخواند ، ویدیو هایی که در صلح بودن و خودت بودن را بیشتر به رخ میکشد
علت انتخاب این دو ویدیو از نگاه من به شرح زیر است:
در چنین بارشی به خدای درون خود اعتماد کرده بودیدو در نگاه استاد ذره ای ترس وجود نداشت
و میخندیدید و نهاینا جدی امیدوار بودید سوار کشتی شوید… درسی از اعمال شما این بود که” با باورهایمان خالق اتفاقات زندگیمون هستیم و شما با فرکانس هایی که ارسال میکردید و کائنات چون یک دستگاه مترجم جوری فرکانس های شما رو ترجمه کرد که نهایتا به قول استاد هوا جوری شد که انگار نه انگار چنین بارش عظیمی چند دقیقه پیش در جریان بود”
علت بعدی : نگرش زیبای این کشور و فرصت دادن به انسانها بود که هر شخصی میتونست اعتقاد خودشو زندگی کنه و از قضاوت و حرفهای بقیه نترسه
فارغ باشه از هر قضاوتی فارغ باشه از هر نقاب و چهره ای غیر از خودش
انسان وقتی خودش باشه به طور اعجاب انگیزی جذاب میشه و تاثیرگذار
هم مسیری افکار ،گفتار،اعمال و کردار از در صلح بودن با خود و خودمان بودن میگذره
و هیچ پیشرفت و رشدی از مقلد بودن بی چون و چرا نمیگذره بلکه باید مسائل را حل کرد و آگاهانه و بدون تعصب الگو قرار داد نه تقلید کرد
لذت بردن از شاخه گلی به اندازه ی یک انگشت و چنین هیجانی نشان از لذتی شگرف و عمیق در درونو نشون میده
عظمت آبشار نیاگارا از دوربین از پایین و از اون نزدیکی چشم نواز و زیبا بود
رنگین کمان
من خدا رو بیشتر در فایل ۲۷ و ۲۸ دیدم
دیدم که همه چیز به شما گفته میشد چرا که شما متصل به اصل بودید و هدایت میشدید
چرا که باور کرده بودید خالق آدمایی هستید که باهاشون مواجه میشید
باور کرده بودید خالق حرفهایی هستید که میشید
باور کرده بودید خالق رفتارهایی که باهاتون میشه هستید
شما همه چیز و همه کس رو با فرکانس هاتون که ناشی از باورهاتون بوده به سمت خودتون کشوندین و در زمان درست ، در مکان درست قرار گرفتید
دیدن آبشار هیولای نیاگارا در کنار خانواده ی هیولای شما نشانم دادم آنور ترس ها ، محدودیت ها و مقاومت ها چنان زیبایی مجذوب کننده ای هست
زیبایی های الهی به اوج خود میرسند و شما رو در آغوش خود میگیرند
و خدایی که در آدمها،اتفاقات،اطراف،طبیعت و شنیده ها دیده میشود
خدایی که دوربین را بدست مریم میدهد و خود دوباره در قالب جسمانی انسانها به جلوی دوربین میاید
توجه شما به زیبایی و برکت آن باران زیبا در این ویدیو سبب گسترش اون زیبایی و پدیدار گشتن رنگین کمانی چنینی شد
و اما قسمت ۲۸ :
گفتگویی که مرا چنان تکان داد که هنوز شاید به خودم نیامدم
“ببین هیچ مرزی وجود نداره بلکه موضوع یک انتخابه و ایمان داشتن به این انتخاب
یک زمانی تو انتخاب کردی توی ایران به دنیا بیای و الان انتخاب کردی بری آمریکا زندگی کنی و موضوع همینقدر ساده اس!
فقط خودت باش، آزاد و رها باش از اون محدودیتی که آدما درست کردن و راه خودتو برو، راهی که بهش علاقه داری و بهت احساس زنده بودن میده!”
این گفتگوی مریم عزیزم با خدای خودش
دست مرا از زیر بهانه ها ، چسبیدن ها و بی مسئولیتی ها گرفت و کشید بیرون
چیزی به من گفت ببین هیچ مرزی وجود نداره نه برای برای ثروت نه برای سلامتی نه برای زیبایی نه برای تمرکز بر نکات مثبت نه برای آرامش روحی و ذهنی نه برای خوشبختی و نه برای معنویت و سعادتمندی هیچ مرزی وجود نداره
مرزها در هر جنبه ای زاییده ی ذهن ماست
پس بیاین زاییده های نه چندان خوبو نپذیریم
محدودیت هایی که توهم ذهن ماست را نپذیریم
و خودمان را به دستان رب یکتا بسپاریم
و ذهنمان را با نکات مثبت و احساس خوب تغذیه کنیم و تکرار کنیم و تکرار کنیم
و نتیجه ای را بگیریم که حاصل تکرار یک روند درسته
تکامل طی میشود لذت ببر
همه ی جنبه های زندگی عالی میشود لذت ببر
از هرآنچه داری لذت ببر
نداشته ها با پس زدن باورهای شرک آلود به داشته ها تبدیل میشوند لذت ببر
از ریز و درشت لذت ببر
از تضادها لذت ببر
ته این مسیر همان اولش لذت است پس همین الان لذت ببر
در پناه رب??
دوستتون دارم