ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربهی جسمانی آغاز شد تا با تجربهی آگاهیِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زادهی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباسمنش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصیی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانهای که آدمها آنقدر درگیر حاشیههای جلب توجه شدهاند که فراموش کردهاند کی هستند و چرا وارد این تجربهی جسمانی شدهاند.
بازیگران قصهی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعیشان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچهی بورلی، سرسبزی و زیباییِ بی انتهای طبیعت و جادهها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختمان یا کسب و کار هویدا شده و مهمتر از همه، نوشتههای روحنواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیعتری از آنچه را متجلی ساختهاند که، پیشرفتهترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل همفرکانسی و هممداری دور هم جمع شدهاند و این قصهی حقیقی را ساختهاند. این سفر، نمود عینیِ آگاهیهای خالص و نابی است که، در دورههای مختلف از استاد عباسمنش میشنویم.
در زمانهای که اکثریت، بر نکات منفیِ جهان اطرافشان تمرکز کردهاند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما میآموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که میگوید: تمام اتفاقات زندگیات را فرکانسهایی میسازد که، دستپرودهی ورودیهای ذهنت و کانون توجهات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیباییها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروتآفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بینیاز میکند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو میبخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطهای به همپیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچهی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصلمان و آگاهیهایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانهی آنها وارد این تجربهی جسمانی شدهایم.
۱۲ قدم، یک دفترچهی راهنماست از: تواناییهایی که داریم، امکانات جهانمان و شیوهی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچهی راهنمایی که هر وسیلهای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوهی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح میدهد)
و برنامهی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوهای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضیها هرگز از این دفترچه خبردار نمیشوند، بعضیها با اینکه دفترچه را میبینند، اما آنقدر به شیوههای قبلی چسبیدهاند و آنقدر از انجام کارها به شیوهی جدید میترسند که، هرگز آن دفترچه را نمیخوانند. در نتیجه بهرهای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی میبرند که آن وسیله میتوانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضیها خورهی جستجو، امتحان شیوههای جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط میخوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمیآورند. جهان پاداشها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی میدارد.
به شخصه تلاش میکنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستارهی قطبیام را انجام دهم، به وسیلهی درک آگاهیها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش میکنم به وسیلهی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعدهی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانیها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمیدانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمتشان در میآورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهتدهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامهی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذابتر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چراییها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیباییها و برکتهای بیشتر نمایید.
ضمناً میتوانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخابتان بوده نیز، به عنوان ردپایتان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده میشوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
سلام ب همه دوستان عزیزم
مریم بانو مایک واستاد مهربان
جاتون خالی من مشهد بودم برا همه از ارباب مهربانی وخداوندرحیم وبخشنده بهترینهارو طلب کردم
استاد عزیز ممنون ک مارو همسفرخودتون کردین
چه لذت وصف ناشدنی داره باشمابودن ودیدن جاهایی ک ممکن بود هرگز در طول عمرمون نبینیم فقط ی خواهش دارم
لطفا ب مریم جان نق نزنید غرغر نکنید باورتون نمیشه هرکدوم از ما چه حس خوبی از دیدن این لحظات ناب داریم من در گروههای زیادی هستم هیچکدوم سفرنامه ندارن تازه ب این نابی ندارن
من درپاسخ سوال مسابقه قسمت ۲۶ ابشار نیاگارا
بی نهایت لذت بردم ب نظرمن زیباترین بخش واموزنده ترین درسهادر این مجموعه بود
زیباییهای ابشار
یکی شدن اب واسمان ک ب هیچ وجه قابل تشخیص نبود صحنه های زیبای فیلمبرداری مریم بانوی مهربان ک گویی دوربین را تا لبالب اب برده ویکجا از بالا فیلیم گرفته من فکر کردم سوار هواپیمایی هلیکوپتری چیزی شده ازبالا فیلم گرفته چه قدر زیبااا
جایی نرده ها عنابی رنگ ولباس مسافران نارنجی رنگ گلهای زیبا رابرایم تداعی کرد
جالب است گیاهانی ک در دل سنگ وزیر پاشش شدید اب مقاومت میکنند ب من این پیام را رساندند ک حتی خلاف جاذبه
خلاف نیروی محکم سنگ واب هوا میتوان ایستاد ومقاومت کرد واین درس زندگی است درس صبر واستواری است
اب ب من اموخت حتی از کاور پلاستیکی مردم هم رد میشودومیتواند لباس استادمان راهم خیس کند وهیچ چیزمانع او نیست
استواری صخره ها
زیبایی گلها
تدابیر نظام وقت ک چنین پلی ساخته است ک مردم حداکثراستفاده از زیبایی ابشارراببرند ماهم اینجاخیلی ابشارداریم اما چنین تدبیری نداریم
استاد کاور وکفشهای مناسب ابشار خیلی زیباومناسب بودند همه چیز در اوج تدبیر وزیبایی است
در حرم مطهر بعد از نماز شعار مرگ بر امریکا سرمیدادند! جای تامل دارد من سریع ب زیباییهای حرم متمرکز میشدم
ممنون مریم جان بادوربینت انقدر ب ابشار نزدیک شدی ک من احساس کردم اب پاشیدتوصورتم زوایای فیلمبردار تو فوق العاده عالی است
به به چه روابطی من یاد گرفتم بگم عاشقتم
همسرم اومد گفت این زن کوحابود ۱۸ ساله؟بچه ها چیزی تو کله مامانتون نخورده؟
چرا خورده اونم چه جور واز طرف کیییی؟؟؟
راسی استاد
سنجابه با چه ارامشی لم داده بود رو نرده پیداست اکثرمردم در روابط درست باخودشون ومحیط قراردارن واز تمیزی وبدون اشغال بودن محیط هم اینو فهمید وچه زیبا قانون تکامل در غذا دادن ب پرنده ها مشهود بود
یکی
دوتا
سه تا وبعد بیشتر وبیشتر
اما ی چیزی عجب رقابتی داشتن تو گرفتن غذا وجه شکر نعمتی میکردن با جیغ زدنهاشون ودر کل شاد بودن من دیوانه سنجابه شدم اینجا من با کلاغا چنین تجربه شیرینی داشتم
راسی استاد من متوجه ی چیزی نشدم اونجا ک ی ستون زیبا وبلند جهت امنیت مردم وتماشای ابشار ساختن زیر واطرافش ی ساخت قدیمی ب نظرم رسید ک توکلیپهای قبلی هم بود اون چیه قضیه اش؟خیلی هم زیباست چه قدر هم ب حفظ اصل محیط دقت نظر دارند در کل زیباترین قسمتی بودک من مشاهده کردم وممنونم ک شما علی الخصوص مریم جان مارا با عشق شریک لحظات شیرینتان میکنید سپاس فراوان