ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباس‌منش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختما‌ن یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل هم‌فرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباس‌منش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش می‌کنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش می‌کنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیبایی‌ها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده می‌شوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
به نام خدا سلام خدمت استاد عزیزم ، خانم شایسته نازنین و همه اعضای این خانواده صمیمی
از همون ابتدا جلسه اول این سفرنامه برای من بی نهایت با ارزش بود، امروز دوباره همه قسمت هارو چک کردم و باز هم برام روشن تر شد که نکته ای که از جلسه اول این سفرنامه یاد گرفتم چقدر بهم کمک کرد، چقدر حالمون دگرگون کرد، چقدر تو این مدت منو تغییر داد، چقدر آرامشمو بیشتر کرد، چقدر ایمانمو قوی تر کرد و چقدر شجاع تر کرد منو تو خیلی از تصمیماتم
جلسه اول به من رها بودنو یاد داد، نچسبیدن به هیچ چیز
جمله بی نظیر خانم شایسته این بود: “این جهان چقدر زیبایی داره و چقدر فضا داره ، اصلا نیاز نیست به هیچ لحظه ای حتی خیلی زیبا بچسبی چون لحظات خیلی زیبای بیشتری توی آینده، توی روز بعد توی قدم بعد منتظرته، پس نگران هیچ چیز نباش و فقط از اون لحظه لذت ببر و رها باش و گذر بکن”
خانم شایسته این جملات ناب شما انقلابی بزرگی در من ایجاد کرد، شاید قبلا هم میشنیدم اما کلام شما بسیار تاثیر گذار بود و مثل نوری در قلب من نفوذ کرد، یادم هست با شنیدن این جملات اشک ریختم و شاید برای من گوش زدی بود که باید تمام بندهایی که به پات بستی رو پاره کنی، به یه آدم خاص نچسب، به یه شغل یا موقعیت نچسب ، به یه زیبایی خاص نچسب، اون زیبایی رو خداوند بهت داده که در قالب یه رابطه زیبا یا شغل خوب یا هر چیزی دیگه ای وارد زندگیت شده و اگه به خداوند اعتماد کنی و به اون اتفاق نچسبی زیبایی های بیشتری رو تجربه میکنی ، چون اون زیبایی خداوند هست و خدا هیچوقت تموم نمیشه ، همیشه بهترین رو بهت میده ، به شرطی که سپاسگذارش باشی
بشرطی که نگیم فقط این آدم ، یا فقط هر چیز دیگه ای، بگیم اگه این اتفاق خوب هست پس هزاران خوبتر از این هست چون من به خداوند ایمان دارم
جلسات که جلو میرفتن و این سفر ادامه دار که میشد این نکته رو دوباره و دوباره به من یادآوری کرد وبا این یادآوری این باور رو برای من ساخت که این جهان پر از زیبایی هست ، پر از اتفاقات خوب ، شرایط و آدم های خوب هست و بی انتهاست و این باور داره قوی تر و قوی تر میشه
اولین state park که تو سفر نامه دیدم خیلی خیلی زیاد لذت بردم ، state park بعدی رو که دیدم گفتم خدااایا چقدر زیباتره ، وقتی چرخ و فلک سوار شدین خیلی برام هیجان انگیز بود و همه وجودم شد آرزو که من هم روزی با یک عزیز دلی سوار یه چرخ و فلک تو بهترین نقطه آمریکا بشم، تو جلسه ۱۳ وقتی صندلی های قشنگتون رو گذاشتین تو آب این خواسته هم در من شکل گرفت و چه لذتی داره سوار شدن رو اون توپای بادی و همراه شدن با مسیر آب و به قول خانم شایسته اجازه بدیم این مسیر آب مارو با خودش ببره و ما رو هدایت بکنه و باز هم به من یادآور شد که چقدر لذت ها و اتفاقات خوب زندگی بیشتر و بیشتر هستن، دیدن جاده های سرسبز و بی نظیر، state parkهای زیبای بعدی، دیدن خانه آبشار، دیدن event های پر از شادی، آشنا شدن با آدم های مهربون مثل خانم کتی، آبشار بی نظیر نیاگارا، هدایت شدن به بهترین فروشگاه ها برای خرید، برخورد با آدم های خوش سلیقه و مهربون و خوش اخلاق و….
همه و همه این نکته رو برای من یاد آوری میکنه که این جهان پر از زیبایی هست و نیازی نیست به هیچ چیزی بچسبی
کافیه سپاسگذار تک تک لحظاتمون باشیم، از کوچکترین داشته های زندگیمون لذت ببریم، با لذت تمام لحظات رو زندگی کنیم و تمام تمرکزمون رو زیبایی ها باشه تا زیبایی های بیشتری رو تجربه کنیم
و خدا میدونه که تا پایان این سفر فوق العاده چه زیبایی های بیشتری رو ببینیم و چقدر این باور قوی تر بشه
سپاسگذارم از این فایل های بینظیر و بسیار آموزنده