سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲ - صفحه 67 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای عشق وزیبایی ها سلام به استاد عزیز وهمه خانواده صمیمی عباس منش

خدا رو شکر میکنم که من رو در مدار دریافت دیدن این تصاویر بی نظیر ودریافت آگاهی های خالص آنها قرار داد واز خانم شایسته عزیز هم بی نهایت متشکرم به خاطر زحمات بی دریغشون که هم تصاویرشون زیباست وهم صحبتهاشون آگاهی دهنده من از تمام قسمتهای این سفر نامه هم لذتها بردم هم آگاهی ها دریافت کردم واقعا این فایلها برای من که هنوز اول این مسیر زیبا هستم ترکیب آموزش وعمل هست هر قسمتی رو که میبینم یادآوری اون آگاهی های هست که من از دیگر فایلها دریافت کردم مثلاتو اون فایل۱۳ که رودخونه آب زلال وشفاف ومیدیدم فایل اساس یک رابطه عاشقانه درمن یادآوری میشد ومصداقش که دو تا صندلی عشق روبه روی هم قرار گرفتن خودشون عشق رابطشون عاشقانه(استادوخانم شایسته چون به منبع عشق وصل هستن و همچنان این تصویر واون سنگ قلب زیبا بر ذهن من حک خواهد بود خیلی لذت بردم خیلی.دیگه ازدیدن باغچه خانم بورلی هم خیلی لذت بردم چون یکی از خواسته های من هم هست که یک همچنین خونه وباغچه گلی داشته باشم که از پنجره خونم اون رو ببینم ولذت ببرم .از دیدن فایل خونه خانم کتی ومادرش هم همینطور خیلی دوست داشتم بدونم استاد درباره چه موضوعی با اونها صحبت میکنه که اون خانم بین صحبتها یک نفس عمیق آرمش بخشی کشید .وصحبتهای باز آگاهی دهنده استاد روی همون فایل وفایلی که خانمی با سگش روی پل بودن خیلی تاثیر گذار بود وآگاهی دهنده. و فایلهای آبشار نیاگارا هم بی نظیر ودیوانه کننده بودن به قول خانم شایسته . تصاویری که من رو به یاد قدرت وعظمت خدا میندازه که این آفرینش بینظیرش در مقابل جهان هستی مثل یک قطره میمونه در برابر اقیانوس واقعا خدا چه کرده است ودیگه اینکه من با خودم گفتم اگه من الان اونجا بودم واز نزدیک اون تصاویر رو میدیدم لذتی مثل لذت استاد وخانم شایسته رو تجربه میکردم ؟؟؟به این جواب رسیدم که نه چون ظرف من بزرگ نشده. که چه بسا باشن کسانی اونجا باشن ولذت واقعی رو نبرن وبه خودم یاد آوری کردم آره باید من از چیزهای کوچیک زندگیم لذت ببرم تا اجازه دریافت لذتهای بیشتری رو داشته باشم .وخلاصه من به شخصه از دیدن همه تصاویر لذت بردم از اون ظرفهای شسته شده بعد از غذا خوردن که روی میز گذاشته شده بودن که خشک بشه گرفته تا اون چمن ها. خونه های زیبا .باران شدید. روابط عاشقانه . لبخند مردم ومحبت ودست تکون دادنشون.از ذوق وخوسحالی وحی خوبسون موقع پیدا کردن یک جاب رزو خالی برای آر وی وتکراری نبودن این اتفاقات خوب ونعمتها براشون از شوخیهای زیبای استاد مخصوصا اونجاییکه با صدای رعد وبرق شوخی کردن. حتی نمیدونم …اوت Av.(جک زدن وتظیمش)من رو یاد بچگی خودم انداخت که تو اون دنیای خالصانه کودکی یکبار به مادرم گفتم میشه ما از اینجا (محل زندگیمون)بریم یک جای دیگه؟بعد مادرم گفت نه گفتم چرا گفت آخه ما اونجا خونه نداریم من گفتم خب همین خونمون رو میکنیم می بریم اونجا … ولی الان دیگه میشه ولی هنوز بنده خدا مادرم نمیدونه وندیدهAvرو.و خلاصه ازهمه و همه لذت بردم باورهای اشتباه زیادی درخودم پیدا کردم باورهای قدرتمندی در من ایجاد شد وکلی درس گرفتم وآگاهی ها دریافت کردم …بازهم سپاس سپاس سپاس باآرزوی بهترینها برای همه وشما عزیزی که کامنت من رو خوندید. در پناه حق .شاد باشید