دیدگاه زیبا و تأثیرگذار آذر عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
وای که چقدر این قسمت ازسریال سفرنامه پراز حس و حال عجیبی بود. چقدرمتفاوت، رنگارنگ و شاد بود.
چقدرامروز زیبا بودین. چقدر چهره‌تون نورانی بود. از محبت شما و عشق شما به فرزندتون و اون کلمه ی محشره عاشقتم، تا اون پیرهنای زیبا و فوق العاده، تا بی نظیربودن شایسته جون برای خریداش، فقط و فقط عشق بود و لذت.
اونقدر شیوه‌ی خنده‌های شما ساده و از ته دل بود و شیوه‌ی بازکردن خریداتون خودمونی و صمیمانه بود که، انگار نزدیکترین اعضای خانواد‌ه‌ام بودین و صمیمانه و عاشقانه میگم که واقعا تو قلب منین. جالب اینجاست، وقتی اون پیرهنای رنگی رو دیدم، اونقدر از رنگ و طرحش لذت بردم که خیلی خودمونی، چندبار با خودم گفتم: «وای ترخدا بپوشین ببینم چجوریه تو تنتون» و چیزی نگذشت که پوشیدین. نمیدونین اون لحظه چقدر باعشق خدا رو صدا کردم. واقعا خیلی سخته که بتونم احساس فوق العاده‌ی همسفربودن با شما رو بیان کنم. فقط میتونم بگم:
چقدر لذت بخشه با شما بودن؛
چقدرخودزندگیه با شما بودن؛
چقدر شب و روزمون زیباتره با زیبایی‌های این سفر؛
چقدر تکیه کلامای شما اصله زندگیه واسمون؛
چقدر زندگی از نگاه دوربین این سفرنامه، متفاوت‌تره؛
چقدر این سفر داره چشمهامون رو زیبابین میکنه؛
چقدرداریم خیلی بدیهی و ساده، کنترل ذهن یاد می‌گیریم؛
چقدر ارامش داریم و خواب راحت؛
چقدر دلتنگیم اگه، لحظه ای ازاین سایت و فایل و کامنتاش غافل بمونیم؛
چقدر این سفر خوب خودشو تو دلمون جا کرده و شده جایگزین مهمونیایی که تمرکزمون رو از نکات مثبت برمی‌داره؛
چقدر همه چیزه اینجا بی‌نظیره، از مهربونی وعشق گرفته تا غذاهای خوشمزه، خریدهای ساده اما صمیمی، حل مسائل به ظاهر ناممکن، هدایت شدن به زیبایی‌هایی که هیچ ایده‌ای براشون نداشتیم و…
چقدر دنیای این سفرنامه، مثل پروانه هاییکه نشونمون دادین، رنگارنگه. رنگایی که نه چشم همه‌ی آدما، بلکه فقط چشم اعضای این خونواده‌ی هم‌فرکانس قادر به دیدنشه اونهم بدون تلسکوپ؛
چقدر زندگی و امید جریان داره اینجا مثل ابشاری که ماروهم باخودتون بردین وهنوز بیادش که میافتیم صورتمون پراز قطره های اب میشه؛
چقدر اینجا معطر و خوشبو هست، که دیگه عطرای دیور و شنلی که دارم با عطر این فضا واسم نااشناست؛
چقدر اسمون این سایت ابی و صافه که، میشه نفس کشید و خندید و عشق کرد با تک تک ابرایی که هرکدوم یه شکلن؛ یکی شکل عروسک، یکی به شکل سماور، یکی به شکل یه خونه و…
وقتی اینجام، انگار توی سرزمین عجایبم. یاد آلیس می‌‌اُفتم، شادکامو و کودکانه لبخند میزنم و به حرفای شما دل میبندم. بهترین سینمای خانوادگی من، RV هست و ماجراهاش. بهترین سریال سال، سریال سفربه دور امریکا هست و جایزه ی بهترین کارگردانی شده واسه ی شایسته جون و بازیگراشم که همه اسکار گرفتن از مایک عزیز گرفته تا استاد دوست داشتنیمون، تمام ادمهایی که باخندشون جلوی این دوربین ماروهم شاد کردن و سهیم همه‌ی اعضای این خانواده با نوشته‌هاشون.
شما بهترین، دوست داشتنی‌ترین و بی نظیرترین آدمهای دنیای منین. چرخ زندگی ام با شما روانتره…
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۸314MB21 دقیقه
سلام! من یکبار کل فایل های سفرنامه را دیده بودم اما دوباره مثل یک سریال خواستم از اول ببینم چون انقدر جذاب و زیباست که حد نداره ، کلا خیلی اهل کامنت گذاشتن نیستم و تو این کار تنبلم اما این فایل که (چندین بار از قبل تا الان دیدمش) باعث شد یک سری خواسته ها و نکات برام روشن شه و بعد نوشتن تو دفترچه ام گفتم بذار تو سایتم بنویسم …
از اولش بگم : مایک دوست داشتنی! واقعا رفتار زیبا و فوق العاده ای داره ، با اینکه انگار جریمه شده بود و مجبور شد 2 کیلومتر دوچرخه سواری کنه ، اما از همون تصویر اول چهره بشاش و شادی داشت!! به جای اینکه ناراحت باشه ، اخم کنه ، غر بزنه ، و مثلا بگه بیاید!! خیالتون راحت شد حالا؟! اما با خنده و شادی داشت تعریف میکرد و آخرم خودش قبول کرد که خودش اشتباه کرده بود و پذیرفت
نشون میده که کل مسیر را با آرامش و حال خوب رکاب زد رفت و برگشت و سعی کرد لذت ببره با اینکه واقعا هرکی بود کلافه میشد و همش میگفت اگه یادم میموند و … ( مخصوصا اینکه وضعیت خیلی آسونی هم نبود واقعا فکر کن هی سعی میکنی لذت ببری بعد یه جعبه تق میوفته!! بعد بازم توجه نمیکنی دوباره یکی دیگه … و کفرت در میاد … اما اون با این سن کم انقدر ماهرانه ذهنش رو کنترل کرده ) ، و مخصوصا اینکه هیچ کدوم از خریدا ماله خودش نبود که بگیم ذوقه اونو داشت ، هرچی بگم واقعا اگر ما بودیم 100 تا دلیل داشتیم که تا آخر شب اعصابه خودمون و بقیه را خرد کنیم اما مایک … واقعا باریکلا
مورد بعدی :
من واقعا تا حالا هرچی دیدم تو اینجور مواقع ( حتی اون عاشق معشوقاشون هم ) که آقاهه این همه لباس ( مخصوصا اینکه شبیه هم باشه ) بخره ، خانمه میگه اه بسسه دیگه چه خبره!!! همه یک مدل!! و انقدر غر میزنه که مرده بییچاره همه ذوقش کور میشه و بعضا کار به بحث هم کشیده میشه یا اینکه استاد یک موزیکی را میخوندن … بارها دیدم که خانمه در اینجور مواقع میگه بسته دیگه سرم رو بردی و …
همه اینارو گفتم تا از خانم شایسته ( نماد صلح و آرامش ) تعریف کنم :
ایشون از همون لحظه اول دوربینش رو آورده و شروع کرده فیلمبرداری ، دقت کردم برای همه ی خرید های استاد ایشون باز نشده شروع کرده به تعریف کردن ، حتی استاد میگن اینا یک رنگن؟! یا اینکه چرا انقدر شبیه بهم گرفتم؟! اما ایشون میگن نه فرق داره و …
اینارو میگم چون واقعا کم دیدم یا بهتر بگم ندیدم تا حالا!!
یک مورد دیگه : کیفیت مردم آنجا!! طوری که وقتی میبینند فردی هرروز خرید میکنه از آمازون ، ازش تشکر میکنند و خوشحالن که فردی انقدر ثروتمنده که باعث رونق سایر مشاغل میشه ، این تفاوت نگاهه که نتایج را رقم میزنه ، ماموره دلیوری خوشحاله که خریهای یکی باعث میشه کارش رونق پیدا کنه به جای اینکه غر بزنه و بگه زحمته منو بیشتر میکنن و …
و اما خانواده عزیز عباسمنش! شما تعریف جدید از زندگی به ما دادین ، اصلا کاری به مطالب آموزشی و قوانین ندارم ، همین که دارم میبینم خانواده ای وجود دارن که اینجوری از وجود هم لذت می برند ، عشق میکنم و خواسته ی جدیدی در وجودم شکل گرفت ، تعریف جدیدی از باهم بودن ، تعریف جدیدی از عشق ، دوستی ، شادی ، … در کل شما به ما چگونه زندگی کردن را یاد میدهید
و در آخر موزیک زیبایی که استاد میخوند را ضمیمه این قسمت کردین تا هم ما لذت ببریم و هم مهره عشق و احترام را در انتهای فایل زده باشید
از ته قلبم میگم : عاشقتونم 3>