سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۹

میخواستم بگممم

منم تسلیمِ تسلیمِ تسلیم

چند وقتی بود که نمیتونستم با قلبم ارتباط بگیرم و هیچ زیبایی منو به وجد نمیاورد میدیدم ساده میگفتم خدایاشکرت ولی حسی در کار نبود

چند روز پیش از خدا خواستم خدایا کمکم کن با قلبم با تویی که همیشه با منی ارتباط بگیرم تو رو حس کنم و شکرگذاری هام با تموم وجودم و با احساسم باشه ، چون اگه اینو نداشته باشم اگه سند دنیاتو همین حال به نام من بزنی هیچ ارزشی نداره ، همه چیز اینجاست درون من

روح من باید آماده پذیرش لذت باشه و ازون روز دارم تو دلم از خدا میخوام انقدر این خواستن زیاد بوده که هر لحظه دارم به درون خودم نزدیک و نزدیک تر میشم

خداوند مهربونم منو به این فایلهای سفر به دور امریکا هدایت میکنه و دیدن این همه عشق و زیبایی و احترام و شادی درونی

و خوندن کامنت عزیزانی که خیلیییی برای من کمک کننده بود ، به قول استاد توی 12 قدم یه روش برای باور سازی اینطوریه که مثلا اگه چندین نفر بیان و یه خبر یا رخداد رو تایید کنن ، وقتی میبینم چه آدمهای خدا گونه ای اینجا دست به دست هم دادن و مثل زنجیر محکم وایسادن و هر کدوم داره با قدرت از ایمان و هدایت و خدا میگه انگار راه فراری برای ذهن چموش من نداره باید ولیسه ببینه و باور کنه ،

اینجا حقیقت وجود خداست ، اون خدایی که من دنبالش بودم اینجاست میون قلب تک تک ماها ، اون هر لحظه با ما حرف میزنه اون هدایت میکنه ، اون بینهایت بخشنده و مهربانه ، خدایی که دارم کم کم حسش میکنم و منو نرم و لطیف و ملایم میکنه ، درونمو سیقل میده و میگه لذت ببر عشق کن همراه شو ، مقاومت نکن خیلی قشنگتر ازینم هست ، تحسین کن با من باش همه اینا خلقت منه ، من هرکیو بخوام هدایت میکنم دستتو تو دستم بزار و نگران هیچی نباش

خدا جونم ممنونم که قلبم رو داری باز و بازتر میکنی ظرفمو بزرگ و بزرگتر میکنی برای ورود زیبایی های دنیای واقعیت ، برای وجود خودت

اینجا خونه خداست و خدا صاحب این خونه بی انتهاست و من جانشین خدا هستم و مجوز استفاده و لذت از همه این زیبایی هارو دارم

مریم عزیزم خیلی ممنون بابت این تصاویر و صحنه های پر از عشق ، چقدر قشنگه دنیا از لنز دوربین شما