سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۹

سلام دوستان عزیز

سلام به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته مهربان

امروز روز اول سال 2024 است به همه سال جدید میلادی را تبریک میگم(سال نو مبارک هووووووو)

امروز یه آگاهی خوبی به قلبم خطور کرد برا خودم یاداشتش کردم و دوست داشتم با دوستان این سایت هم به اشتراک بگذارمش

گفتم خدایا خودت کمک کن کجا بنویسمش و به ذهنم رسید به نشانه امروز خودم برم و اونجا بنویسمش

و نشونم این قسمت سفر به دور آمریکا بود

و اون آگاهی این بود:

با تمام وجود حس کردم من از هیچ کس برتر نیستم،هر چند تفاوتهای از نظر مالی یا مدرک دانشگاهی یا شخصیتی و … با عده ای دارم ، ولی هیچ برتری بین من و اونها که اینها را ندارند، ندارم.

با وجود اینکه تا الان که 45 سال از عمرم میگذره هنوز به کسی زور نگفته ام ، دزدی نکرده ام ، ناموس مردم را مثل ناموس خودم دونستم ، تو کارم نهایت وجدان کاری را در حد توانم داشتم ، هنوز از کسی قرض نگرفته ام ، وام نگرفته ام ، عمدا حق کسی را ضایع نکرده ام ، آبروی کسی را نبرده ام و…….. و به قول بچه ها حسابی بچه مثبت بودم حتی با وجود اینکه 8 سال قبل ازدواجم مجرد و تنها زندگی میکردم هیچ خلافی نکردم.

ولی با تمام اینها که در ظاهر ویژگی های خوب به شمار میرن خودم را از

هیچ کس برتر نمی دونم

حتی از خلاف کارها ، معتادهای تو پارکها ، دزدها ، زور گیرها و آدم کشها و..،

چون اون امیال و افکاری که باعث شد اونها به اون راهها کشیده بشن در من هم بوده و هست

و چیزی که باعث شده من تا این لحظه مثل اونها نشوم فقط و فقط لطف و عنایت خدای مهربانم بوده ،

آگاهی های بوده که در دوره های مختلف عمرم مستقیم به قلبم الهام کرده یا از طریق دستان

بی نهایتش بهم رسانده.

پس آیا دیگه جایی برای ابراز یا احساس برتری خودم نسبت به اونها می مونه؟

خدای مهربانم شکر و سپاس که تا این لحظه از عمرم مرا از خطاها و امیال سرکشم مصون و محفوظ داشتی

تا پایان عمرم مرا از سر لطف و رحمتت محافظت کن.

شاد و سالم و ثروتمند باشید.