سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۰

وای چقدر این لباس کماندویی بهت میاد استاد .

اگه یه کلاه میزاشتی و یه ژست هم میگرفتی که دیگه فکر می کردیم نظامی شدی.

چقدر منم از این لباس ها دوست دارم.

وااای خدای من منو هدایت کردی که درست من همون چیزایی که میخوامو دوست دارمو می بینم.

من از رفتار های استاد خیلی درس گرفتم و می گیرم.

مخصوصا رها بودنش وابسته نبودنش مثبت بودنش مسخره بازیاش سخت گیری هاش.

خیلی تونستم با درس گرفتن و الگو برداری باگ هامو مشکلاتم رو حل کنم.

اینکه فقط روی رب حساب کنم و هر کس دیگه ای رو فقط بدون توقع دوست داشته باشم.

خدایا شکرت به خاطر این قوانین ثابت و بسیار بسیار دقیق.

خدایا شکرت به خاطر این هدایت ها .

خداوندا چگونه سپاسگزارت باشم که جهان را مسخر من نمودی و همه ی امکانات به همراه تضاد هایی مفید بخشیدی.

پس من باید از این امکانات استفاده کنم و پیشرفت کنم و به استقلال مالی و زمانی و مکانی برسم.

الان دارم دقیقا حس میکنم که زیبایی ها درست جلوی این دوربین درحال رخ دادن هستند.

استاد راست می گفت وقتی قوانین رو می فهمید ممکنه با یه اتفاق زودتر بیوفتید

اما از اون طرف از بقیه زود تر می تونید بالا برید.

قسمت قبل خیلی برام درس داشت و فهمیدم که چگونه باید باشم.

و دارم این دیدگاه رو اجرا میکنم و چقدر تا به الان راضی ام.

احساس خوب یعنی رسیدن به همه چیز همین حال خوب در کنار الله یعنی انگار به همه چیز رسیدم.

همین حال خوب انگار من همه چیز دارم وقتی هماهنگ می شوم با خدای خودم .

چه نقاشی های زیبایی . به به چه خوراکی هایی منم که مثل استا شکمو.

از قیافه شیرینی ها که معلمومه باید خیلی خوشمزه باشه.

وای چقدر سلیقه و خلاقیت .

واقعا افرین به این دوست عزیزمون.

چقدرزیبا و مهمان نواز . مخصوصا این تابلو.

اره واقعا اینجا رژیم و مژیم میره کنار چقدر زیبایی و نعمت و ثروت.

واقعا چقدر این دوست عزیزمون خوش ذوق و خوش سلیقه است.

واقعا ادم چی می تونه بگه به این همه ذوق و سلیقه و خلاقیت.

ادم باید یاد بگیره اینا درس داره بخدا.

چه اتیش بازی من که خیلی لذت بردم و خیلی دوست دارم.