سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۰

عرض ادب

خب واقعا شگفت زده شدم

نمیدونین تا چه حددددد

حالا چرا؟

چون من بعد از حرفه خودم از عاشقای آشپزی و تزیین غذا و شیرینی پزی ام و خیلی دوس دارم که تو خونه وقتی غذا میپزم خیلی رنگ و لعاب و تزیین بهش بدم یا کیک یا غذاهای جدید درست کنم

خب حالا میپرسین پس شگفتیش کجا رفت!؟😁

شگفتیش اینجاست که من صبح داشتم کارامو انجام میدادم و همزمان یکی از فایلهای استاد درحال پلی شدن بود و منم درحال آماده سازی مواد اولیه برای ناهار که باخودم گفتم خدایا چقدر من دوس دارم یه سری اطرافیانی داشته باشم که اونا هم خوش ذوق و سلیقه باشن تا هم از همدیگه چیزای بهتر یادبگیریم هم اینکه یه جورایی من خیلی حس خوب بهم دست میده وقتی هنرمندی دیگران رو توی آشپزی و سفره آرایی و کیک و شیرینی پختن میبینم و تجربه هامون رو با هم شر میکنیم و حتی یادمه دوران دانشجویی چقد با حس خوب و شادی دورهم کیک میپختیم و چقدر خوش میگذروندیم و چقد هم خوب میشدن انصافاً ،خلاصه در شرایط الانم به یه تضادی برخورده ام که بخاطرش خواسته ام وجود چنین آدمایی بود، بعد از ناهار که اومدم به برنامه ای که به خودم دادم که هر روز شروع کردم یه فایل سفربه امریکا میبینم تا این فایل رو باز کردم دیدم الله اکبر😄 خدای من من دقیقا صبح به وجود همچین آدم یا آدمایی دورم فکر میکردم و دقیقا موضوع این قسمت همین بود!!!!

من تحسین تون میکنم که انقدرررر هنرمندین انقدررررر خوش سلیقه اید

و همینطور استاد و مریم جان رو تحسین میکنم که انقدر با ذوق از این هنر و سلیقه استقبال میکنن و اینقدر واکنش شون خوبه

واقعا خدایا شکرت

خدای من هروقت دلم ذره ای میلرزه تو با یه نشونه جلوی لرزش رو میگیری و میگی ببین آرزو حواسم بهت هست همه چی مرتبه و در زمان مناسب رخ میده الکی دلت نلرزه و منم فقط میتونم بگم شکرت خدای من شکرت که از رگ گردن به من نزدیک تری و اجابت میکنی درخواست منو ،عاشششششقتم خداجون