سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۳

به نام خدای هدایتگرم

اشکام اجازه نمیده که تصویر مانیتور رو دقیق ببینم ولی دلم میخواد بنویسم…

سلام خدمت استاد عباس منش، خانم شایسته و دوستان عزیز سایت

چند وقتی هست دارم سعی میکنم کمی رهاتر و آزادتر باشم و هر کاری که دلم میگه رو انجام بدم و دیگه نگران وقت و برنامه زمانبندی و کارهایی که توی ذهنم دارم نباشم. یکی از دوستان توی کامنتش چقدر خوب یادآوری کرد که استاد هم توی 12 قدم دقیقا میگن که: هر کاری که توش هول و ولا و بدو بدو باشه، مسیر اشتباهیه. هیچ عجله ای برای هیچ کاری نیست. هیچ نگرانی، هیچ بدوبدویی درست نیست. اگر هر روز فرصتها داره بیشتر و بیشتر میشه، چرا دارم عجله میکنم؟

باور محدود کننده نتیجه اش محدود کننده است. نمیتونه باور اشتباه باشه نتیجه اش درست باشه!! نمیتونه!!

فایل جلسه 4 قدم اول رو نمیدونم این چند روز چند بار گوش دادم و نتیجه اش این شد که هدایت شدم به کامنتهای بچه ها و چقدر برداشتها و نکات عالی توی اونها پیدا کردم که قبلا بهشون توجه نکرده بودم. یکیش همین موضوع عجله و نگرانی برای انجام کارها و تلاش برای انجام و تیک خوردن کارهای بیشتری در طول روز برای من بود.

خلاصه این چند روز حسابی توی سایت چرخ زدم، فایل دیدم و کلی کامنت خوندم. هم از فایلهای دوره ها، هم فایلهای دانلودی و هم عقل کل. دیشب هم که تا ساعت 2 بیدار بودم پای کامنتها و امروز با ذوق ادامه دادم.

این فایل هم که فایل نشانه من بود. دیشب فایل رو دیدم و دوباره غرق شدم توی خوندن کامنتهای بقیه فایلهایی که این چند روز حسابی مشغولم کرده بودن. امروز گفتم برم متن فایل نشانه ام رو بخونم و تصورم این بود که یکی از کامنتهایی که ثروت و زیباییهای اطراف رو تحسین کرده برای این فایل انتخاب شده. داشتم متن رو میخوندم تا رسیدم به اونجایی که نوشته بود: این فایل مثل بقیه ی فایل ها نمود عینی آنچه هست که استاد اون رو هم‌زمانی می‌نامه.

اینکه چطور تولد دوستمون الهام عزیز‌، با تاریخ پخش این جلسه ی 43 یکی میشه و اینکه فایل هایی که روی سایت آپلود شده ولی ما هنوز نمیبینیمش‌، مثل برنامه هایی هست که خدا برای ما داره و ما هنوز درکش نمی کنیم. درواقع خود اون برنامه هاست.

اینجا که رسید، پیش خودم گفتم یعنی چی؟! یعنی اون کامنتی که توی فایل نشون داده شد همزمان با تولد نویسنده کامنت بوده؟!! هم یکم دستپاچه شدم و هم ذهنم نمیتونست قبول کنه همچین چیزی ممکنه.

سریع رفتم که به بین کامنتها بگردم که دیدم که خانم شایسته هم یک توضیح درمورد این موضوع نوشته. ولی راستش هنوز درست توی ذهنم نمیگنجید! کامنتها رو به ترتیب امتیاز sort کردم که دیدم بلههههه کامنت اول از خانم الهام محمدیه. کامنت رو که میخوندم نمیتونستم جلو اشکهام بگیرم. این جمله اش رو چقدر دوست داشتم و یاد این چند روز خودم افتادم که رهاتر بودم: تو مقدمه تمرین ستاره قطبی امروزم نوشتم که خدایا امروز میخوام از سر راهت برم کنار تا خودت خودت رو از طریق دستانت روی زمین به من نشون بدی و کارهام رو اونجوری که میخوام پیش ببری.

وقتی داشتم این کامنت و اتفاقات مربوط به اون رو توی ذهنم مرور میکردم دیدم انگار وقتی ما از خدا درخواستی داریم و با باورهای درست پیش میریم و بعد نتیجه رو به خدا واگذار میکنیم، خدا هم فقط اون درخواست ما رو پاسخ نمیده بلکه یه پله بالاتر از اون چیزی که درخواست کردیم رو در یک پکیج زیبا و عالی و فوق العاده برای ما آماده میکنه و میفرسته دمه در خونه مون. چیزی که ما اگر با ذهن خودمون میخواستیم راجع بهش فکر کنیم، ممکن بود حتی به ذهنمون هم خطور نکنه که چنین چیزی هم امکان پذیره. مثالهاش رو این چند روز زیاد خوندم توی کامنتها و البته برای خودم هم پیش اومده: یکیش همین همزمانی که برای الهام جان پیش اومده و یکی دیگه اش کامنت دوست عزیزی به نام زینب که این بخشی از کامنتشه: من میخواستم که همسرم قصد مهاجرت داشته باشه و جای تعجب اینجاست که همسرم از پونزده سال پیش تو دبی زندگی میکنه

میخوام بگم که وقتی ما به قوانین درست عمل میکنیم و درواقع از قوانین به نفع خودمون استفاده میکنیم یه همزمانی هایی رخ میده که در حالت عالی اصلا به ذهن ما هم نمیرسه که میتونه وجود داشته باشه و واقعا به قول استاد وقتی تو یک قدم برداری، جهان 99 قدم دیگه به سمت تو بر میداره و اینجوریه که آسون میشی برای آسانی ها. الان فهمیدم آسون شدن برای آسونیها چیه. آسون شدن برای آسونیها فقط این نیست که کارهات طبق برنامه ای که چیدی خوب و درست پیش بره. آسون شدن برای آسونی ها یعنی اتفاقاتی میوفته که تو اصلا براش برنامه ریزی نکردی چون ذهنت نمیتونسته بهش فکر کنه. تو فقط با باورهای درست، سپردیش دست اون خدایی که فرمانروای همه عالمه و قدرت همه چیز در دست اونه. آسون شدن برای آسونی ها چیزی فراتر از درک و پیش بینی هاییه که خودت با ذهنت میتونی انجام بدی. چیزی از جنس اتفاقی که برای تعمیر پله RV افتاد. چیزی که برای نصب بوستر RV توسط مهندس جمیز اتفاق افتاد. چیزیه که هر وقت یه مدت به صورت مداوم و با احساس خوب روی خودمون کار میکنیم، نمودهای عینی زیادی ازش رو توی اتفاقات روزمره مون می بینیم. الهام جان چقدر زیبا گفت که این همون نونیه که استاد توی 12 قدم مثال زد.

پا به راه طلب نه و از عشق>>>>بهر این راه توشه‌ای بردار

شود آسان ز عشق کاری چند>>>>که بود پیش عقل بس دشوار

چقدر اشک ریختم با این کامنتها و با اینکه استاد بارها و بارها توی فایلها میگفتن که گنجینه ای هستن این کامنتهای سایت و تاکید میکردن که بخونیدشون، من حالا میفهمم که واقعا همینطوره و چقدر ارزشمندن.

خدایا ما را به راه راست، راه کسانیکه به آنها نعمت داده ای نه راه کسانیکه بر آنها غضب کرده ای و نه گمراهان، هدایت بفرما.