سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۴ - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به همه دوستان عزیزم و استاد نازنینم

چقدر برام اولش عجیب بود دیدن این عده از قومیت با افکاری محدودکننده و بازدارنده از لذت بردن از زندگی و به سختی انداختن خودشون و استفاده نکردن از فراوانی ها و نعمتهای خداوند ، از دیشب که این فایل رو دیدم فکرم خیلی مشغول شد که مگه میشه اینجوری هم زندگی کرد و اینقدر آدم خودش رو محدود ببینه و محدود کنه ، بهتر که فکر کردم دیدم خیلی از ما هم تو همین ایران همینطور هستیم و با توجه به مذاهبی که ایجاد شده و تفکرات مصموم ، خودمون رو از نعمتهای الهی دور کردیم و تفکرات بی پایه و اساسی که از بچگی تو ذهن ما بواسطه خانواده و جامعه و قوم و مذهب شکل گرفته که از پرتو رحمت الهی بریم تو غار و بهره مند نشیم از خیلی زیبایی ها و نعمات ، قبلا خود من چقدر تعصبات بیهوده ای داشتم که فقط خوراک ذهن کودکی و نو‌جوانی ام بود و همیشه به این فکر میکردم که اگر فلانی و فلانی آدم مقدسی هستند و برای ما اینقدر مهم شده اند که ما یه جورایی داریم میپرستیمشون و حتی نیستند تو این دنیا ، و تو فرهنگ ما که واقعا مرسومه هر کی هم میمیره عزیزتر میشه پس خدا کجای باورهای ماست ، چرا زندگی ما مثل خیلی از کسانی نیست که دارن نعمتها رو‌ دریافت میکنن و زندگی خوبی دارن ، چرا ما به خواسته هامون نمیرسیم ولی کفار و بی دین ها همه چیز دارن و ما نداریم ، این چرا ها همیشه تو ذهن من بود و بعضی وقتها که تو بچگی خودم عنوان میکردم به من گفته میشد که ناشکری نکن و از خودت پایین تر رو ببین که داره تو بدبختی و فلاکت زندگی میکنه و حس گناه داده میشد به منی که هزار سوال داشتم ، خیلی وقتها قانع میکردم خودم‌ رو با این افکار ولی همیشه جای سوال برام میموند که واقعا چرا باید اینجوری باشه من هزارتا خواسته دارم ولی هیچ وقت بهشون نمیرسم و این تفکرات منو به افسردگی و نا امیدی میبرد همیشه که من قرار نیست از هیچ راهی برسم به آرزوهام ، همیشه هم این سوال برام بود مگر نه اینکه 124 هزار پیامبر و 12 امام و 14 معصوم اومدن بگن خدااااااااااااااا پس خدا کجاست تو زندگی ما ، امروز صبح یاد فیلمی که تا انتها هم ندیدمش به نام دان افتادم که خیلی نمادگرا و مذهب گرا بود و آینده رو‌ با نهایت تکنولوژی نشون میداد و تو اوج اون تکنولوژی و‌ پیشرفت تو بیابونها افراد و قبیله ای بودن که داشتن تو محدودیت زندگی میکردن و منتظر منجی بودن و حتی اون‌ منجی رو به نام مهدی صدا میزدند ، کلا خیلی ارتباط نگرفتم با فیلم منی که چند وقتی هست به لطف خدا سعی میکنم ذهنمو درگیر اینجور افکار و فیلم و سریال نکنم به پیشنهاد یکی از دوستان دیدم این رو ولی نه تا آخر و اولش هم سعی کردم نکات مثبت و تکنولوژی رو ببینم و تحسین کنم که انسان میتونه به چه دستاوردهایی برسه ولی در ادامه حس کردم حالم اوکی نیست با دیدنش اما یه نکته ارزشمند داشت برام که واقعیت اینه که دلیل محدودیت انسان فقط میتونه خودش باشه و با زدودن افکار مصموم میتونه بهره مند شود از نعمتهای پروردگار که زمین را برای بندگانش گسترانیده است

شکرگذار خدایی هستم که فرمانروای مطلق جهانیان است

دوستدار همه دوستان عزیزم

عاشق استاد گرانقدرم

یا رب العالمین