سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۴ - صفحه 25

سلام بر مونس های دلم

استاد عزیز و مریم جانم

خداروشکر برای یک قسمت دیگه از این سریال خداوندی، و خداروشکر برای تو فرکانس بودن برای دیدن، شنیدن، یاد گرفتن درس هاش

خدایا هزاران مرتبه شکرت

خدایا قدر این استاد رو خیلی میدونم

قدر این سایت رو، و بابتشون همیشه ازت ممنونم و قدردانی میکنم

تو منو هدایت کردی به راهیی که راسته، به راهی که درسته، به راهی که راه خوبانه، به راهی که اخرین راهه، بهترین راهه خدایا خیلی عاشقتم، خدایا خیلی ممنونم

هم من میدونم همم تو میدونی که من هر چقدر تشکر کنم برای حضورم تو این سایت کمه، هرچقدر از احساسم بگم کم گفتم، اصلا کلمات ناتوان میشن برای وصف حال من

خدایا دمت گرم

بازم هم درس های زندگانی خدایا شکرت

انقدر کامنت احسون عزیزم عالی و کامل بود و من رو برد به سمت عمیق فکر کردن که نگم براتون

خود فایل که باز یه دنیای دیگه بود

خدایا شکرت

مذهب آمیش نه درموردشون شنیده بودم و نه دیده بودم و باز تشکرات فراوان من از مریم جانم و زحمات پشت پرده ای که برامون کشیدن

و من عاشق تنوع ام و باز اینجا تنوع مذهب داریم چقدر باحاله اعتقاداتشون

میخوام بدون قضاوت نگاهشون کنم در حد توان

و درسایی که باید، رو بگیرم

نوع پوششون، نوع احترامی که براشون قائل هستن اولین چیز هایی که بود ک توجه منو جلب کرد و دکمه نداشتن لباس خانم هاااا (خیلی کار سختیه هر جوری که بهش فکر میکنم) و بعد دوچرررررخه ک دیدم، من مُردم از خنده واقعا جالب و دوست داشتنی بود برام

چقد باحال بود اونجا که بچه رو گذاشته بود تو گاری البته طرف ما میگن گاری خیلی باحال بود خدایش کلی خندیدم

ولی لباس خانما خیلی قشنگ بود

از شیرینی های ساده و زیبایی که درست کرده بودن اونی که شبیه گل تزیین شده بود خیلی چشممو گرفت

ادم با خودش میگه ببین فکر محدود چیکار با ادم میکنه خودش نمیدونه داره خودش رو از چه نعمت هایی محروم میکنه، نعمت برق خدای من یا نعمت ماشین لباسشویی یا نعمت درس خوندن و رشد کردن (که البته اگه درس میخوندن شاید این مذهب از بین رفته بود البته فک کنم)

و این مذهب آمیش یک مثال شد برای من مثالی از اینکه وقتی دنباله روی جامعه باشی نتیجه ای رو میگیری که بقیه جامعه گرفتن

و این باور که به دیگران اجازه بدی تو ذهنت قدرت بدی که بتونن تو زندگیت تاثیر داشته باشن و زندگیت رو دستشون بگیرن نه چون قدرت دارن و میتونن چون تو با باورت این قدرت رو بهشون دادی

مثل جریان چشم زخم و مثل جامعه ی همین آمیش ها

که چطوری خودشون رو محروم کردن از این نعمت ها و اسایش ها و راحتی ها و اجازه دادن ک روحانیونشون یا بزرگانشون نحوه زندگیشون رو بهشون بگه که به این شکل زندگی کنید و اونام دنباله روی نیاکانشون بودن و هستن

وقتی داشتم این فایل رو نگاه میکردم یاد خودم افتادم، زمانی که هنوز با سایت و استاد عزیزم آشنا نشده بودم

یک فردی که به شدتت وابسته بود به اعتقاداتی که داشت

کاملا تعصبی بودم نسبت به مذهبم و اعتقاداتم

و دقیقا به مسائلی برخوردم که فضا ایجاد میکرد که بیشتر تحت فشار باشم از نظر، نظر های بد، برخورد های بد و منو عصبیم میکرد

و الان ازاد شدم

حتی همون چیزایی که بهشون اعتقاد داشتم نصفشون از بین رفتن

ریشه یابشون کردم متوجه شدم این مسئله از بیخ اشتباهه بعد من روش قفلی زده بودم میگفتم درسته

یعنی یه طوری شدم که یه فکری یه باوری چیزی میاد تو ذهنم یا یه کاری رو انجام میدم اولین سوالی که از خودم میپرسم اینکه

ایا درسته این فکرم؟ کارم؟

ایا درست انجامش میدم؟

و خیلی ازاد و سبک شدم

رها شدم

و به قول استاد عزیزم که ازش یاد گرفتم من دارم سعی میکنم سبک خودمو بسازم و به سبک خودم زندگی کنم

و نامبروان باشم برای خودم

خدایا شکرت برای سبک بال شدنم

برای خودم شدنم

برای مسیر خودمو داشتن

الهی شکرت برای استادم برای مریم جونم

بازم دمتون گرم

ملاصدرا چه زیبا میگه

خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان

اما بقدر فهم تو کوچک می شود

و بقدر نیاز تو فرود می آید

و بقدر آرزوی تو گسترده می شود

و بقدر ایمان تو کار گشا می شود

و بقدر نخ پیرزنان دوزنده باریک می شود

و به قدر دل امیدواران گرم می شود

یتیمان را پدر می شود و مادر

بی برادران را برادر می شود

بی همسر ماندگان را همسر می شود

عقیمان را فرزند می شود

نا امیدان را امید می شود

گم گشتگان را راه می شود

در تاریکی ماندگان را نور می شود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

و محتاجان به عشق را، عشق می شود

خداوند همه چیز می شود، همه کس را، به شرط اعتقاد

به شرط پاکی روح

به شرط طهارت روح

به شرط پر هیز از معامله با ابلیس

بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا

و مغز هایتان را از هر اندیشه خلاف

و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک

و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار

و بپرهیزید از ناجوانمردیها

ناراستی ها

نامردمی ها

چنین کنید تا ببینید که خداوند

چگونه بر سر سفره ی شما

با کاسه یی خوراک و تکه ای نان می نشنید

و بر بند تاب، با کودکانتان تاب می خورد

و در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان میکند

و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند

مگر از زندگی چه می خواهید

که در خدایی خدا یافت نمی شود

دوستدارتون مهلا گلی