سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵

دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:

خدای من چه همزمانی زیبایی. استاد دقیقا همین امروز بود که داشتم با یکی از دوستانم که اون هم جزء خانواده صمیمی عباس‌منش هست در مورد همین مسائل که شما داخل فایل راجع بهش صحبت کردید صحبت می‌کردم. و قشنگ احساس کردم که این فایل دقیقا از روی صحبت‌های ما ساخته شده و چقدر فوق‌العاده بود این فایل

استاد یه چیز خیلی باحالی رو متوجه شدم و اون این بود که این جمله IN GOD WE TRUST شعار رسمی امریکا هستش و شعار ایالت فلوریدا هم هست و از سال 1957 روی اسکناس‌های امریکا نقش بسته. اما من این رو از کجا فهمیدم؟‌ امروز همین دوستی که داشتم باهاش در مورد امریکا صحبت می‌کردم برای من عکس یدونه صد دلاری فرستاد و کاملا یهویی توجه من به نوشته‌ی IN GOD WE TRUST که پشت اسکناس نوشته شده بود جلب شد. من تا قبل از این که این جمله رو روی اسکناس ببینم فکر می‌کردم این جمله‌ایه که شما خودتون ساختین و خیلی هم جمله‌ی قشنگیه ولی وقتی پشت اسکناس دیدمش رفتم در موردش سرچ کردم و دیدم این اصلا شعار رسمی ایالات متحده هست.

اینه واقعا تفاوت امریکایی‌ها با ما که اون‌ها شعارشون رو توحیدی انتخاب می‌کنند، و اصلا وقتی من این شعار را پشت اسکناس دیدم گفتم خدای من این افراد چقدر باورهاشون درسته که پشت پولشون این شعار رو نوشتن.

چند روز پیش مطلبی مطالعه می‌کردم در مورد عید و جشن شکرگزاری و خب عید شکرگزاری، یکی از بزرگترین اعیاد مردم امریکاست. سال‌ها پیش مردمی که برای اولین بار به این کشور مهاجرت کردند، در پایان فصل درو تصمیم گرفتند به خاطر خاک حاصلخیز و نعمت‌هایی که خداوند از طریق طبیعت پربرکت این سرزمین به آنها داده، یک روز را به سپاس‌گزاری اختصاص بدن.

و رابطه مستقیمی وجود داره بین این نوع نگاه و تجربیاتی که این مردم از نعمت‌های خداوند در زندگیشون دارن. از سرسبزی و جنگل‌های زیبا گرفته تا باران‌های فوق‌العاده و رودخانه‌های پر آب.

این تفاوت به علت تفاوت میزان نعمت‌ها نیست چون جهان خداوند پر و مملو از نعمت و برکته. و بلکه تفاوت در میزان دریافت این نعمت‌هاست. این تفاوت در فرکانس این مردمه، در نگاه سپاس‌گزارانه و رضایتشون از زندگیه.

و مهم‌ترین قانون اینه که فقط افرادی می‌تونن نعمت‌های بیشتری را دریافت کنن که در فرکانس و مدار آن قرار بگیرند. و استاد چقدر قشنگ گفتید که اگر شما می‌خواید هدایت بشید به جاهای خوب باید خودتون خوب باشید. اگر ما روی خودمون کار کنیم جهان ما را هدایت می‌کنه به سمت مکان‌هایی، شرایطی، افرادی، روابطی که از شرایط قبلی ما بهتر هستند. لازمه‌ی این کار، کار کردن روی خودمون هست. لازمه‌ی این کار سپاس‌گزاری هست و این کاریه که ما را وارد مداری می‌کنه که بتونیم نعمت‌های بیشتری رو دریافت کنیم.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵
    28MB
    41 دقیقه
  • فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵
    578MB
    41 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

408 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «حسنخانی» در این صفحه: 1
  1. -
    حسنخانی گفته:
    مدت عضویت: 3665 روز

    سلام چه جالب است من همیشه سعی میکنم قانون را به همه یاد بدهم اما الان تازه درک میکنم.من که خودم هنوز کامل قانون را درکش نکردم چگونه میخاهم به دیگران توضیحش بدم. و اصلا این دقیقا همان امر به معروف و نهی ازمنکری نیست که من میگویم چرا میخواهند به زور ما را به بهشت خودشان ببرند! واقعا هنوز اول راهیم هنوز یاد نگرفتیم قضاوت نکنیم. قضاوت نکنید روحانیت را حکومت را اوضاع اقتصادی را رانندگی زنها را و پیرها را داد زدن و بی ادبی کودکان را عصبانیت پدر و مادرها را  و و و و

    استاد شما راحت میگویید قضاوت نکنید و نگران قضاوت دیگران نباشید. و من راحت میگویم چشم. اما در عمل که میرسد وقتی میخاهم جایی بروم که همه مذهبی هستند لباسهای پوشیده تر می پوشم چون دوست ندارم با دیگران متفاوت باشم و قصاوتم کنند.همسرم همش میگوید خدا به حال این مردم رحم کند که امام حسین را خدا کرده اند و من امروز میفهمم همه جا همه جور اعتقادی هست نباید قضاوت کرد. وقتی کسی را میبینم فوری او را ارزیابی میکنم و قضاوت میکنم.مثلا فردی را از دور میبینم و با خودم میگویم این با این تیپش حتمن لات محله است بعد میگویم نه من از افکار او خبر ندارم اوهم بنده خداست و وقتی کنار او میرسم با لبخندی مرا سوپرایز میکند.حتمن دیگران بخاطر پوشیدن لباس روشن در محرم مرا قضاوت میکنند پس سعی میکنم مانند دیگران بپوشم.اینها را الان تازه دارم میفهمم تازه میفهمم این زندانی که اطرافم حس میکنم همه اش ساخته ذهن خودم و نگرانی از قضاوت دیگران است.خدایا سپاسگزارم برای هدایتم.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای: