سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵

سلام استاد عزیز

راجب این فایلتون دوتا خاطره جالب دارم یکیش مربوط به دوتا پست ایستاگرام و یکی هم مربوط به دوران راهنماییم هست .

بعد از اینکه پست غروب و کنار دریاتون رو دیدم خیلی لذت بردم مخصوصا پست غروب رو چندین بار دیدم و داشتم فکر میکردم ما از لنز دوربین انقدر داریم لذت میبریم ببین استاد و خانوادش که با لنز چشماشون و با احساسهاشون این مناظر رو میبین و حس میکنن چقدر درصد لذتشون بالاتر هست و زیبایی خالق رو بیشتر حس میکنن بعدش فایل کنار دریاتون رو دیدم و کامنتها رو خوندم جدی جدی استاد من هم بعضی از کامنتها رو درک نمیکردم و برام عجیب بود بگذریم شب شد و خواهرم اومد خونه اون از دوره هاتون استفاده نمیکنه فقط تو اینستا گرام شما رو دنبال میکنه نشسته بودیم یهو بهش گفتم دیدی استاد عباسمنش رو نذاشت حرفم تموم بشه سریع گفت اره دیدی لباس تنش نبود ، من و میگی شوک شدم?? من میخواستم راجب غروب زیبا صحبت کنم اون سریع راجب اون یکی پستتون حرف زد بعد برام جالب شد من کامنتها رو میخوندم انقدر تعجب میکردم خواهر خودم هم که انگار مثل اونها فکر میکرد. ازش پرسیدم واقعا به نظر تو عجیب بود ؟؟؟ گفت خوب اره

ازش پرسیدم چیش به نظرت انقدر عجیب اومد ???چون واقعا من نسبت به این قضیه خنثی هستم هیچ نظر خاصی ندارم وقتی نظرش رو برام توضیح داد متوجه شدم که اون روی کلمه استاد گیر داره نه روی اساس لباس نداشتن تو ذهن اون استاد همیشه با کت و شلوار تعریف شده .

و خاطره دومم مربوط به دوران راهنماییم هست یه دوست خیلی صمیمی داشتم که بهائی بود مامانم نمی گفت باهاش دوست نباش فقط تاکید داشت که خونشون رفتم چیزی نخورم ولی من نمیتونستم وقتی مامان دوستم با عشق و علاقه برامون غذا درست میکرد نخورم همیشه هر چی مامانش برای پذیرایی میاورد میخوردم ولی توی خونه راجبش حرف نمیزدم یه روز تو مدرسه زنگ ورزش یکی از بچه ها من رو کشید کناری و راجب دین بهاییت و نوع ارتباطاتشون یک سری چیزها گفت که من مخم سوت کشید یعنی حالم خراب شد و اون هم توصیه بسیار جدی کرد که با دوستم قطع رابطه کنم همه دوستم رو تحریم کرده بودن فقط من باهاش بودم که میخواستن من رو هم ازش بگیرن که البته برای یکی دو ساعتی هم موفق بودن . من یهو از دوستم فاصله گرفتم و رفتم تو ذهنم و درگیریها و گفتگوها شروع شد یعنی شروع کردم به فکر کردن راجب حرفهای اونها و واقعیتی که از زندگی دوستم دیده بودم و بارها در کنار خانوادشون بودم و روابطشون رو از نزدیک دیده بودم یکی دو ساعتی تو ذهنم کلنجار رفتم و بعد به این نتیجه رسیدم که حرفهایی که میزنن چرت هست و به انچه که من با چشمانم دیدم و به احساسی که وقتی در کنار اونها بودم و بسیار عالی بود اعتماد کردم و برگشتم سمت دوستم و بخاطر تغییر رفتار یکی دو ساعته ام ازش عذر خواهی کردم من رفتاری از اونها ندیده بودم که ازاری به من رسونده باشه و حتی ما اصلا راجب دینهامون باهم حرف نمیزدیم نه من میخواستم درستی دینی رو که خودم شناخت درستی ازش نداشتم و فقط به اسم مسلمون بودم رو به اون ثابت کنم نه اون میخواست بگه دینشون اونطوری که اونها میگن بد نیست بخاطر همین سالها باهم دوست بودیم . ???استاد یکی از ارزشهای زندگی من آزادی هستش امیدوارم خداوند من رو به سمتی هدایت بکنه که بتونم این رو بیشتر لمس کنم . خیلی دوستتون دارم همیشه شاد باشید???