دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خدای من چه همزمانی زیبایی. استاد دقیقا همین امروز بود که داشتم با یکی از دوستانم که اون هم جزء خانواده صمیمی عباسمنش هست در مورد همین مسائل که شما داخل فایل راجع بهش صحبت کردید صحبت میکردم. و قشنگ احساس کردم که این فایل دقیقا از روی صحبتهای ما ساخته شده و چقدر فوقالعاده بود این فایل
استاد یه چیز خیلی باحالی رو متوجه شدم و اون این بود که این جمله IN GOD WE TRUST شعار رسمی امریکا هستش و شعار ایالت فلوریدا هم هست و از سال 1957 روی اسکناسهای امریکا نقش بسته. اما من این رو از کجا فهمیدم؟ امروز همین دوستی که داشتم باهاش در مورد امریکا صحبت میکردم برای من عکس یدونه صد دلاری فرستاد و کاملا یهویی توجه من به نوشتهی IN GOD WE TRUST که پشت اسکناس نوشته شده بود جلب شد. من تا قبل از این که این جمله رو روی اسکناس ببینم فکر میکردم این جملهایه که شما خودتون ساختین و خیلی هم جملهی قشنگیه ولی وقتی پشت اسکناس دیدمش رفتم در موردش سرچ کردم و دیدم این اصلا شعار رسمی ایالات متحده هست.
اینه واقعا تفاوت امریکاییها با ما که اونها شعارشون رو توحیدی انتخاب میکنند، و اصلا وقتی من این شعار را پشت اسکناس دیدم گفتم خدای من این افراد چقدر باورهاشون درسته که پشت پولشون این شعار رو نوشتن.
چند روز پیش مطلبی مطالعه میکردم در مورد عید و جشن شکرگزاری و خب عید شکرگزاری، یکی از بزرگترین اعیاد مردم امریکاست. سالها پیش مردمی که برای اولین بار به این کشور مهاجرت کردند، در پایان فصل درو تصمیم گرفتند به خاطر خاک حاصلخیز و نعمتهایی که خداوند از طریق طبیعت پربرکت این سرزمین به آنها داده، یک روز را به سپاسگزاری اختصاص بدن.
و رابطه مستقیمی وجود داره بین این نوع نگاه و تجربیاتی که این مردم از نعمتهای خداوند در زندگیشون دارن. از سرسبزی و جنگلهای زیبا گرفته تا بارانهای فوقالعاده و رودخانههای پر آب.
این تفاوت به علت تفاوت میزان نعمتها نیست چون جهان خداوند پر و مملو از نعمت و برکته. و بلکه تفاوت در میزان دریافت این نعمتهاست. این تفاوت در فرکانس این مردمه، در نگاه سپاسگزارانه و رضایتشون از زندگیه.
و مهمترین قانون اینه که فقط افرادی میتونن نعمتهای بیشتری را دریافت کنن که در فرکانس و مدار آن قرار بگیرند. و استاد چقدر قشنگ گفتید که اگر شما میخواید هدایت بشید به جاهای خوب باید خودتون خوب باشید. اگر ما روی خودمون کار کنیم جهان ما را هدایت میکنه به سمت مکانهایی، شرایطی، افرادی، روابطی که از شرایط قبلی ما بهتر هستند. لازمهی این کار، کار کردن روی خودمون هست. لازمهی این کار سپاسگزاری هست و این کاریه که ما را وارد مداری میکنه که بتونیم نعمتهای بیشتری رو دریافت کنیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵28MB41 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵578MB41 دقیقه
سلام به همه دوستان بخصوص استاد عزیزم و مریم خانم نازنین.
وای استاد اینکه میگید همه بهم احترام میذارن با هر چهره و مذهب و قومیتی خییلی خوبه و البته این اخلاق و رفتار رو داشتن خیلی هم سخته برای من نیاز به تمرین داره، من خییلی شنیدم که طرف از فلان منطقه شهر بوده، فلان جا بزرگ شده الان ببین به کجاها رسیده؟! چقدر پول درآورده و…
یبار یه نفر بهم گفت همونطور که آدمایی هم سطح ما رفتن شهر بزرگتر خب این آدما هم اومدن جای بهتر شهر دارن زندگی میکنن.
فکر میکنم این حرف ها از این نشأت میگیره که من حسادت میکنم که اونا پیشرفت کردن ولی من به اندازه اونا پیشرفت نکردم، یادمه یبار تو حرفام به دوستم گفتم اگه ما به اندازه فلانی تغییر کرده بودیم الان باید خارج از کشور میبودیم! این حرفم چند نکته داره:
1) من خارج از کشور رو بهتر میدونم (با اینکه تا حالا نرفتم من برای جای دیگه رفتن بااید با این شهر که همیشه ازش بد گفتم و خواستم برم به صلح برسم)
2) خودم رو بالاتر از اون شخص میدونم (خب تغییر خوبه ولی دلیل نمیشه اونو پایین بدونم و حالا که شبیه من شده بگم سطحش بالاتر اومده، همه ارزشمندن، درواقع من ارزشمندی رو به شهر و منطقه ای که توش زندگی میکنم گره زدم)
3) خودم رو خوب نمیبینم (خوبه تغییر کنم و دیدم بازتر بشه اما اول باید از اینی که هستم لذت ببرم).
حس میکنم چند وقته حرف زدنم در این مورد خیلی بهتر شده اما بااز هم هست، من باید به نقطه ای برسم که از ته دل و ناخودآگاه درباره آدما (از هر منطقه ای) خوب صحبت کنم نه اینکه آگاهانه حرف زدنم رو کنترل کنم. از حالا به بعد هر موقع خواستم از این حرفا بزنم باید تو ذهنم به خودم بگم اون تونسته تو هم اگه میتونی به همون اندازه تغییر کن، مهاجرت کن!