سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۵ - صفحه 2

با نام و یاد خدای بخشنده و مهربان

سلام و سپاس فراوان به استاد عباسمنش عزیز بابت این قسمت سفرنامه و صحبتهای ارزشمندتون????

استاد چه هماهنگی اییییییی اتفاقا دیروز در مورد همین حرفهای شما با یکی از دوستانم داشتیم گفتگو می کردیم.?

که یه سری افراد ،اینهمه نکات مثبتی که دارید به ما آموزش میدید چیزی که تو هیچ سایتی تو هیچ شبکه ای اونو نشون نمیده شما دارید به ما یاد میدید و باعث میشید که هم شکرگزاریهامون بیشتر بشه و هم آگاهی های ما بالاتر بره و هم توجهمون رو از رو ناخواسته هامون برداریم و روزمون رو با این فایلهاتون می سازید.???اونوقت زوم میکنند رو این مسائل خنده دار.

اونایی که این تفکر رو دارند تا نخواهند انقلابی در درونشون ایجاد کنند ، تا خودشان نخواهند تغییر کنند ، همچنان در تله ی فکری و نجواهای ذهنی شون گرفتار هستند. و هیچ کس جز خودشون نمیتونه اونا رو تغییر بده. و این تفکر رو به صورت زنجیره وار به نسلهای بعدیشون هم وارد میکنند. و اونا در جایگاه درستشون هستند.

مهمترین کار ما اینه که ما هم به نظرهای اونا احترام بذاریم و فقط سکوت اختیار کنیم. به قول خودتون جهان خودش کارش رو خوب بلده .

یکی سری افراد ایمان رو در حجاب و این مسائل پیش پا افتاده میدونن در صورتی که فقط دارند انرژی شون رو اتلاف میکنند به جای اینکه این انرژی رو صرف زندگی و درون خودشون بکنند فقط سرشون و نگاهشون رو گذاشته اند رو زندگی و قضاوت کردن دیگران که اگه این وقت و برای تغییر خودشون میذاشتند که الان این نوع تفکر و دیدگاه رو نداشتند و الان جایگاهشون این نبود.

ایمان نه به دینه و نه مذهب ربط داره، ایمان یک نوع تفکر و اندیشه ای هست که فقط خودت و خالقت رو نگاه میکنی که چطور دریای با عظمتی رو در وجودت قرار داده که میتونی خلاق و توانمند باشی.میتونی به جای قضاوت در مورد حتی خودت و دیگران ،هم احترام به خودت بذاری و هم به دیگران.

وقتی خودت را دوست داشته باشی، دیگران را دوست داری.

وقتی به خودت عشق بورزی ، میتوانی عاشق دیگران باشی.

وقتی به خودت احترام بذاری و برای خودت ارزش قائل باشی،به دیگران احترام می گذاری.

وقتی با خودت در صلح باشی ، با دیگران هم در صلح و آرامشی.

در یک کلام وقتی که همه ی این ویژگیها رو در خودت ایجاد کنی و خودتو همین طوری که هستی به همین شکلی که خدا تو نقاشی کرده و با منبع وصل باشی، جهان و جهانیان به خدمتت در میایند و عاشقت می شوند، جهان مسخ میشه در مقابل ما.

چون خداوند گفته: وسخرنالکم السماوات و ما فی الارض.

منم اصلا در گذشته در مورد کشور امریکا آنطوری که خیلیا فکر میکنند ،فکر نکردم و اتفاقا خیلی این کشور رو به خاطر متفاوت بودن در هر زمینه ای دوست دارم . یکیش هم همین آزادیه.

آزادیه فکری و مذهبی که داره.

«این جملات و حرفهای شما رو باید با طلا نوشت استاد»

ما به محض اینکه شروع می کنیم که رو باورهامون کار کنیم،آرام آرام به اندازه ای که پیشرفت می کنیم، به اندازه ای که متعهد می شیم، به اندازه ای که تلاش ذهنی انجام می دهیم، آرام آرام جهان شرایط بیرونی ما رو هم متحول می کنه.یعنی جهان به این شکل عمل می کنه که وقتی که شما می خواهید تغییر کنی و می بینه که واقعا داری فرکانس هاتو عوض می کنی واقعا داری باورهاتو عوض می کنی واقعا داری کانون توجهتو از چیزی که نمی خوای ،مثل مسائلی که با خانواده داری بر می داری، میذاری رو چیزی که می خوای ، شرایط و اتفاقات و موقعیتهایی رو برات به وجود میاره،

که اون افراد هم تغییر می کنند ، اخلاقشون نحوه ی تفکرشون تغییر میکنه

و اگر نخواهند که تغییر کنند، اونها از زندگی تو دور میشن.

اونها از زندگی تو کنار میرن، حتی اگر خانواده ات باشند

حتی اگر همسر و یا فرزندت باشه.

یعنی این قانون «کبوتر با کبوتر باز با باز

کند همجنس با همجنس پرواز»

همیشه هست.

اگر می بینیم هنوز تحت فشار خانواده هستیم،

و هنوز داریم اون افکاری که حالا فکر می کنیم باورهای محدود کننده هست داره ما رو تحت فشار قرار میده، به خاطر اینکه خودمون هنوز خیلی تغییر نکردیم.

این تجربه ی شخصی من بوده،که وقتی من برای اولین بار شروع کردم به تغییر کردن ، وقتی واقعا رو خودم کار کردم،

خود به خود جهان افرادی که با افکار من، با باورهای من خیلی تضاد داشتند،و خیلی مخالف بودند خود به خود دورشون کرد و آدمها و شرایط و افرادی رو وارد زندگی من کرد،که به شدت به باورهای من نزدیک بودند.

به عقاید جدید من نزدیک بودند.و من الان انگار با گذشته ام بیست سال فاصله گرفتم . انگار که گذشته ام را در کتاب خواندم و یا فیلمی بود و تماشا کردم و گذشته ی من هیچ ارتباطی با الان من نداره.

اما کی این اتفاق افتاد؟

موقعی که من با تعهد فراوان مسیرم رو ادامه دادم.

موقعی که من با تمام وجودم این کار و انجام دادم.

پس این انتظار،انتظار بیجاییه

که ما خیلی رو خودتون کار نکنیم، انتظار داشته باشید که اطرافیان به ما کمک کنند برای تغییر.

هرگز کسی قرار نیست به ما کمک کنه که ما

تغییر کنیم.

_

«ما خودمون باید به خودمون کمک کنیم.

ما خودمون باید رو باورهامون کار کنیم.»

ما به شدت ما مقاومت داریم برای تغییر باورهامون.

وقتی که من یک ماه روی باورهام کار نکنم،

دوباره شرایطم بر میگرده به شرایط قبل.

دوباره آدمهای ناخواسته و شرایط نا خواسته وارد زندگی ام میشن.

دوباره اتفاقات بد میوفته.

یه جهاد اکبر می خواد تا این یخ ذهنیمون رو بشکنیم.

مثل کسی که میخواد ماشین و یا کشتی رو روشن کنه اون موتوره خیلی باید با فشار قوی به حرکت در بیاد تا ماشین راه بره. اولش کمی سخته اما وقتی که با خودمون کار می کنیم وقتی که یک قدم بر می داریم ،خداوند ده قدم به ما کمک میکنه.

وقتی توجمون رو از رو ناخواسته بر میداریم، و به نعمتهای زندگیمون تمرکز و شکرگزاری میکنیم، خداوند در کنترل افکارمون بهمون کمک میکنه تا در مقابل نجواهای ذهنیمون کم نیاریم.

این تجربه رو خودم داشتم و دارم.

تغییر هم یک تعهد میخواد یک اراده ی قوی میخواد تا هر وقت به تضادی برخورد کردی برنگردی و به عقب نگاه کنی که یه وقت از مسیر خارج بشی. اون تعهده تو مسیر خیلی مهمه مثل اینه که شما تو مسیرتون به مسافرت دور امریکا به تضادی برخوردین و گفتین برگردیم بریم تمپا؟ نه!

به مسیرتون باعشق ادامه دادید و لذت بردید چون تصمیم گرفتید که انجامش بدید .

در هر صورت من دوست دارم تو همین مسیر آرامش باشم و از خدا می خواهم که کمکم کنه و خدارو شکر میکنم که با شما استاد عزیز و مریم جان مهربان هم مسیرم.

هر لحظه شاد و سلامت و راضی باشید