دیدگاه زیبا و تأثیرگزار فائزه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
وقتی این فایل رو دیدم نتونستم جلوی اشکامو بگیرم. الانم موقع نوشتن اینقدر دستام از شدت اشتیاق و احساسی که واقعا نمیدونم باید چه اسمی بذارم روش، میلرزه…
یاد اون لحظاتی افتادم که استاد میگفت فقط یه وقتایی گریه میکردم و به خاک میفتادم به پای پروردگارم.
چقدر زیبا بود لحظاتی که اون افراد که حتی ثانیه ای قبل همدیگه رو نمی شناختن اینقدر با عشق در کنار هم شروع کردن به نواختن.
من از این هماهنگی درسی گرفتم که اشک شوق توی چشمام حلقه زد و همزمان با تماشای این قسمت گریه کردم.
افرادی که همشون داشتن از قوانین ثابت نُتها و موسیقی استفاده میکردن و تونسته بودن باهم تا این حد هماهنگ بشن که آهنگی به این زیبایی رو بنوازن. البته تصاویر گویای این بود که اونها تلاش نمیکردن که با هم هماهنگ بشن بلکه اونا با عشق قوانین رو اجرا میکردن و اون موسیقی نواخته میشد. درست مثل همه ی ما که توی این سایت هستیم و همگی از این قوانین ثابت جهان آگاهی داریم و هر کسی به اندازه ی ظرفیتش و به اندازه ای که یاد گرفته همون قوانین رو به کار میگیره
موقع نواختن اون موسیقی بی نظیر حتی اگر یه نفرشون هم جایی رو اشتباه میزد هیچکس اعتراضی نمیکرد و طبق گفته ی مریم جون اونها حین نواختن همدیگه رو میشناختن و انگار که سالهاست با هم تمرین کردن.
لحظه لحظه تماشای این فایل منو یاد حال و هوای این روزای خودمون توی سایت انداخت. همه ما هم که به عنوان هم فرکانسی در کنار هم قرار گرفتیم داریم از همین قوانین ثابت استفاده می کنیم و با عشق اونا رو توی زندگی اجرا میکنیم و حتما اگر با دقت بیشتری گوش کنیم این موسیقی آرامش بخش رو توی زندگیامون میشنویم. دست خدا رو توی زندگیامون می بینیم که چطور کمکمون می کنه گوش نوازترین موسیقی رو برای زندگی بنوازیم.
من با تمام وجودم حس کردم اون هم فرکانسی رو بین آدمای اون گروه. اونا همشون با عشق می نواختن و چقدر با خودشون در صلح بودن و چقدر با همدیگه در صلح بودن که اینقدر بهم احترام میذاشتن. همشون کم سن و سال بودن که هم گروهی شده بودن و اینقدر باهم در صلح بودن که دعوا نمی کردن که نه من این ساز رو نمیخوام اونو میخوام. یا من میخوام بخونم چرا تو داری میخونی صدای من قشنگتره و هزار مسئله ای که ممکن بود بین اونا پیش بیاد.
همین در صلح بودنشون بود که باعث شده بود باهم هماهنگ بزنن و این در صلح بودن باعث شده بود تا همه ی مردم با عشق اونجا بایستن و تماشا کنن. من در صلح بودن رو عملی توی این فایل دیدم. هر چند که میدونم هر کسی توی هر مداری که باشه همونقدر از آگاهی های این فایلها استفاده میکنه
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۶218MB14 دقیقه
به نام خداوند رزاق
سلاممممم به عشق ترین خانواده دنیااااااا امیدوارم که حالتون عالیییییییییییییییییی باشه
سلام به استاد های نازنینم مریم جونم و عباس منش عزیزممممم
In God we trust
چقدرررررر من این جمله رو عاشقانهههههههههههههههههه دوسش دارم
چقدر آرامش بخشه خداجونم عاشقتم
خدای من چه ساختمون های زیبایی ، چه ابرهای پشمکی خوشگلی خدای من شکرت برای اینکه چشمام سالمه و داره این فایل زیبا رو میبنیه
شکرت که گوش هام سالمه و داره صدای زیبایییی استاد و مریم عزیزمممممم رو میشنوه خدای من شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت
خدای من چه گیتار زیبایی استاد جانم من عاشق گیتار و نواختن گیتار هستم اصلا یه آرامشی به آدم میده
یعنی عاشقانه دوسش دارماااا
نکته های این فایل زیبا
1_ما باید دنبال علایقمون باشیم و ، وقتی باورهای درستی درمورد علایقمون داشته باشیم اون ها جواب میدن
یعنی مهم نیست که به اون چیزی که علاقه داری چقدر چیز بی اهمیتی باشه مهم اینکه تو بهش علاقه داری
2_واقعا چقدر زیباس میتونی دست گرفتن گیتار و… رو تجربه کنیم حتی اگرم بلد نباشی
هرادمی که وارد این موزه میشه ، میشه تجربه ش و چقدر زیباس
3_به صورت هماهنگ اون ساز رو اجرا کردن بقول فائزه عزیز چون باهم در صلح بودن تونستن انقدررر هماهنگ باشن باهم
وگرنه اون ها که اصلا همو نمیشناسن یا تمرینی باهم نکردن
یعنی استاد جانم از این هماهنگی قشنگ و این زیبایی تنم مورمور میشه
که چقدر این قوانین خداوند بدون عیب و نقصه
خداییییی مننننننن شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت
خدای من
چقدر این فایل ها برای آدم درس داره
یعنی بییییییییییییییییییییییییی نظیره
یعنی استاد جانم من خوشبخت تریننننننننننننننن و خوشحال ترین آدم دنیامممممممممم چون خداوندم رو دارم چون شما و مریم عزیزمممممم رو دارم
چون توی مدار این فایل های ناب و طلا هستم
خدایاااااااااا هرچقدررررررررررررررررررررررررررر بگم شکرت کم گفتم کمههههههههههههههههههههههههههه
شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت