سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۶

بنام خدای هدایتگر

سلام به استاد عزیزم ومریم بانوی نازنین

وقتی که استاد گفتن که ما میخایم بریم یه زیر دریایی رو ببینم چون من هیچوقت داخل یه زیر دریایی رو ندیدم یاد جلسه 4قدم 4 که همین امروز هم گوش داده بودم افتادم که استاد میگفتن من خوشم از زندگی همه چی آرومه نمیاد ودوست دارن همه چیو تجربه کنن دوست دارن مدام خودشون و به چالش بکشن..

دوست دارن پاتو دل ناشناخته هاشون بزارن وهرباریه مکان جدید یه تجربه ی جدید یه چیز جدیدو تجربه کنن..

بارها این کارو ازمریم جون دیدم توی ضبط فیلمهاشون که وقتی آروی میاد توی تصویر برای چند لحظه روی جمله ی ln god we trust

زوم میکنن وبعد ادامه فیلم ومیرن. من خیلی لذت میبرم واینجوری استنباط میکنم که مریم جون هرباربا زوم کردنش رو این جمله داره تسلیم بودن خودشو به خداوند اعلام میکنه وبه خداوند میگه که ما برای هرکاری به تو اعتماد داریم وتمام حسابمون رو خودته.. این چیزی بود که من هربار این احساس و میکنم نمیدونم نظر مریم جون خودش چیه..

خیلی برام جالب بود وچقدرررررر زیبا وباشکوه بودن ساختمون های سربه فلک کشیده مخصوصا اون برج بلنده که یه کلید هم بالاش بود..

وبرام جالب بود اون پسره که رفته بود واون بالا روی حروف انگلیسی نشسته بود. ما چندشب پیش رفتیم بیرون.. دقیقا اول شهرمون اسم داراب و همینجور زیبا نوشتن من از روز اولی که اینو دیدم کلی تحسین کردم وهربار که میبینم چقدر ذوقشو میکنم ومیگم چقدر زیبا شده که اول شهرها اومدن اسم شهرهارو نوشتن واقعا دم شهردار گرم.. وخلاصه دوس داشتم برم وبالای یکی از حروفش بشینم وعکس بگیرم.. اما همیشه اونجا شلوغه. ونمیشه اینکارو انجام بدم.. اما الان که این آقا پسرو دیدم خیلی ذوق کردم گفتم ببین رفته اون بالا نشسته کاری که من دوست دارم انجام بدم..

ونکته ی جالب دیگه اون آقای محترمی که با خنده وروی خوش با شما برخورد کردن..

وقتی که استاد رفتن وگیتار وبرداشتن من با خودم گفتم قسم میخورم که استاد حتی یه بار هم گیتار نزده اما دوست داره همه چیو تجربه کنه که استاد خودشون گفتن من حتی دست به گیتار هم نزدم.. چقدر خوبه استاد جان که دوست دارید همه چیو تجربه کنیدمنم کما بیش همینجوری هستم اما برای بعضی چیزا خیلی مقاومت دارم.

ونکته ی جالب تر اون گروه نوازنده.. اون گروهی که اینطور هماهنگ دورهم جمع شده بودن وبه قول فائزه ی عزیز این هماهنگی ودرصلح بودن با خودشون مردم رو میخکوب کرده بود که با عشق بایستند واجراشونو تماشا کنن وهمه دوربین به دست ازشون فیلم بگیرن.. چقدر برام جالب بودن آدم هایی که هیچ شناخت قبلی از هم نداشتن وباهم غریبه بودن اما اینجا طوری باهم هماهنگن که انگار صد ساله باهم همتیمی هستن.. واقعا برام جالب بود همچین چیزایی توی ایران خیلی کم من میبینم اما توی خارج این درصلح بودن ها وهماهنگ بودن ها همه جا موج میزنه نه فقط اینجا..

خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت اینکه هرروز داریم با دیدن این فایلها خودمون رو آپدیت میکنیم روی خودمون کار میکنیم ودرسهای آموزنده ای یاد میگیریم.. زیبایی هارو میبینیم جاهایی میریم بافرهنگ هایی آشنا میشیم که تاالان حتی تو خواب هم ندیده بودیم خدایا صدهزار مرتبه شکرت.. باوجود اینکه هنوز توی ایران هستیم اما به واسطه ی استاد عزیزمون جاهایی از اونور دنیا رو دیدیم وگشتیم که حتی همون خارجی ها خودشون هم ندیدن ونگشتن..

استاد عزیزم بابت همه چی سپاسگزارم مریم جون عزیزم سپاسگزارم ازت..

درپناه الله یکتا شادوپیروز و ثروتمند وسعادتمند دردنیاواخرت باشید