سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۰

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَلِکُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ

براى هر یک برابر اعمالى که انجام داده‌اند درجاتى است، که پروردگار تو از آنچه مى‌کنند غافل نیست

=====================================

بیا منو ببر به عاشقونه ها

حالا که عاشقم مثل دیوونه ها

بیا منو ببر یه جای دور دور

یه جای ساکت و قشنگ و بی عبور…

نشانه ی امروز من:9/5/1403

دیروز در راستای شکافتن غده ی سرطانیِ(سلف تاکینگ بیمار)به اضافه ی چند تا مورد دیگه،نامبرده رفت توی در و دیوار!خوشم میاد ازین خدا که حتی من می‌خوام با کله برم توی دیوار بتنی،سریع یک چیزی بین من و سرم حائل می‌کنه که کمتر دردم بیاد،پسر چرا وقتی حتی من به خودم ظلم میکنم شما مراقبی ازین ظلم خودساخته آسیب نبینم؟چطور ایتو خوبی؟!

اینطوری شد که دیروز عصر،با همون فرکانس ناجور،داشتم لباس فرمم رو اتو میکردم برم بازار،بلکه این فرکانس گور به گوری رو یک جوری کنترل کنم که گوشیم زنگ خورد،یکی از فروشنده های خانوم و بینهایت مهربون و ثروتمند ،که تازه فروشگاهش رو افتتاح کرده و بخشی از فروشگاهش نمایندگی محصولات شرکت ماست بهم زنگ زد و گفت دکور محصولات کامل شده!من میخواستم محصولات رو بچینم ولی بچه های معماری گفتند که مدیرعامل گفته خانم شهریاری باید بیاد نظر بده کدوم محصول رو کجا بزاریم!میشه لطف کنی بیای امروز اینجا؟!

بعد من برم تو اون فروشگاه به اون بزرگی و زیبایی،همه با احترام منتظر منن،انسان های بینهایت‌موفق مهربون،ثروتمند، زیبا و خونگرم

مثلاً بچه هایی که کار طراحی و اجرای دکور محصولات رو دارند ٢تا خانومند که هم بینهایت زیبان،هم هربار دیدمشون یک بلوز شلوار ساده و شیک تنشونه،یک آرایش خیلی خیلی ساده،بدون هیچ کلاه و روسری،یعنی واقعا من اینارو میبینم یادم می‌ره من تو ایرانم !!!

به محض ورودم با یک لیوان نوشیدنی ازم پذیرایی کنند،بعد هم بشینم روی صندلی و روی کاغذ باهم طراحی کنیم چیو کجا بزاریم؟! بعد شاگرد مغازه دونه محصولات رو بده دست من ،من بچینم توی قفسه ها،صدبارم ازم عذرخواهی کنند که نه تو دست نزن،تو برندار،ما خودمون میچینیم.

بعد که یک دکور رو تموم کنیم،صاحب فروشگاه بهم بگه:وای سعیده جون،مرسی که اومدی،مرسی که کمکم کردی،نمیدونی چقدر الان خوشحالم ،نمیدونی چقدر حالم بهترشد.

وای بر من انسان ناسپاس که شیطان می‌تونه به راحتی من رو از سپاسگزاری خدا دربیاره و بگه اینا که چیزی نیست،فلان چیزو که نداری،اونو میخوای چیکار کنی،اون موضوع که حل نشده چی،یا مدام هشدار ترس از آینده بندازه ی توی دلم …

امروز بعد دیدن این فایل،رفتم این آهنگ رو دانلود کردم و زدم به در بیخیالی،چون نمیشه از فرکانس ناسپاسی و کمبود برسی به شکرگزاری،یکم که آهنگ گوش دادم حالم بهتر شد و دفترم رو و باز کردم خدایا من به خودم ظلم کردم منو ببخش،من افتادم تو دل کوسه،من افتادم تو دل تاریکی،ولی تو همون تاریکی ها توکنارم موندی،خدایا کمکم کن بتونم سپاسگزار نعمت هات باشم و نزارم شیطان با وعده ی کمبود منو از بندگی تو دربیاره.

توی همون نوشتن ها یهو یک تصویری رو آورد توی سرم،از اورژانس کودکان…شیفت شب بود. تریاژ پر بود از بچه های مریض تو بغل خانواده هاشون،ساعت ١٢ شب بود،هنوز شام نخورده بودیم،دعوا و درگیری بود که چرا زودتر به مریض ها رسیدگی نمیکنید،اتاق پزشک پر از مریض بود،سالن انتظار پر بود از بچه ی مریض و تبدار و بی حال..

همون موقع آمبولانس هم یک دختر بچه آورد فاقد علائم حیاتی،کد cpr اعلام شد،ازون طرف مریض های بستری اورژانس صدا میزدن،داروهای ساعت ١٢ شب هنوز مونده بود،تخت خالی هم دیگه نداشتیم …

و…..

غرق توی این تصاویر بودم که صدای خداروشنیدم…

یادت نره از کجا به اینجا رسیدی.

یادت نره از کجا به اینجا رسیدی.

یادت نره از کجا به اینجا رسیدی.

خدای مهربون و بخشنده ی من

من به خودم ظلم کردم ،منو ببخش.

ازت ممنونم که همیشه به مسیر درست هدایتم می‌کنی.

ازت ممنونم که همیشه حواست به من هست.

ازت ممنونم که کمکم میکنی غم گذشته و ترس از آینده رو رها کنم و فقط در لحظه زندگی کنم.

خدایا من قدرت حل مسائل زندگیم رو ندارم،خودت حلش کن.

خدایا من بلد نیستم راه برم،منو بزار روی دوشت!

خدایا من به خیری که از سمت تو به من برسه سخت فقیرم.

وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَىٰ فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ﴿٨٧﴾

و ذوالنون [حضرت یونس] را [یاد کن] زمانی که خشمناک [از میان قومش] رفت و گمان کرد که ما [زندگی را] بر او تنگ نخواهیم گرفت، پس در تاریکی ها [ی شب، زیر آب، و دل ماهی] ندا داد که معبودی جز تو نیست تو از هر عیب و نقصی منزّهی، همانا من از ستمکارانم.

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ ۚ وَکَذَٰلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ ﴿٨٨﴾

پس ندایش را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم؛ و این گونه مؤمنان را نجات می دهیم.

خدایا ازت ممنونم که اجازه دادی بنویسم و یک ردپای دیگه از خودم به جا بزارم.

ازت ممنونم که منو از دل تاریکی ها بیرون کشیدی و فرصت بندگی دوباره رو بهم عطا کردی.

خدایا …

من خودم توی آغوش تو رها کردم …من رو ببر به مسیر درست ،با من حرف بزن از طریق بینهایت دستانت…

من قلبم رو باز میکنم و آماده ی دریافت هدایت هات هستم .

خدایا عاشقتم و این عشق بزرگترین سرمایه ی زندگیمه.

نور آسمون ها وزمین،اونیکه تو بهش نوری ندی،هیچ وقت روشن نمیشه،از نور خودت بر بندگانت ببار که مسیر رو گم نکنند و از مسیر سپاسگزاری و بندگی تو جدا نشن…

خدایا تنها تورا میپرستیم و تنها از تو طلب یاری میکنیم.

مارو به راه راست،به راه بندگانت که به آنها نعمت دادی،هدایت کن.