نوشته‌ی زیبا و تأثیرگدار دوست عزیزمان -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
چه شروع حیرت انگیزی! انگار که ی پرده ای جلوی چشم من گذاشته شده بود که مریم جان اون رو کنار میکشه و یهویی ی تصویر خیلی پاک و زلال از ی آسمون زیبا و مخمل های سفید رنگش چشم های منو قلقلک میده که بیدار شم و سفر امروزم رو شروع کنم سفری که انتخابش انتخاب منه اما اینکه کجا میره و چجوری میشه رو یکی دیگه هدایتش میکنه.
وای که جنس موسیقی هم جوریه که کل بدن منو رو به وجد میاره انگار که قراره درس امروزم رو با رقص و پایکوبی یاد بگیرم توی کلاسی که فاصله ای بین استاد و دانشجوش نیس. کلاسی که توش همه یکی شدن من و تویی وجود نداره همه ما شدیم و داریم توی ی مسیر با هم حرکت میکنیم . کلاس لذت و شعف. کلاسی که فقط کافیه چشم هات رو توش باز کنی تا ببینی و یاد بگیری:
چی رو یاد بگیری ؟!
تکنولوژی رو در کنار جریان سیال طبیعت. کی گفته برای پیشرفت و آبادانی، طبیعت باید فدای تکنولوژی بشه و از بین بره؟!
پس چرا اینجا اینجوری نیست؟!
اینور یکی داره قایق سواری میکنه در اوج آرامش در دامن طبیعت و اونور توی اون ساختمونهایی که از دور عظمتشون در برابر این زیبایی ها کمرنگ شده تکنولوژی داره مسیر خودش رو میره. اصلا انگار بودن طبیعت کنار اونها به اونها جون میده تا حرکت کنن و جلو برن. به اونا کمک میکنه که دیده بشن شاید اگر سرسبزی درختها و چمن اطراف نبود رنگ اون ساختمونها هم خیلی به چشم نمی اومد.
چی رو یاد بگیرم؟!
خودم باشم و از لحظه هام لذت ببرم و به خودم آسون بگیرم. وای که چقدر لذت بردم از رها بودن استاد روی چمن ها. چقدر دوست دارم این لذت رو تجربه کنم تو ی همچین جای تمیزی.
لذت نقاشی کشیدن رو در اوج سادگی و لذت و اینکه خودم باشم و هر جایی عشقم کشید بشینم و رها و آزاد کاری رو که بهش علاقه دارم رو انجام بدم.
چی رو یاد بگیرم؟!
در لحظه زندگی کردن و لذت بردن رو حتی از چیزای کوچک مثل تاب. یاد بگیرم وقتی میرم پارک خجالت نکشم از اینکه روی تاب بشینم و لذت ببرم و اینکه با اینکارم دیگران چه قضاوتی می کننن راجع بمن برام مهم نباشه.
چی رو یاد بگیرم؟!
اینکه اگر مانعی برای لذت بردن بود، بدنبال ی راه حل براش باشم نه اینکه خودم رو از اون تجربه محروم کنم. ممکنه اون راه حل تغییر زاویه نگاه باشه که من رو به ایده های ساده و کارا هدایت می کنه. مثل اون خانمی که کالسکه بچش رو به دوچرخش وصل کرده بود.
چی رو یاد بگیرم؟!
اینکه هرچه قوانین رو بهتر یاد بگیرم کیفیت زندگیم میره بالا و دیگه مجبور نیستم هر جایی میرم نقاب به دست باشم و آنقدر نقاب هام زیاد بشه که خود واقعیم رو گم کنم.
اینکه همه چی توی این دنیا یِ رنگ و بویی داره و از طریق اون میشه باهاش ارتباط برقرار کرد مثل ریل قطار که بوی خاص خودشو داره و پیام پیوستگی و استمرار تا رسیدن به هدف رو میرسونه.
اینا چیزایی بود که من با دوبار دیدن این فایل، برام درس داشت و خدا میدونه اگه چند بار ببینم چه درسهای دیگه ای یاد بگیرم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۸151MB12 دقیقه
بنام خداوند بخشنده مهربان
درود بر استاد الهی و مریم نازنینم
و دوستان عزیزم در سفر به دور امریکا
مریم جون:ما داریم میریم پیاده روی، هیچ برنامه ای نیس، جز اینکه زیباییهارو ببینیم ، تحسین کنیم، و قدم به قدم هدایت بشیم.
استاد عزیز:بریم ببینیم امروز چه خبرای خوبی داریم، مایکم نشسته داره آنلاین بازی میکنه مثل دیروز تو ماشین، کلا ترجیحش اینه ک بازی کنه.
تصاویر همراه با موزیک، زیبا و فرح بخش خدایا شکرت:)
جنگل ها و دریاچه های زیبا، آب دریاچه هایی ک از زیر پل ها جاری بود،
چه ابرای پفکی قشنگی در آسمون دیده میشد مثل همیشه زیبا⚘⚘⚘
قایق سواری آدم ها در دریاچه
در تصویر کنار داون تون کلمبس
استاد روی چمن دراز کشیده بودن رها
مجسمه شیر
اسب شاخ دار
مجسمه عقاب ، زیبا بود
گل های صورتی و زرد و بنفش زیبا
فواره ها ک از دهان ماهی ها بیرون میومد
یه پسره روبروی گلها نشسته بود و نقاشی میکرد و مریم جون باهاش صحبت کرد و نمونه کارهای نقاشی شو توی تصویر نشون دادن، خونواده هایی ک روی تاپ بودن، و سلفی میگرفتن، بچه هایی ک در داخل آب بازی میکردن و پدرش راحتش گذاشته بود، زن و شوهری ک روی تاپ بودن و خوشحال،
انگار هر کدوم ازین چیزهایی که به تصویر کشیده میشه یه نشونه س که برامون پیام های زیادی رو میتونه در برداشته باشه برای شخصی که اونارو داره می بینه و بهشون توجه میکنه و انگار با انرژیش میفهمونه به جهان که از این جنس بیشتر وارد زندگی من کن. خدایا شکرت
استاد عزیز: بچه هاشونو میبندن به دوچرخه هاشون با خودشون میبرند، اصلا بهونه ای نیست برای ورزش نکردن، واقعا دمشون گرم،
دوباره رسیدن به زیر پلی ک صدا میپیچید:)
بنام خدا دا دا دا
چقدر زیباست مسیر پیاده روی همش سبز و درخت🌼🌼🌼
مریم جون: کیفیت زندگی هر چی بالاتر میره کمک میکنه خودت باشی.
احساس میکنم آدم بیشتر به وجود خودش پی میبره و از نظرات و افکار دیگران نسبت به خودش رها میشه و فقط توجهش به خودشه.
استاد عزیز: آدم هر چقدر خودش میشه خیلی لذتش میره بالاتر
به نظرم خیلیم حس خوبش با خودش بیشتر و بیشتر و بیشتره و این رهایی و آزادی یک نشاط درونی خاصی بهمون میده که دوست داره پایدار بمونه و اینقدر درونت میخوادش که همش دوست داری این حسست همیشه باهات باشه. خدایا شکرت
مریم جون: دقیقا همینه و هر چقدر دوباره کیفیت میره بالا بیشتر میشه خودش. اینجا بحث عزت نفس و لیاقت هامون پیش میاد که چقدر عزت نفس داریم و خودمون رو تا چه لایق بهترین ها میدونیم تا با کیفیت ترینهارو جذب زندگیمون کنیم.
اصلا این خلا کیفیتی باعث میشه ک خودت نباشی.
ویویی ک استاد گفت این وسط درختاست زیباست ک مریم جون گرفت و بعدش تصویر استادو گرفت مریم جون و گفتن عاشقتم.
چقدر صدای پرنده ها زیباست💓💓💓
بوی ریل قطار از زیرش رد شدن ک ویوی قشنگی از downtown میده، بقول استاد نگاهش کن خیلی زیباست.
استاد از مریم جون عکس گرفتن ، گفتن ببین چی شده، از ویوی درخت و ساختمانها،
مریم جون: یه چیزی ک خیلی تو امریکا دوست دارم اینه ک اصلا شهر و طبیعت از هم جدا نیست.
واقعا راست گفت مریم جون با این دیده ها، واقعا بی نظیره ک اینطوره و همه جا سبز و خونه های قشنگ داره تو امریکا.
من خیلی خواسته ی قوی ایی دارم که همینطوری ببینم جایی که هم خونه باشه و هم طبیعت سبز در کنارش چون انرژی زیادی به آدم میده چون ما درونمون به طبیعت وصله و بودن این سبزی واقعا جای شکرگزاری داره.
خدایا شکرت به خاطر این همه نعمت و ثروت و فراوانی و زیبایی و صلح و آرامش.
دوستتون دارم