نوشته‌ی زیبا و تأثیرگدار دوست عزیزمان -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
چه شروع حیرت انگیزی! انگار که ی پرده ای جلوی چشم من گذاشته شده بود که مریم جان اون رو کنار میکشه و یهویی ی تصویر خیلی پاک و زلال از ی آسمون زیبا و مخمل های سفید رنگش چشم های منو قلقلک میده که بیدار شم و سفر امروزم رو شروع کنم سفری که انتخابش انتخاب منه اما اینکه کجا میره و چجوری میشه رو یکی دیگه هدایتش میکنه.
وای که جنس موسیقی هم جوریه که کل بدن منو رو به وجد میاره انگار که قراره درس امروزم رو با رقص و پایکوبی یاد بگیرم توی کلاسی که فاصله ای بین استاد و دانشجوش نیس. کلاسی که توش همه یکی شدن من و تویی وجود نداره همه ما شدیم و داریم توی ی مسیر با هم حرکت میکنیم . کلاس لذت و شعف. کلاسی که فقط کافیه چشم هات رو توش باز کنی تا ببینی و یاد بگیری:
چی رو یاد بگیری ؟!
تکنولوژی رو در کنار جریان سیال طبیعت. کی گفته برای پیشرفت و آبادانی، طبیعت باید فدای تکنولوژی بشه و از بین بره؟!
پس چرا اینجا اینجوری نیست؟!
اینور یکی داره قایق سواری میکنه در اوج آرامش در دامن طبیعت و اونور توی اون ساختمونهایی که از دور عظمتشون در برابر این زیبایی ها کمرنگ شده تکنولوژی داره مسیر خودش رو میره. اصلا انگار بودن طبیعت کنار اونها به اونها جون میده تا حرکت کنن و جلو برن. به اونا کمک میکنه که دیده بشن شاید اگر سرسبزی درختها و چمن اطراف نبود رنگ اون ساختمونها هم خیلی به چشم نمی اومد.
چی رو یاد بگیرم؟!
خودم باشم و از لحظه هام لذت ببرم و به خودم آسون بگیرم. وای که چقدر لذت بردم از رها بودن استاد روی چمن ها. چقدر دوست دارم این لذت رو تجربه کنم تو ی همچین جای تمیزی.
لذت نقاشی کشیدن رو در اوج سادگی و لذت و اینکه خودم باشم و هر جایی عشقم کشید بشینم و رها و آزاد کاری رو که بهش علاقه دارم رو انجام بدم.
چی رو یاد بگیرم؟!
در لحظه زندگی کردن و لذت بردن رو حتی از چیزای کوچک مثل تاب. یاد بگیرم وقتی میرم پارک خجالت نکشم از اینکه روی تاب بشینم و لذت ببرم و اینکه با اینکارم دیگران چه قضاوتی می کننن راجع بمن برام مهم نباشه.
چی رو یاد بگیرم؟!
اینکه اگر مانعی برای لذت بردن بود، بدنبال ی راه حل براش باشم نه اینکه خودم رو از اون تجربه محروم کنم. ممکنه اون راه حل تغییر زاویه نگاه باشه که من رو به ایده های ساده و کارا هدایت می کنه. مثل اون خانمی که کالسکه بچش رو به دوچرخش وصل کرده بود.
چی رو یاد بگیرم؟!
اینکه هرچه قوانین رو بهتر یاد بگیرم کیفیت زندگیم میره بالا و دیگه مجبور نیستم هر جایی میرم نقاب به دست باشم و آنقدر نقاب هام زیاد بشه که خود واقعیم رو گم کنم.
اینکه همه چی توی این دنیا یِ رنگ و بویی داره و از طریق اون میشه باهاش ارتباط برقرار کرد مثل ریل قطار که بوی خاص خودشو داره و پیام پیوستگی و استمرار تا رسیدن به هدف رو میرسونه.
اینا چیزایی بود که من با دوبار دیدن این فایل، برام درس داشت و خدا میدونه اگه چند بار ببینم چه درسهای دیگه ای یاد بگیرم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۸151MB12 دقیقه
به نام خالق زیبایی ها.
سلام به استاد وبه مریم عزیز.
خدارو شکر بعد از مدتها دوباره اومدم سراغ سفرنامه من هم مثل شما که به جریان هدایت اعتماد کردید وبدون برنامه می رید پیاده روی مدتی بود هدایت شده بودم به فایلها وکلیدها ویه حسی بود که فقط می خواست روی اونا کار کنه امروز خیلی هدایتی اومدم سراغ سفرنامه.
خدارو شکر چقدر هم زیبا هر وقت سفرنامه رو می بینم فقط این کشور ومردمش رو تحسین می کنم تحسین برای این حد از پیشرفت این حداز احترام به طبیعت به زیبایی ونظافت تحسین این آدمهای که اینقدر دوست داشتنی و با خودشون در صلحند.
تمام این فایل از شدت زیبایی ولذت فقط لبخند زدم از دیدم اون مجسمه های ماهی که آب از دهنشون بیرون می ریخت از ادمهای شادی که با بچه ها تاب سواری می کردند وبا لبخند براتون دست تکون می دادند از اون جوان نقاش با اون رنگ موهای زیباش لبخند دوست داشتنی که چطور برای خودش ودر حال وهوای خودش چهارزانو روی زمین نشسته ونقاشی می کشه یه حس خاصی داشت شخصیتش رو انگار می شد فهمید که چقدر دوست داشتنی هست.اون دختر کوچولو که چطور توی آب خوابید ولذت برد از خنکی اب اون پدر ومادر که خودشون رو درگیر باورها غلط نکردند وبا لبخند می زارن بچشون نهایت لذت رو ببره و پیچیدن صدای استاد زیر پل دیدن اون همه درختان زیبا وصدای پرندگان رودخانه که روح آدم رو تازه می کنه.
وچه حرف خوبی زدند مریم جان هر چی کیفیت زندگی بالاتر می ره ادم بیشتر خودش می شه یا می تونیم بگیم وقتی خودش باشه کیفیت بالا می ره.
وقتی بهش فکر می کنم می بینم همینه وقتی زندگی از نظر مالی شادی وروابط وعشق با کیفیت هست دیگه شخص نقش بازی نمی کنه و خودش رو نشون می ده.
اما وقتی مشکلات هست خودش رو زیر ماسکهای ادا واتفار قایم می کنه واونی که می بینیم اصلا خود شخص نیست چون دوست داره شرایطش رو بهتر نشون بده.
برای همینه که باید همیشه به دنبال زندگی با کیفیت ثروت وعشق وشادی باشیم.
خیلی لذت بردم از این قسمت این همه زیبایی هوش از سر آدم می بره متشکرم.
خدایا شکرت.
در پناه خدا.