سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۹

نوشته‌ی زیبا و تأثیرگذار الهه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:

این فایل پر از نکات مثبته. پر از زیباییه پر از عشقه پر از شادیه پر از شور و نشاطه پر از آزادیه پر از روابط عالیه. پر از سلامتیه. از اون عکس زیبای استاد عزیزم و مایک دوست داشتنی گرفته تا اون بازی های بچه ها و بزرگترها که چقدر با خودشون در صلح ن با لذت تمام دارن اب بازی میکنن.

چقدر عکس مایک و استاد زیبا بود راحت و ریلکس روی اون چمن های سرسبز و سرحال دراز کشیده بودن و داشتن با خیال راحت با تکنولوژی و موبایل های بسیار زیباشون یه رستوران بسیار خفن و آبشار فوق العاده زیبا رو سرچ میکردن.

خانم شایسته عزیزم چقدر من صدای ارامش بخش و زیبا تون رو که همراه با انرژی مثبته رو دوست دارم وقتی میگی سلام بچه های سفر به دور امریکا منم با عشق میگم سلام عشقم و یه انرژی فوق العاده ای بهم میده و این یعنی حال خوب و خدا روشکرمیکنم بابت شنیدن این صدای ارامش بخش.

چقدر ساختمون این رستوران زیبا بود و با یه نمای بسیار عالی و همه دور میز هاشون و زیر اون آلاچیق منتظر غذاشون بودن و کنار اون سرسبزی و گل ها و درختان سرسبز نشسته بودن و داشتن لذت میبردن. و چقدر صندلی هاشون با تکیه گاه های چوبی زیبا بود و من دوست داشتم.

چقدر شب زیبا بود استاد و مایک رو چمن ها راحت خوابیده بودن و اون چراغ های ساختمون چقدر شب رو زیبا تر کرده بود.

چقدر طراحی و دیزاین این فواره زیبا و فوق العاه بود. تحسین میکنم این طرح زیبا رو که کلی ادم داشتن لذت میبردن و اب بازی میکردن.

چقدر زیبا همه بچه ها با هم در کنار هم با انواع نژاد و فرهنگ ها و ملیت های متفاوت داشتن بازی میکردن و حتی ادم های بزرگتر با انواع پوشش کنار هم بودن و چقدر زیبا در این کشور همه دارن به هم احترام میزارن به پوشش هم به فرهنگ به اعتقادات همدیگه و این رفتارشون رو تحسین میکنم و این یعنی ازادی و با هم در صلح بودن و چقدر این کشور از همه نظر عالیه یه کشور بی نظیره و من دیدگاهم از زمین  تا اسمون با دیدن همه ی فایل های زیبای این سفرنامه تغییر کرده. دیدم زیباتر شده و خدا روشکر میکنم بابت این همه تغییر مثبت و هر روز مدارم داره بالاتر میره.

چقدر زیبا بچه ها با حرکات زیبا داشتن آب بازی میکردن.

چقدر ساختمون های کنار این فواره، بزرگ و زیبا بودن و نمای بسیار زیبایی داشتن و این یعنی فراوانی و نعمت و ثروت و هر روز جهان در حال گسترش هست. چقدر این جمله زیبای مریم مهربونم رو دوست داشتم: ” اما جای نگرانی نیست چون قراره با کامنت های شما من بهتر متوجه بشم که ….”

این یعنی به تمام نظرات من و تمام دوستانم داره توجه میکنه و داره با عشق اونا رو میخونه و داره به خودمون و نوشته هامون احترام میزاره و من این رفتار زیبات رو تحسین میکنم و با تمام قلبم میگم عاشقتم.

چقدر پدر و مادرها داشتن از بازی کردن بچه هاشون لذت میبردن این یعنی عشق به همدیگه یعنی رابطه فوق العاده با هم. چقدر اون پسر بچه ی ناز داشت عشق میکرد و لذت میبرد قشنگ سرش رو برده بود زیر آب و داشت ذوق میکرد.

چقدر اون بچه ی کوچولو، باباش با لذت دستش گرفته بود و آب بازی میکرد و هر دوتاشون داشتن کلی ذوق میکردن و چقدر اون اهنگ زیبای بندری که رضا صادقی عزیز خونده بودن و خانم شایسته هم بسیار زیبا انتخاب کرده بودن و بعضی خانم ها هم با پوشش زیبای بندری بودن و این همزمانی تصاویر رو زیباتر کرده بود. چقدر اون دوتا خانم در ابتدای فایل با پوشش های متفاوت کنار هم داشتن راه میرفتن و این یعنی احترام به فرهنگ و اعتقادات هم و چقدر زیبا بود.

و آسمون هم مثل همیشه زیبا بود و رنگ آبی زیبایی داشت و چقدر درختان و گل ها زیبا بودن یه حس نابی داشت آدم رو سر ذوق میاره و لبخند اون خانم با حجاب که داشت با بچه ش اب بازی میکرد زیبا بود. و چقدر این آب زیباست که هر وقت من اب رو میبینم تجلی نور و روشنایی برام.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

 


«سفربه دور آمریکا‌، رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم».  من این رابطه را با زبان و کلمات انسانی‌ اینطور توصیف می‌کنم که:

۱۲ قدم‌، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی‌، به ما داده شده تا خودمان‌، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم. ۱۲ قدم‌، یک دفترچه‌ی راهنماست از‌:  توانایی‌هایی که داریم‌، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل‌، جاروبرقی‌‌، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکانات آن وسیله را توضیح می‌دهد)  

و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز‌، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برایم‌مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا‌ و با لذت‌، آن امکانات را به خدمت بگیریم.

بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند‌،

بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند‌، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند‌ و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که‌، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند‌. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد.

اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو‌، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.

به شخصه تلاش می‌کنم‌، خوره‌ی جستجو در ۱۲ قدم و آگاهی‌های خالص و نابش باشم. با دوربین سفر به دور آمریکا‌، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام می‌دهم‌،

به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»‌، ‌ آگاهانه تلاش می‌کنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»‌، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا‌، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند‌، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت‌، برکت‌، سلامتی‌ و عشق مشتاق بشوند برای همراهی با من و به دنبال من آمدن.

بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که‌، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد‌، به نظر من‌، قدم اول دوره ۱۲ قدم‌، بهترین شروع است.

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۹
    169MB
    11 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

386 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «NAGHI PANAHANDE» در این صفحه: 1
  1. -
    NAGHI PANAHANDE گفته:
    مدت عضویت: 2484 روز

    به نام خداوندی که زیباست، زیبایی خلق می کنه و زیبایی ها رو دوست داره

    سلام خدمت همه عزیزان حاضر در سایت

    سلام به استاد عباسمنش گرامی که بستری رو برای به نمایش گذاشتن و تحسین زیبایی ها فراهم کرده

    سلام به خانم شایسته عزیز که با شایستگی فراوان به سمت زیبایی ها هدایت میشه و اونها رو برای ما به نمایش درمیاره و چشم های مارو به زیبایی ها و خوبی های جهان عادت میده و به ما درس عملی تحسین اونها رو یاد میده.

    تا به حال به رنگین کمان فکر کردید که زیباییش از چیه؟ یا مثلا فقط مثل چراغ دستی یه نور رو از خودش نشون میداد و اسمش میشد کمان رنگی چطور بود؟ یا نور های مختلف جدا از هم نشون میداد مثلا آبی از قسمت شهر عبور میکرد و زرد از یه جا قرمز از یه جای شهر و بنفش از یه جای دیگه. به نظرتون چطوری میشد؟ قشنگ میشد؟

    توی همین فیلم به نظرتون اگه یه پارک جدا مخصوص مردم با پوست تیره و در یه جای دیگه از شهر پارکی مخصوص افراد با پوست روشن بود چطور میشد؟

    یا توی یه قسمت از شهر پارکی برای افراد دارای پوشش کامل و در یک نقطه دیگه از شهر پارکی برای افراد که پوشش کاملی ندارند بود چطور بودش؟

    یا خیلی از افراد توریست هستن و به زبان اون شهر تسلط ندارن و یا در بهترین حالت با لهجه صحبت می کنن اکثریت ماها دیدیم توی بعضی از کشورها این چنین افراد شاید مسخره بشن چون توانایی صحبت درست مثل بقیه افراد دیگه اون شهر رو ندارند. چطور میشد اگه پارکی جداگانه برای اون افراد درست می کردن؟؟؟ جالب بود در اون صورت؟؟

    به نظر شما دلیل اینکه خداوند رنکین کمان رو اینگونه خلق کرده چیه؟ آیا غیر از اینه که همه ما با هر نژاد و دین و رنگ و… همه با هم انسانیت رو رواج بدیم تا بتونیم با همبستگی و یکی بودن در نهایت به انتهای رنگین کمان که حد کمال هستش برسیم. آیا پیامبر ما و کتاب قرآن که از طرف پروردگاره غیر از این رو به ما یاد دادن؟ پس چرا در جامعه خودمون که ادعای مسلمون بودن و اجرای اسلام واقعی می کنیم و بقیه رو کافر و جهنمی میدونیم چرا بر خلاف دستورات پروردگار عمل می کنیم؟ و چقدر زیبا گفته سید جمال الدین اسدآبادی که در مغرب زمین گشتم مسلمان ندیدم ولی اسلام دیدم و در مشرق زمین گشتم مسلمان دیدم ولی اسلام ندیدم.

    یکم به این پارک کوچیک آبی به دقت نگاه کنید به نظرتون شبیه رنگین کمانی که صحبتش رو کردیم نیست؟ خیلی شبیهشه چون کسی که تیره پوسته به همون اندازه ای داره لذت میبره که یک فرد روشن پوست لذت میبره. کسایی که با پوشش کامل تو تصویر میبینیم به همون اندازه ای دارن لذت میبرن که افراد بدون پوشش لذت میبرن. یه فرد توریست به همون اندازه داره لذت میبره که یک شهروند اهل همونجایی لذت میبره و جالب اینکه فردی فرد دیگری رو به خاطر تفاوت هاش از لحاظ مختلف مسخره نمیکنه و با انگشت نشون نمیده که هیچ با آغوش باز هم ازش استقبال میکنه. و از طرفی چقدر برای من جالبه که افراد بزرگ و کوچیک از یه فواره کوچیک آب چقدر لذت میبرن و شادی می کنن و از نظر من همین شادی و نشاط هم یک نوعی شکر گذاریه درست مثل این میمونه که فردی به ما یه خوراکی بده ما میتونیم با یه لبخند و بدون اینکه چیزی بهش بگیم ازش تشکر کنیم و اون رو به خرید بیشتر خوراکی برای دفعات بعدی تشویق کنیم و برعکسش با یه اخم میتونیم خودمون رو از خوراکی های آینده محروم کنیم. و نکته جالب برای من تمیزی مکان ها و مسیر هایی هستش که در فیلم میبینیم یه سوال: تا بحال تونستید در این 59 قسمت حتی یه آشغال کوچیک اندازه پوست شکلات و آدامس توی تصاویر ببینید؟؟؟ پس این همه شادی و نشاط و زیبایی ونظم شهری و طبیعت قشنگ الکی نیستش من هم اگه جای خدا بودم هر روز بیشمار نعمت و ثروت روی سر این مردم میریختم. واقعا چقدر زیباست جامعه ای که میلیون ها نفر با رنگ ها، نژاد ها و اعتقادات و… متفاوت با عشق و صمیمت کنار هم زندگی میکنن و با آغوش باز از هم پذیرایی و استقبال میکنن و به هم نهایت احترام رو میزارن و این نشانه بزرگ بودن ظرف وجودی اون افراده و امیدوارم که هممون این شادی و نشاط و صمیمیت رو در لحظه لحظه زندگیمون تجربه و اجرا کنیم.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 35 رای: