دیدگاه زیبا و تأثیرگذار الهام عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
استاد عزیزم یعنی وقتی جمله ی”منو پیدا کردی “رو خطاب به مریم جانمان گفتین، عشق کردم از عشق بین شما که چقد خداییه و پر از صلحه…غش کردم از خنده..از این همه عشق و محبت اونقد پر از اشتیاق و شوق شدم از این همه صلحی که با خودتون دارین و این حس مرا بران داشت که دقت و توجه بیشتری کنم به این جنبه از سفرمون و برای درک این اگاهی ها برای نکته کشیدن از این همه درس ها از خداوندم یاری بطلبم.
استاد عزیزم چقدر راحت و رها چقدر سبک بال و آزاد دراز کشیده بودن و از هر لحظه بادی که میوزید از هر لحظه درختان زیبایی که تکون میخورد و تسبیح میکرد خداوندشو لذت میبردن. چقدر رها و سبک، اونجور رهایی که فقط وصله به منبع…وصله به خدا. این خود خود خود عبادته و چقدر با لذت بردنشون با این ارامششون سپاسگزاری میکنن از فرمانروا. البته که سپاسگزاری بهترین فرکانس و نزدیکترین فرکانس به خداوندمان است.
با تحسینشون، خداوند رو مشتاق تر میکنن که زیبایی های بیشتری بهشون بده و هدایتشون کنه به بهترین های جهان. عاشق تحسین کردن های استادم هستم.
مریم نازنینم وقتی دوربین رو روبه آسمان گرفتی و اون صحنه ی فوق العاده رو شاهد بودم نمیدانی چه حالی شدم. قلبمو پرواز دادی به اوج اسمون ها. واقعا بعضی وقتا سخته با کلمات بتونی حستو بیان کنی. آخه من عاشق اسمونم، عاشق خورشید عاشق نور الله، چقدر صحنه ی بی نظیری بود: کل جهان….مه و خورشید و فلک در کارند که وقتی دوربین را به کار میندازی و در دست میگیری, همشون به صورت هدایتی به سمت دوربین تو جذب بشن و حتی خودنمایی کنن از این همه زیبایی های خداوند و این همه فراوانی.
مریم عزیزم اونقد که با خودت درصلحی اونقد که تمرکزت بروی تمام زیبایی هاست اونقد که حتی یک زیبایی هم از جلوی چشمان زیبایت رد نمیشه و پنهان نمیمونه و این کار جهانه، این کار خداونده، این کار قانونه…که هر کسی هم که به سمتت جذب میشه، درونش پر از صلح با خوده…پر از اعتماد بنفس پر از عزت نفس پر از شادی پر از رهایی و لذت است.
و قانون یعنی زندگی کردن با جهانی که همش مسخر توست و اگر بگویی باش پس میشود..
من از این بچه ها خیلی درس ها گرفتم. درس گرفتم که حتی اگه روزی تمرکزم ناخوداگاه رفت روی ناخواستم، بیام باز تمرین کنم، باز به خودم انگیزه بدم، بازم تکرار کنم، بازم تلاش کنم و واسه این تلاش کردن خودمو تشویق کنم مثل این بچه ها.
یاد گرفتم که قدم اولو بردارم و نترسم و جسور باشم که خداوند به شجاعان پاداش میدهد و جهان منتظر همین یه قدمه و بقیه شو برحسب تمرکزات من و کانون توجه ام خودش انجام میده کارشو….و خداوند هدایتشو فوران میکنه به سمتم اونوقت. استادعزیزم راست میگن که:
این انگیزه ها، این زیبایی ها، این عشق ها که به همدیگه نثار میکنیم، این اموزه های فوق العاده ی استادم واسه زندگی بهتر، این فراوانی ها، این همه اگاهی های دوستانم، سنگ رو اب میکنه و تبدیل به الماس میکنه، چه برسه به باورهای محدود کننده ی ماهایی که تلاشامون هر روز برای بهتر شدنه.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۰175MB11 دقیقه
همان طور که خانم شایسته گفتند بدن ما چقدر شگفت انگیز است. شما این غذاهای خوشمزه را در جاهای مختلف خورده اید و یادتان هم هست که از کدام غذا چه طعمی را آنجا احساس کرده اید. البته نیاز است که ما به طعم چیزهایی که می خوریم توجه کنیم. کسی که در لحظه زندگی نمی کند نمی تواند طعم غذایی که می خورد را احساس کند و از آن لذت نمی برد. یک نوع غذا را افراد مختلفی می خورند و هر کدام نظرات مختلفی درباره آن دارند. باید با تمام وجود طعم چیز هایی که میخوریم را احساس کنیم اگر لذتی از غذایی می بریم به خاطر آن سپاسگزار باشیم تا به سمت لذتهای بیشتر هدایت شویم.
بدن ما چقدر انعطاف پذیر و قابل کنترل است. وقتی به حرکات این جوانان نگاه می کنم می فهمم این جسم فوق العاده ما می تواند هر شکل را به خود بپذیرد. نشانه اش هم این است که با وجود جسم مشابه همه انسانها هر کدام ورزش ها رقص ها و حرکات مختلفی انجام می کند که در هر کدام حرکات بدن به شکلی خاص است. وقتی هادی چوپان که نفر سوم مستر المپیا شد زیبایی بدنش را تحسین کردم و گفتم فقط در ورزش بدنسازی ما می توانیم بی نهایت فرم زیبا به بدنمان بدهیم. ما می توانیم مثل قورباغه در آب شنا کنیم. مثل یک رتیل از دیوار سنگی بالا برویم. مثل مورچه وزنه های خیلی سنگین تر از خودمان را بلند کنیم. می توانیم آنقدر بدنمان را انعطاف پذیر کنیم که در یک ظرف کوچک بگیریم. می توانیم با نیزه از ارتفاع ۶ متری بپریم. چشم هایمان را می توانیم آنقدر تیز کنیم که یک نقطه یک میلیمتری را از فاصله ۱۰ متری با گلوله یک میلیمتری بزنیم. می توانیم وقتی غذایی را میخوریم بفهمیم که ترکیبات آن چیست و از هر کدام چقدر استفاده شده و هر کدام چه ویژگی هایی دارد. می توانیم با دو دست دو نوشته متفاوت را همزمان بنویسیم. همه اینها قدرت ذهن ما را هم نشان می دهد که چطور با استفاده از سیستم عصبی با اعضای بدن ما ارتباط دارد و با اطلاعاتی که از آنها دریافت می کند در کسری از ثانیه تصمیم می گیرد و به آنها فرمان می دهد. وقتی ما این ذهن قدرتمند و این جسم شگفت انگیز را داریم پس باید باور کنیم که می توانیم کارهای خارق العاده ای انجام دهیم و چیز های خارق العاده ای خلق کنیم.