دیدگاه زیبا و تأثیرگذار الهام عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
استاد عزیزم یعنی وقتی جمله ی”منو پیدا کردی “رو خطاب به مریم جانمان گفتین، عشق کردم از عشق بین شما که چقد خداییه و پر از صلحه…غش کردم از خنده..از این همه عشق و محبت اونقد پر از اشتیاق و شوق شدم از این همه صلحی که با خودتون دارین و این حس مرا بران داشت که دقت و توجه بیشتری کنم به این جنبه از سفرمون و برای درک این اگاهی ها برای نکته کشیدن از این همه درس ها از خداوندم یاری بطلبم.
استاد عزیزم چقدر راحت و رها چقدر سبک بال و آزاد دراز کشیده بودن و از هر لحظه بادی که میوزید از هر لحظه درختان زیبایی که تکون میخورد و تسبیح میکرد خداوندشو لذت میبردن. چقدر رها و سبک، اونجور رهایی که فقط وصله به منبع…وصله به خدا. این خود خود خود عبادته و چقدر با لذت بردنشون با این ارامششون سپاسگزاری میکنن از فرمانروا. البته که سپاسگزاری بهترین فرکانس و نزدیکترین فرکانس به خداوندمان است.
با تحسینشون، خداوند رو مشتاق تر میکنن که زیبایی های بیشتری بهشون بده و هدایتشون کنه به بهترین های جهان. عاشق تحسین کردن های استادم هستم.
مریم نازنینم وقتی دوربین رو روبه آسمان گرفتی و اون صحنه ی فوق العاده رو شاهد بودم نمیدانی چه حالی شدم. قلبمو پرواز دادی به اوج اسمون ها. واقعا بعضی وقتا سخته با کلمات بتونی حستو بیان کنی. آخه من عاشق اسمونم، عاشق خورشید عاشق نور الله، چقدر صحنه ی بی نظیری بود: کل جهان….مه و خورشید و فلک در کارند که وقتی دوربین را به کار میندازی و در دست میگیری, همشون به صورت هدایتی به سمت دوربین تو جذب بشن و حتی خودنمایی کنن از این همه زیبایی های خداوند و این همه فراوانی.
مریم عزیزم اونقد که با خودت درصلحی اونقد که تمرکزت بروی تمام زیبایی هاست اونقد که حتی یک زیبایی هم از جلوی چشمان زیبایت رد نمیشه و پنهان نمیمونه و این کار جهانه، این کار خداونده، این کار قانونه…که هر کسی هم که به سمتت جذب میشه، درونش پر از صلح با خوده…پر از اعتماد بنفس پر از عزت نفس پر از شادی پر از رهایی و لذت است.
و قانون یعنی زندگی کردن با جهانی که همش مسخر توست و اگر بگویی باش پس میشود..
من از این بچه ها خیلی درس ها گرفتم. درس گرفتم که حتی اگه روزی تمرکزم ناخوداگاه رفت روی ناخواستم، بیام باز تمرین کنم، باز به خودم انگیزه بدم، بازم تکرار کنم، بازم تلاش کنم و واسه این تلاش کردن خودمو تشویق کنم مثل این بچه ها.
یاد گرفتم که قدم اولو بردارم و نترسم و جسور باشم که خداوند به شجاعان پاداش میدهد و جهان منتظر همین یه قدمه و بقیه شو برحسب تمرکزات من و کانون توجه ام خودش انجام میده کارشو….و خداوند هدایتشو فوران میکنه به سمتم اونوقت. استادعزیزم راست میگن که:
این انگیزه ها، این زیبایی ها، این عشق ها که به همدیگه نثار میکنیم، این اموزه های فوق العاده ی استادم واسه زندگی بهتر، این فراوانی ها، این همه اگاهی های دوستانم، سنگ رو اب میکنه و تبدیل به الماس میکنه، چه برسه به باورهای محدود کننده ی ماهایی که تلاشامون هر روز برای بهتر شدنه.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۰175MB11 دقیقه
«« به نام خداوندی که زیباست و خالق زیبائیهاست »»
سلام استاد خوبم، سلام خانوم شایسته مهربانم و سلام مایک عزیزم :)
واقعاً ممنون از اینکه با نشان دادن بخش هایی از زندگی زیبا و الهی خودتان، آگاهی و بصیرت را به اعضاء گروه عباس منش، هدیه میدهید و حقیقتاً خیلی عالی و تمام عیار در حال به انجام رساندنِ رسالت درونی و الهیِ خودتان هستید.
در خصوص این فایلهای تصویری بدیع، بی نظیر و بسیار آموزندهء سفر به دورِ امریکا، موضوعی به ذهنم رسید که فکر کردم خوب است آن را با استاد محترم و خانواده گُلِشان و تمامیِ دوستانِ هم فرکانسی ام به اشتراک بگذارم و آن هم این است که:
شاید خیلی از ما ها در مقاطع مختلف زندگیمان و در مکانهای متفاوتی، تجربیاتی مشابه این تجربیات که استاد عباس منش و خانم شایسته عزیز در اختیار ما قرار میدهند را دیده باشیم، مثلاً به مکان های طبیعی زیبایی رفته باشم (مثل جنگل ها، کوه ها، آبشارها، دریاها، مراتع، صحراها و غیره . . .) و یا به مراکز تجاری و فروشگاه ها و گالری های بزرگ خرید مراجعه کرده باشیم (مثل هایپر استارها، پالادیوم ها، سام سنتر ها، پاساژ صفوی ها، بازار بزرگ تهران، مگا مال ها و غیره . . . ). اما تفاوت اصلیِ ما با استاد عباس منش و نگاه دقیق و تیزبینانه سرکار خانم شایسته در این است که ما خیلی راحت و سریع از کنار اینهمه زیبائی ها و نعمات و موهبتهای الهی رد میشویم و گذر میکنیم و چه بسا به آسانی آنها را از یاد میبریم و اینهمه معجزات مختلف و رنگارنگ، در نگاهمان به سرعت عادی و پیش پا اُفتاده میشوند!! گوئی برای ما روزمره و تکراری شده اند!! و همواره تمرکز و توجهاتمان بر روی نکات منفی و ناخواسته هایی است که در طول روز، هفته گذشته و یا ماهِ جاری با آنها برخورد داشته ایم و دائماً با اطرافیانمان راجع به آنها به بحث و گفتگو و تبادل نظر میپردازیم و دائماً در ذهنمان به تحلیل و حلاجیِ این نکات منفی و مخرب مشغولیم و افتخارمان این است که این اتفاقات بد و ناراحت کننده را برای همدیگر (با آب و تاب!!) تعریف کنیم و در شبکه های مجازی برای هم به اشتراک بگذاریم!!
دقیقاً بر عکس کاری که استاد عباس منش و خانوم شایسته عزیز انجام میدهند و همواره (آگاهانه و ناآگاهانه) در مورد زیبائیها و شگفتی هایی که در طول روز با آنها برخورد میکنند با یکدیگر صحبت میکنند، راجع به آنها تحقیق و جستجو میکنند، آنها را برای اعضاء گروه به اشتراک میگذارند و اطلاعاتشان را در خصوص آنها از طریق اینترنت و دیگر منابع اطلاعاتی، افزایش میدهند.
حتی چیزهای خیلی عادی، پیش پا افتاده و ساده ای (مثل دیدن یک سنجاب روی درخت و یا دراز کشیدن بر روی چمن ها و یا اکو شدن صدا داخل یک تونل و . . . ) هم برای آنها هیجان انگیز و لذت بخش است و به گونه ای این اتفاقات را برای خودشان و برای ما بچه ها و اعضاء گروه تعریف میکنند و به تصویر میکشند که انگار بزرگترین و مهمترین رویدادهای جهان هستند و احساسات بسیار غنی، مثبت و قدرتمندی را به همه ما منتقل میسازند!!
بچه ها و دوستان عزیز هم فرکانسیِ عباس منشی، اگر رسالت استاد عباس منش و خانوم شایسته و آقا مایک، این است که جهان بینی توحیدی را به همین سادگی و راحتی، اجرا نمایند و جلوه های زیبا و بی نظیر خداوند را برای ما ضبط و تدوین کرده و رایگان در اختیارمان قرار دهند، رسالت و وظیفه ما نیز این است که آنها را با دقت و بارها و بارها ببینیم، بشنویم، حس کنیم و حتمنِ حتماً روی آنها صبر و تأمل کنیم و خیلی ساده و سریع از روی آنها رد نشویم!!
مخصوصاً با این سبک و روش سریع و حرفه ای که استاد و همسرشان فایلهای را برای ما آماده میکنند و تُند تُند بر روی سایت قرار میدهند، ناخودآگاه ما دوست داریم خیلی سریع و بدون درنگ فایل ها را دانلود کنیم و زود و آنی آنها را ببینیم و بعد برویم سراغ فایل های بعدی و فیلمهای جذاب بعدی و یا منتظر آپلود شدن آنها بنشینیم و انتظار بکشیم و از مهمترین کارِ خودمان که تمرکز کردن و توجه عمیق نمودن بر روی فایلهای بی نظیرِ قبلیِ استاد و خانم شایسته است، غافل شَویم!!
البته من مُنکر این مسئله نیستم که انتظار کشیدن برای دیدن استاد و کارها و آثار ایشان ((در هر سبک و سیاق و با هر شکل و مُدلی))، بسیار شیرین و خوشایند است و خود من هم برای دیدن قسمتهای بعدیِ سفرنامه، لحظه شماری میکنم و همیشه خیلی برای دیدن آنها بیقرارم!! اما باید مواظب باشیم که جذابیتهای فراوانِ این فایل ها و مواردی که در بالا، به آنها اشاره کردم، ما را از اصل موضوع که همان تمرکز و صبر کردن و تأمل نمودن و اندیشیدن به زیبائیها و به بحث و گفتگو نشستن راجع به آنها می باشد، دور نسازد.
امیدوارم توانسته باشم، جانِ مطلب و منظورِ اصلی ام را خیلی خوب و مختصر و مفید به عرض عزیزانِ هم فرکانسی ام رسانده باشم.
در پناه ایزد مهربان، همواره شاد – مثبت اندیش – خوش بین – صبور و موفق باشید . . . :)