سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۲

به نام خدای مهربونم که تنوع خلقتش، انقدر زیبایی و توی جهان بوجود آورده

سلام به همه ی هم مسیریای خفنم

و استاد جان و مریم عزیزم

من موردم که??? سخته برام نوشتن فقط کلی ذوق زده ام

چقدر تحسین می کنم این حجم از ذوق ،عشق و حال عالی شماهارو که تو هر لحظه و هر جایی، خودشو نشون می ده.

چه با راننده ای که برای بار اول دیدینش و انقدر قشنگ با هم حرف زدین( بنده از سر ذوق و دلنشینی مکالمه اتون کلی خندیدم، چون این آقا احمد داشت خودشو با شرایطی هماهنگ می کرد که برای شما آسون تر باشه ،فهمیدنش… چقدر جالب و فوق العاده است که آدمایی که بهشون بر می خورین همش می خوان کارو برای شما راحت تر کنن حتی اگر فقط نزدیک شدن به لهجه ی شما باشه

بنده دلم می خواد بگم: آقا احمد، سیل کو با دیله مه چه کدی

ترجمه اش:آقا احمد نگاه کن با دل من چه کردی .

کلی دوست داشتم که ببینم تو فایل هاتون هم وطن منم باشه تا باورام قوی تر بشه راجع به مهاجرت به اونجا توسط هم وطنام، شرایط اونارو ببینم، آزادی فکرشون رو و….و مطمئنم بودم که میشه، نشونه اش کلاهی بود که تو فایلای قبل سر یکی از همسایه های هنرمندتون بود.

وای خدایا شکرت)

من تحسین می کنم

1)رفتار گرم استاد رو

2)تشویق استاد رو برای اینکه اون آقا احمد، راحت باشه و به لهجه زیبای خودش صحبت کنه

3)رفتار اقا احمد که انقدر مودبانه و عالی بود

4)توصیه اش برای رستوران و ذوق دارم حتما ببینم رستوران جودو و کبابشو

5)احترامش موقع پیاده شدن و بغل کردن استادو

چقدر انسانیت تو این فایل موج می زد، مهم نبود از کجان، مهم حالشون و نقطه اشتراک اولیه اشون بود، یعنی انسانیت، رفتار، اخلاق

من خودم دانشجوی افغانستانی هستم که تو ایران متولد شدم، مدتیه که به فکر بورسیه گرفتنم و خدا میدونه که از آسمون و زمین چقدررررر نشانه های کشورای موردعلاقه ام، هم وطنام که در گوشه های جهان دارن تحصیل می کنن و زندگیه عالیی دارن رو میبینم، چقدر فایل های شماااااا منو با آمریکا بیشتر آشنا کرد، چقدر افرادی که بورسیه آمریکا گرفته بودن. دورو برم زیاد شد و چقدر کمک از هر طرف

خدایا همه ی اینها نشونه اس، نشونه هایی پر معنا هم که فقط بین منو خدامه تو این فایل زیاد بود که باورای محدود کنندمو بیشتر له کرد

عاشقتونم??

در پناه خدااااای مقتدرم