سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۴

سلام به استادعزیزم وشایسته ی شایسته ام

سپاس فراوان از تمام لحظات ناب و الهی که دراین سفرنامه ی توحیدی ماروهم با خودتون همسفر میکنین…

امروز صبح پربودم از احساس عالی و شادی بی نظیر در فضای بسیار زیبایی که هستم و سرشاراز نعمتهای خداوند،،وباخودم مرور میکردم و میگفتم خدایا تمام روزهایی که با استاد عباسمنش عزیزم همراهم از یکطرف و لحظات ناب همراهی با این سفرنامه از طرف دیگه چقدر من و عاشقتر و سپاسگذارتر کرده..چقدر من حس میکنم معنی لطیف شدنی که استاد میگفتن و اشک ریختن از شادی و سپاسگذاری بی اختیار از چشمام.و..چنان واله وشیدای معبودم شدم که حاضر نیستم لحظه ایم رو از این محفل توحیدی بیرون بگذرونم،،..از لذت بردن از شنیدن الهامات قلبم. میگم .خدایا من هر چقدرم صبحها زود بیدار میشم و شبها دیر به خاب میرم باز وقت کم میارم از این حال روحانیم باتو…..الان تقریبا دوماهه که من توی سفرم همراه شما و اصلا نفهمیدم فصل تابستونم چجور تمام شد،،ازبس هرروزم به شادی و لذت و جهانبینی گذشت،،..چقدر من حال عجیبی دارم،حالی که قابل وصف نیست…اززمانی که عملا به چشمم دیدم این جریان عشق و توحیدرو با شما ،چقدر متفاوت شدم…همش بی اختیار اشک شوق میریزم و میگم خدایا چقدر احساس قدرت میکنم..چقدر حالم عجیب خوبه..چقدر دارم روز بروز اگاهتر میشم و عاشقتر..چقدر داره فاصلم بیشتر وبیشتر میشه با این جماعت…خدایا چقدر تفاوت و دارم به چشم میبینم…خدایا…چقدر دارم سجده کردن در برابر تورو میفهمم…چقدر من اشک میریزم بی اختیار ازتوکل و احساس اجابت شدنم…چقدر من حالم خوبه..چقدر نترس و شادشدم…چقدر فهمیدم که شرک هراون چیزیه که من و غمگین میکنه و میترسونه…..من امروز چقدر پربودم از شادی و وقتی فایل و باز کردم چقدر شادتر شدم …چقدر لذت بردم از اینکه شادباید بود وبایدریخت دور این محدودیتهای ذهن و…باید دید به چشم که شادبودن و خداپرستی یعنی توحید…چقدر لذت بردم ازاین حال خوب ادمهای توحیدی که لذت میبرن از خداشون توی شادی و لبخند…چقدر امروز فهمیدم معنای خدارو باور داشتن وباهاش لذت بردن با بهترین و خوشترین حال…….چقدر لذت بردم از دیدن پرچم کشورم کنار کشوری که دارم میبینمش و قدم به قدم توی هر شهری ازش باازادی کامل بالذت با احساس خوب قدم میزنم و میگردم و میرقصم وشادم…….چقدرلذت بردم از دیدن این ازادی و رهابودن ادما از محدودیتهای سن وجنسیت و پوشش ..چقدر لذت بردم از اینکه مرزی وجود نداره و همه ی ما از خداییم …شایسته ی عزیزم،،چنان زندگی داره هرروز روی خوشش رو به من نشون میده از زمان همراهی باشما و دیدن به چشم اجراکردن قوانین خداونددراین سفرنامه ی توحیدی ،،که فارغم از هر ترس و غم و نگرانی و حال بد……روحم میخاد پرواز کنه از این شوق و ذوق قلبی…سپاس و هزاران سپاس از اینهمه عشق و خداپرستی که با ما سهیم میشین ….

سلام دوست عزیزم

چقدرزیبابوددیدگاهتون..چقدرپراز اگاهی بودواسه ی من..چقدرلذت بردم…..سپاسکذارم وبهترینهارودرپناه خدا واستون خاستارم..