سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۴

سلام

هدف این سفرنامه اینه که توجه به نکات مثبت و اجرای قوانین رو بهمون به صورت تصویری یاد بده. میدونم خیلی از دوستان نکات مثبت این قسمت رو نوشتن و من نمیخوام تکرارشون کنم. میخوام بگم با اینکه من هنوز اول این مسیرم، گاهی با دیدن رفتارهای بقیه احساس میکنم دارم تو دنیای دیگه ای زندگی میکنم! منظورم تخیل و تجسم نیست. نوع نگاه من به خیلی از مسائل و احساس من تغییر کرده و گاهی بدون اینکه قوانین رو به خودم یادآوری کنم، به نکات مثبتی توجه میکنم که دیگران اصلا نمیبینن!

مثلا دو روز پیش من به جشن تولد دوستم در یک رستوران دعوت شده بودم. وقتی که رفتیم متوجه شدیم که رستوران بدون اطلاع قبلی تعطیل شده! بقیه شروع کردن به گفتن اینکه: ای بابا چه بدشانسی! (و از اینجور حرفها) من اما یک ذره هم احساسم بد نشد. به دوستم گفتم مطمئن باش قراره بریم یه جای بهتر. تقریبا نیم ساعت بعد ما تو یه کافه باغ خیلی زیبا بودیم. من به خودم اومدم دیدم چقدر واکنش من با بقیه متفاوت بود!

تو کافه یه خانومی بود که سفارش میگرفت و تحویل میداد. از اونجایی که دوستان کمی اطراف میز راه رفتن و عکس گرفتن، اون خانم با لحن عادی گفت خیلی نمیتونین توی فضای کافه رفت و آمد کنین چون بقیه اذیت میشن.(حرفش هم کاملا درست بود) اما تقریبا تمام کسانی که تو جمع ما بودن به خاطر همین حرف از این خانم بدشون اومد و دو نفر هم نظری ندادن. من بدون اینکه یاد قانون و استاد بیفتم، فقط ویژگی های مثبت اون آدم رو میدیدم.

بقیه میگفتن: این چرا اینجوریه؟ اعصابمونو به هم میریزه! چقدر خل و چله و….

من از شنیدن این حرفها خیلی تعجب کردم! به نظر من رفتارش خوب بود و به فکر آرامش و سکوت محیط کافه بود، تمام مدت لبخند میزد، با خوشرویی ازمون عکس میگرفت و صداش قشنگ بود. علاوه بر اینها، دوستم شمع تولدش رو تو خونه جا گذاشته بود و اون خانم با روی خوش چند تا وارمر به جای شمع گذاشت روی کیک در حالی که چنین وظیفه ای نداشت. اینها چندتا از چیزهایی بود که توجه من رو جلب کرده بود. اما بقیه فقط از اون خانم بدی میدیدن! یعنی انگار نه انگار که همه ی ما یک شخص رو داشتیم میدیدیم! وقتی به خونه برگشتم تازه یاد قانون افتادم و خودم رو تحسین کردم که دارم تغییر میکنم. گاهی اوقات فکر میکنم وقتی من که هنوز خیلی باید روی خودم کار کنم، اینقدر نوع نگاهم متفاوت شده، پس استاد داره تو چه دنیای متفااااااوت تری زندگی میکنه! البته این سفرنامه هم مدرکشه!

………..

از این حرفها بگذریم، یک نکته ی مثبتی در سفرنامه هست که تا به حال ندیدم کسی بهش اشاره کنه. سه نفر آدم تو آر وی دارن زندگی میکنن و دائم خرید میکنن. آر وی چقدر فضای زیادی برای جا دادن اینهمه وسایل داره! این فضای زیاد امکان راحت خرید کردن و مرتب نگه داشتن آر وی رو فراهم میکنه. خیلییییییی عالیه! فراوانی کمد در آر وی :)

استاد و خانم شایسته ی عزیز ممنونم به خاطر سفرنامه، دوره ها و کلا این سایت. خیلی خوبید. دوستتون دارم :)