سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۵

به نام خدای مهربانی که منو هدایت کرد به این مسیر زیبا که نهایت لذت رو ببرم و با طی کردن روند تکامل به هر چی بخوام میرسم امروز روی دکمه مرا به سوی نشانه هدایت هدایت کن کلیک کردم و قسمت شصت و پنجم سفر به دور آمریکا هدایت شدم وقتی این فایل رو دیدم کلی لذت بردم که هیچ در حال دیدن این فایل داشتم به این فکر میکردم که مهاجرت چقدر خوبه چقدر انسان رو پخته تر میکنه چقدر ذهنیت تعصب انسان رو در هم میشکنه چقدر دید انسان رو وسیع تر میکنه من توی سن هجده سالگی از منطقه مون مهاجرت کردم به تهران و کلی جاهای دیدنی تهران رو دیدم کلی دوست و رفیق پیدا کردم کلی شهر های اطرافرو دیدم با مردمش همنشین شدم خیلی از این تصمیمم خوشحالم و کلا سود بود برام از همه لحاظ چون آخرین بار بعد از سه سال رفتم منطقه پدری و مادریم افرادی که از کودکی با هم بزرگ شدیم وقتی نشستیم کنار هم و صحبت کردیم دیدم چقدر ذهنشون بسته اس چقدر تحت تاثیر اون طرز تفکر اون منطقه ذهنشون فلج شده واقعا و واقعا به خودم آفرین گفتم منی که توی چند ساله تهرانم چقدر ذهنم باز تر شده چقدر دیدم افراد از راهای مختلف و درست و شرافتمندانه ثروت ایجاد میکنند چقدر دوستانم در تهران ذهن بازی دارن چقدر کیفیت تفکر و سطح نکرششون و درآمدشون بالاتره نسبت به افرادی که توی منطقه ما هستن چقدر این شهر شرکت های بین المللی داره چقدر دست انسان بازه برای کاسبی چقدر کار زیاده چقدر آدماش باحالن چقدر درک میکنن حرف منو بارها شده با اون فک و فامیلم در مورد یک موضوعی صحبت کردم توی چشمون خوندم که این دیونه چی میگه این چرت و پرتا چیه وسط حرفم یا پردین یا بلند شدن رفتن اما دوستانی دارم در این شهر که حرف همو میفهمیم و تحسینم میکنن و خودشون هم باور قلبیشون این نگرشی هست که من دارم چقدر خوبه واقعا دوستانی داشته باشه که درکش میکنن اگه من مهاجرت نمیکردم مثل همون فک و فامیل یک ذهن مریض بی ایمان داشتم که هیچ وقت بزرگ بودن دنیا رو درک نمیکردم و ذهنم رشد یافته تر نمیشد خدا رو شکر واقعا