سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۵

سلام خدمت دوستان

چقدر ساده با یک طرح ساده اون نقشه ی رود خانه رو کف زمین درست کرده بودن واقعاً خوشم اومد.

آبجی مریم فیلم برداریتون خدائیش علیه تو حین دویدن با کمترین لرزش، عالی بود، عالی.

من با اون بچه اه خیلی حال کردم، استاد دارم بچه میشم یواش یواش و داره برای ذهنم هم این گونه رفتارام عادی میشه که هرجایی که هستم هر کاری که بهمح ال میده رو انجام میدم اصلا هم برام مهم نیست که بقیه چی میگن، میرقصم، آهنگ میخونم، دیروز رفته بودم پیاده روی تو خیابون ولیعصر، بعد کف خیابون دوتا از این مشما ها هستند که برای محافظ میذارن توی کارتون ها که کیسه های با زیادی داره و تق تق میترکنیم، از اونا، افتاده بود کف خیابون منم همونجا رفتم می پریدم روشون و تق تق تق تتقت قت ، خیــــــلی چسبید، آخراشم دیگه داشتم با رقصیدن میترکوندمشون، خیلی حال داد بهم.

استاد اینکه اول حرفتون به آبجی مریم میگید میتونی…، میتونی بری، میتونی بیای، میتونی فیلم بگیری، میتونی… این خودش نشون از آزادی دادن به آبجی مریم هستش و احترام به آزادیشون، منم سعی میکنم از این به بعد وقتی کاری رو به بقیه میخوا مبگم اول از این کلمه استفاده کنم، چون خیلی احساس خوبی به خودم میده که دارم به طرف آزادی عمل میدم، خدائیش خیـــــــلی کیف میده این آزادی دادن به طرف مقابلت حالا چه طرف عاطفی باشه چه کاری باشه چه هر چیز دیگه، اون حسی که به خودم میده و اون حس خنکی ای که تو دلم تازه میشه دلیل انجام چنین کاریه، اون طرف مهم نیست که چه برداشتی میکنه اون حس خنکیش رو من خیلی دوست دارم و خیلی خودم باهاش حال میکنم، اون نتیجه ی این حرفه مهم نیست، شاید طرف اون کار رو انجام بده یا نده اما اون احساس خوب و اون احساس بودن تو مسیر درستی که تو قلب آدم تازه میشه اون همه چیز واسه من.

همین که میگید که هرکسی یه علاقه ای داره این هم نشون از آزادی هست و واقعا استاد آزادی تون و این آزادی دادنتون به بقیه رو تحسین میکنم واقعا از ته ته ته دلم تحسینتون میکنم چون خیلی خیلی حس خوبی داره این آزادی دادن به بقیه.

یه چیز جالبی که با دیدن اون عروسکا دیدم، این بود که واقعا این دوربین خاصه و فرق داره با هر دوربین دیگه ای، انگار که اون شخصیت ها هویت نداشتن، نمیدونم چطوری بگم؟! انگار که فقط یه عروسک بودن و اصلا انگار نه انگار که مثلا عروسک بتمنه یا مرد عنکبوتیه یا سوپر منه. خیلی برام عجیب بود. فقط عروسک یکسری آدم ها بودند که لباسهای خاص و متفاوت تنشون بود مثل نگاه قرآن که هر چیزی رو همون طوری که هست فقط نشون میده، نه کمتر نه بیشتر، بدون عینک.

استاد یواش یواش دارم اون مسیر شخصی باور سازیم رو پیدا میکنم که از طریق دیدن همین فایل هاست، فقط کافیه که بارها و بارها این فایل ها رو نگاه کنم چون من انسان به شدت تصویری ای هستم و از طریق دیدن خیلی خیلی سریع الگو میگیرم و اون الگو هم خیلی خیلی سریع تو ذهنم ثبت میشه و یادم میمونه و این فایل ها برای من بهترین منابع برای ساختن باور هست تو همه ی جنبه ها هم روابط هم مالی هم سلامتی هم ایجاد خواسته های جدید هم معنویت خیلی دارم خوب میرم جلو خدا روشکر.

مرسی آبجی مریم بابت فیلم برداریتون.

خدا رو شکر.