سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۵

خدا شما را حفظ کند

از سفرنامه چه بگویم که هر چه بگویم کم است .

در این سفرنامه گل ها برای دوربین ژست میگیرند گل هایی که هر کدامشان بوی خاصی و رنگ خاص خودشان را دارند

پل های زیبایی خودشان را به رخ ما میکشند یکی می شود طلایی و یکی می شود طوسی

در این سفرنامه افتاب هم رنگ طلایی خودش را به نمایش می گذارد

در این سفرنامه حتی کف پوش هایی زمین هم زیبایی و تمیزی خودشان را نشان می دهند

بزرگ و کوچک از چیزهایی که می خواهند لذت می برند.

در این سفرنامه نامه پیش فرض هایی که غلط بوده شکست

در این سفرنامه نگاه هایی جدیدی با باورهایی جدید و افکار جدید شکل گرفته .

در این سفرنامه دوره جدید بین ما شروع شده که هر بخش آن نگاه های ویافته های ما واقعا تیزتر و اگاهی های ما بیشتر و بیشتر می شود.

در این سفرنامه پل ها و زیر پل ها عمق آگاهایی های ما را بیشتر کرد.

در این سفرنامه نگاه معمولی حذف شده ما در این سفرنامه باور ها ساخته ایم .باورهایی از جنس توجه آگاهانه به چیزهایی که واقعا می خواهیم ما با ناخواسته ها کاری نداریم .

در این سفرنامه تمام آنچه از مردم پیرو جوان کودک و بزرگ ، سیاه و سفید می بینیم همگی در حال لذت بردن هستند.هیچکسی بر کسی دیگر هرگز برتری ندارد مگر به عمق آگاهی و کانون توجهش.

در این سفرنامه ما همه چیز را به سادگی درک میکنیم فهم ما از درک قوانین به سادگی انجام میگیرد.

در این سفرنامه یاد گرفتیم به چیزهایی جذاب و جالب فقط همان لحظه توجه کنیم واز ان لذت ببریم و هرگز به آن نچسبیم ما رها بودن از وابستگی را یاد گرفتیم .

در این سفرنامه ما هرگز قفلی برای داشتن چیزی نمی زنیم ما قفل به تمامی پیش فرض های غلط ذهن و باورهای خودمان می زنیم .

در این سفرنامه ما تصمیم گیرنده هستیم نه باورها و سنت های قدیمی که مثل همان قفل به بدنه فلزی پل چسبیده اند و کلید هایشان دیگر نیست .

در این سفرنامه درس ها یاد میگیریم که در هیچ دانشگاهی هرگز و هرگز یاد نگرفتیم .