سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۵

سلام سلام سلام ???

چه زیبا بود این قسمت و پر از نکته های مثبت که میتونم بگم دل منو با خودش برد?

چقدر هوا دبش بود آسمونو و غروب خورشید با رگه های رنگیش توی آسمون محشر بود

نمیدونم شما هم حس کردین یا نه همه جا یه حس گرم و لطیف داشت فضای شهریش یه چی بالاتر از رویا بود نمیدونم چطوری بگم.?

از اول که فیلم شروع شد اینو حس کردم از رنگ پیاده رو که رودخونه رو نمایش داده بودن تا گلای طلایی اطرافش تا هوا و آسمون و گلای خوشگلی که استاد بوییدن تا اون بازارچه ی محلی و بچه هایی که بازی میکردن و آدمایی که از روی پل رد میشدن همه و همه گرم بودن بوی عشق میدادن بوی دوستی و مهر بوی خدا میدادن.

استاد و مریم جونم که روابط عاشقانه شون گرمی و صمیمیتشون از نرمی و عطوفت بینشون از احترام و حرمتی که برای هم قائلن وای خدای من منم چنین رابطه ی باشکوهی میخوام چقدر فوق العادست.

چقدر دلنشینه صدات مریم جونم وقتی گفتی صحنههه اونجا که با پریدن رفتین خیلی خوب بود واقعا یه جوریی میشه لذت بیشتر برد با کارهای ساده میشه حال و هوای دلمونو بهتر کنیم و حتما نباید کارهای پبچیده کرد یا جاهای دور و خاص رفت.

استاد چه خوب گفتی در مورد قفل واقعا رابطه ای که نیاز به قفل و زنجیر و وصل شدن باشه چه فایده ای داره وقتی از سر نیاز و وابستکی باشه جایی برای عشق نمیمونه میشه زندون. دست و پای آدمو میبنده توقعات بیجا میاره فداکاری و دلسوزی و تایید طلبی رو میاره آزادی رو میگیره همین باعث دوری و سردی بعد از مدتی میشه و مصنوعی میشه و دوامش زیاد نیست.

ساخت اون شخصیتای کارتونی هم خلاقیت و ایده جالبی برای پولسازیه.

مکانهای تفریحی و جالب و متفاوت هم اونجا زیاد دیده میشه نشون میده که چقدر میشه ایده داشت توی هر چیزی اگه بخوایم بهمون داده میشه. یعنی متفاوت فکر کردن و خودباوری باعثش میشه.

مسیر آسان هم واقعا به انتخاب خودمونه و استاد توی همه چیز دنبالشه.

خانم شایسته عزیزم خیلی خیلی ممنون الهی هر چه بیشتر عشق رو تجربه کنین خیلی دوست دارم

دارم عادت میکنم نگاهم عشق باشه و بس.

از گلدونای کوچیک کاکتوسی که توی اتاقم گذاشتم و هر روز بهشون سلامی دوباره میدم از نگاه کردن به آسمون شب و حرف زدن با ماه و به وجد اومدن از غروب خورشید گرفته تا لبخند و عشق به اطرافیانم و بستن در ذهنم به روی قضاوت کردن و صبورتر شدنم و اشتیاق و انگیزه بیشتر برای زندگی برای ذوق کردن برای چیزای کوچیک و عزت نفس و اعتماد به نفس بیشتر و آرامش و دوست داشتن خودم و محبوب تر شدنم و آسون گرفتن کارهام و نزدیک تر شدن به خدای عزیزم و اطمینان و ایمان بیشتر و خیلی چیزای دیگه. دارم تمرین میکنم و هر روز بهتر میشم و موفق ترم توش. سعیم بر اینه که هر لحظه نگاهمو تا میتونم بهتر از اونی که هست کنم و میگم چطور از این عاشقانه تر میشه دید چطور لحظه هامو لذت بخش تر کنم و سریع بهم میگه خدا جونم اگه یه دفعه حسم برگرده سریع میفهمم و میگم چطور تغییرش بدم و نگاهمو زیباتر کنم چون خیلی شیرینه میدونین مزش رفته زیر زبونم فقط میخوام بیشترش کنم حس و نگاه قشنگمو. حس خوب معجزه میکنه انگار خود این حس برام مهم شده نه حالا اینکه به چیزی باهاش برسم گرچه میبینم و میدونم که معجزه ها برام رخ میدن و هی حسمو بهتر میکنن. خلاصه زندگیم این روزا رنگی شده و دوست دارم رنگی ترش کنم رنگ عشق به لحظه هام پاشیده شده خدا جونم شکرت??

اینا از معجزه ی سفرنامه بود و مطمئنم برای همه معجزه بود من با ورود به سایت و دوره ها بهتر از قبلم شده بودم و مقطعی بودم یکم خوب بودم یکم بد و به خاطر همین اتفاقایی تو همه ی زمینه ها نمیدیدم. ولی الان هر لحظه ام یه چیز دیگست اصلا رنگ و لعاب دیوانه کننده ایی گرفته و مطمئنا اتفاقای بینظیرتری هم در راهه.

الهی همه ی لحظه هاتون رنگارنگ باشه خانواده ی قشنگ من ????

خدایا صد هزار بار شکرت شکرت شکرت??????