سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۵

سلام استاد عزیز و دوستان هم سفر

امروز ایده ای به ذهنم اومد که میخوام اجراش کنم

تا الان بیشتر توجهم به سفرنامه برای توجه به زیبایی ها بوده ولی از امروز میخوام تمرکز کنم بر روی باورسازی

اینکه بتونم از هر قسمت باورهای مفید و تاثیرگذاری پیدا کنم و سعی کنم این باورها رو در خودم نهادینه کنم

همسفرهای عزیز اگه دوست داشتن در این پروژه باورسازی همکاری کنند

من از دیدن این قسمت برای خودم دوتا باور پیدا کردم

1- اینکه وقتی دارم تفریح میکنم به شغل و در آمد فکر نکنم و همه حواسم به لذت بردن از چیزی باشه که در موقعیتش هستم

باور اینکه فروش و گسترش کسب و کار من داره انجام میشه

تا امروز خیلی سعی میکردم که هر روز به شغلم فکر کنم که چطور باید گسترشش بدم یا فروش بیشتری داشته باشم، میدونم که توجه کردن به کسب و کار باید باشه ولی وقتی زیاد بشه ناخودآگاه تمرکزت میره سمت پیشرفت نکردنش

چون به اندازه ای که من هر روز بهش توجه میکنم و برای گسترش فکر میکنم نتیجه لحظه ای یا یک هفته ای نمی بینم و یه جورایی نجوای ذهنیم قوی میشه که ببین فایده نداره

ولی وقتی بتونم این باور رو در خودم ایجاد کنم که گسترش کسب و کار داره انجام میشه و اونم یکی از این همه نظم حاکم بر جهانه و همونطور که نیاز نیست من به طلوع و غروب و وزش بادها و بارش باران و هزاران فرایند الهی دیگه فکر کنم نیاز نیست که به چگونه بزرگ شدن کسب و کارم فکر کنم و بخوام من اونو بزرگ کنم

بهتره ایمانم رو قوی تر کنم که خداوند برای من این کار رو انجام میده، مثل همه کارهایی که انجام داده و من بتونم ایمان و اطمینان قلبی در خودم بوجود بیارم و به آرامش و احساس خوب برسم

در این ویدیو به وضوح دیدم که استاد عباس منش یک لحظه به کسب و کارش فکر نکرد و صحبتی دربارش نکرد همونطور که در قسمت های قبلی این اتفاق رخ نداده، خیلی آزاد و رها از مساله کسب و کار داره از زندگی لذت میبره و این نیاز به ایمان و اطمینان به خداوند داره. حتما حواسش به کسب و کارش هست ولی این توجه انقدر پررنگ نیست که بخواد جنبه های دیگه زندگی رو تحت تاثیر خودش قرار بده

چون این تجربه رو دارم که مثلا در سفر بودم ولی فکرم درگیر کسب و کار بوده و معمولا هم درگیر بخش منفی اون که چرا بیشتر نمیشه، چرا گسترده تر نمیشه،و کلی چرا که حال منو بد میکرد

اما از این فایل دریافتم که کسب و کار رو نباید خیلی جدی بگیرم، بازم میگم نه اینکه رها کنم، به این معنی که به موفقیتش اطمینان داشته باشم و دیگه نگرانش نباشم

همین الان که دارم اینها رو مینویسم احساس بهتری دارم، چقدر خوبه نوشتن و به اشتراک گذاشتن

2- باور خوب دیگه ای که از این ویدیو پیدا کردم، اینه که از قفل استفاده نکنم

نخوام هیچ چیزی به من قفل بشه، و همچنین خودم رو به هیچ چیزی قفل نکنم

به خواسته هام قفل نشم

به ثروت بیشتر داشتن قفل نشم

به فلان و بهمان شدن قفل نشم

بلکه زندگی کنم، رها و آزاد از هر موضوعی که یا به من قفل بشه یا من بهش قفل بشم

خیلی این جمله استاد قشنگ بود

من دوست ندارم هیچ چیزی بهم قفل بشه

چه باور قشنگی

چه احساس خوبی به آدم میده

احساس رهایی که بالاترین سطح احساس خوبه

جالبه الان که دارم مینویسم باور دوم که قفل نشدن بود یه جورایی در باور اول هم وجود داره

اینکه به کسب و کارم قفل نشم و اون رو جزئی از روند طبیعی جهان هستی بدونم که در حال گسترش و پیشرفت کردنه

من از امروز این دو باور عالی رو در لیست باورهای VIP ذهنم قرار میدم و سعی میکنم به اونها در زندگیم عمل کنم

خدایا شکرت برای این دورهمی