سفر به دور آمریکا | قسمت 66

سلام استاد عزیز و خانم شایسته دوست داشتنی?

فایلهای سفرنامه این روزها غوغا کرده و در زندگی هر کس با توجه به مدار فعلیش تاثیری گذاشته. فایلهای سفرنامه و خوندن کامنتهای دوستانم به من کمک کرد تا آنچه در این سه سال آموختم رو به صورت عملی در زندگی یک خانواده ببینم و اینطوری بتونم آموخته هام رو در ذهنم دسته بندی کنم تا بهتر برام جا بیفته.

?اولین چیزی که من از استاد یاد گرفتم و در فایلهای سفرنامه مشهوده ایمان به خداوند و داشتن احساس خوبه. ایمان دقیقا نقطه ی مقابل ترسه. ما به همون اندازه که به خدا ایمان داریم، می تونیم از چیزی نترسیم. به همون اندازه که به جمله مومنان هرگز نه می ترسند و نه محزون می شوند باور داریم، می تونیم از هیچ اتفاقی نگران نشیم و احساسمونو خوب نگه داریم. ما به همون اندازه که به الا بذکرلله تطمئن القلوب ایمان داریم می تونیم قلبی آرام و مطمئن داشته باشیم. و ما همه این باورهای درست رو از استادمون یاد گرفتیم.

?نکته بعدی که در زندگی استاد به صورت عملی می بینیم توکل به خداست. همونطور که در تمام فایلهاشون هم تاکید دارن مومن واقعی عزت نفس داره، روی هیچ کس غیر از خدا حساب نمی کنه، فقط به خداوند تکیه داره و خداوند رو به عنوان رب العامین و ارباب جهانیان پذیرفته. به همین دلیل همه برای استاد دست خداوند میشن و بهش کمک می کنند. و این برای همه ما میتونه اتفاق بیفته به شرط این که به دستان خداوند وابسته نشیم . دستان خداوند بی شمارن و خداوند از راههای بیشمار ما رو به سمت خواسته هامون هدایت می کنه.

?ما از استاد یاد گرفتیم که به خدا اعتماد کنیم و اینکه خداوند استاد برنامه ریزی هاست. استاد همه چیزو رها می کنه و دست از پارو زدن برداشته و اجازه میده جریان هدایت الهی او رو به سمت خواسته هاش ببره.

?چیزی که خیلی در فایلهای سفرنامه به چشم میاد شکرگزار بودن استاد و خانم شایسته هم در کلام و هم در عمله. شکرگزاری عملی یعنی توجه به نکات مثبت و دیدن نیمه پر لیوان و لذت بردن از داشته هات. استاد و عزیز دلشون چون همیشه توجهشون به زیباییهاست و زیباییها رو ستایش می کنند، همیشه شادن و مدام به شادیها و زیباییهای بیشتر هدایت میشن. به قول دوستانم در کامنتهای سفرنامه:

“شکرگزاری همان صلات مومن است.

خوشا آنان که دائم در نمازند.”

و حامد عزیز در قسمت ۵۹ چقدر زیبا شکرگزاری رو معنا کرده:

“شکرگزاری یعنی از داشته‌هات نهایت لذت رو ببری، شکرگزاری یعنی نعمت‌هایی که خداوند بهت داده استفاده کنی و لذت ببری، شکرگزاری یعنی ظرف وجود خودت رو بزرگ و بزرگ‌تر کنی، نشانه‌ی شکرگزار بودن لذت بردن از تک تک لحظات زندگیه، هر وقت دیدی داری از تک تک لحظات زندگیت لذت میبری، بدون اینکه به شرایط زندگیت نگاه کنی بدون که شکرگزار هستی. نشانه‌ی شکرگزار بودنت اینه که داری به سمت زیبایی‌های بیشتر هدایت میشی، هر وقت دیدی همش داری زیبایی میبینی و داری نکته مثبت هر چیز رو میبینی بدون که ناخودآگاه داری شکرگزاری میکنی و این اصل شکرگزاریه. ملاک شکرگزاری لذت بردن از داشته هاست. همونطور که ملاک ایمان داشتن احساس خوب و آرامش قلبیه. خدا نیاز نداره که شکرگزاری رو به زبان بیاری، خدا نگاه میکنه ببینه چقد داری از داشته‌های همون لحظه‌ات لذت میبری بعد نعمت‌های بیشتر وارد زندگیت میکنه، بعد هدایتت میکنه به جاهای زیباتر، بعد هدایتت میکنه به سمت‌ شادی های بیشتر، بعد آدمای شاد سر راهت قرار میده، بعد همه چیز رو بر تو آسون میکنه چون شکرگزاری و داری از لحظاتت لذت میبری بدون توقع، بعد میبینی همه چیز به تسخیرت دراومده و اینها همش از شکرگزار بودنت شروع شد.”

?آنچه که ما به طور کلی از زندگی استاد یاد می گیریم، از زمانی که کار کردن روی خودشونو شروع کردن و یه تاکسی دنده آرژانتینی داشتند تا به امروز که این آروی زیبا رو دارن و آزادانه به همه جا سفر می کنند، صبور بودن و امید داشتنه.

صبر به معنای تحمل کردن نیست. اینکه چیزی رو با زجر و ناراحتی تحمل کنی اسمش صبر نیست. استاد همیشه به فضل و رحمت خداوند امید بسیار داشته و در مشکلات صبور بوده و مطمئن بوده که خیر در آن چیزیه که پیش آمده (خیر فی ما وقع) و مطمئن بوده که قوانین برای همه جواب می ده و خداوند پاداش صبر و ایمان و شکرگزاریش را خواهد داد و مدام او رو به سمت زیبایی ها و آسانیها هدایت خواهد کرد. ما هم باید مثل استادمون در مشکلات از صبر(امید و رهایی) و صلات(توجه به زیباییها و نکات مثبت هر لحظه) کمک بگیریم. همه ما می دونیم که تغییرات زندگی استاد یک شبه رخ نداده و استاد صبورانه و با ایمان روی خودش کار کرده.

?امیدوارم این نوشته بتونه به دوستان هم مدارم کمک کنه و همچنین ردپایی باشه از خودم در این سایت?