سفر به دور آمریکا | قسمت 66

نوش جانتون استاد عزیزم و خانوم شایسته ی دوست داشتنی

الان ک من دارم این فایل و میبینم اینجا ساعت ۸ صبح هست و تازه رسیدم سرکارم،خداروشکر کردم ک سر ظهر و وقت ناهار ندیدم این فایلو وگرنه با رنگ و بویی ک شما راه انداخته بودین حتما از گرسنگی میمردم :))

خیلیی احساس بی نظیری دارم و این هفته رو فوق العاده گذروندم،از اول هفته تا امروز ک ۵شنبه هست مدام دنبال لذت بردن از لحظه های زندگیم بودم و عشق کردم و رو خودم و قوانین کائنات کار کردم،امروز صبح تو مسیرم ک داشتم میومدم ب سمت محل کارم(نیم ساعت حدودا تو راهم) ب فایل جلسه دوم قدم دوم گوش کردم ک در مورد تجسم بود و بعدش صدای خودمو ریکورد کردم و رفتم ب ۶سال بعد و با احساس فوق العاده عالی در مورد داشته های اون موقع زندگیم و خواسته های الانم صحبت کردم و یه مدت ک گذشت انگار ک واقعا اونارو دارم همین الان،طوری با ایمان و یقین حرف میزدم ک انگار عینیت پیدا کردن تو دنیام و حالم فوق العاده عالی بود و احساسم بی نظیر و رویایی،یه موضوعی ک برامن بی نهایت ارزشمنده و ب تدریج متوجهش شدم اینه ک من با دیدن فایل های سفر ب دور امریکا روز ب روز دارم بیشتر و باکیفیت تر تجسم میکنم خواسته هامو،یعنی اصن ب نظرم همین دیدن این فایل ها خودش یعنی تجسم مطلق،من تا قبل ازین ک شما دوره ی سفر ب دور امریکا رو بذارید خیلی چیزا رو در مورد امریکا نمیدونستم،خواستم این بود ک ب امریکا مهاجرت کنم ولی اصن نمیدونستم ایالت کنتاکی داریم یا ابشار نیاگارا رو نمیدونستم نزدیک شهر بافالو هست،نمیدونستم خونه ی آبشار یه بنای مشهور از نظر سبک معماریه،نمیدونستم امریکا پارک های ایالتی داره و حتی نمیدونستم RV چی هست و تابحال داخلشو ندیده بودم،تمام این سفرنامه و لحظه ب لحظه دیدن این ها یعنی تجسم و ب قول استرهیکس،زمانی ک ما با خواسته هامون مواجه میشیم،راکت هایی رو ب سمت جهان و کائنات ارسال میکنیم مبنی بر اینکه من اون و میخام و این خودش یعنی تجسم،من روز ب روز بیشتر داره برام واضح میشه خواسته هام،روز ب روز بیشتر دارم لذت میبرم از روزگارم و در عین سپاسگذاری برا داشته های الانم ک کم هم نیستن،چشم ب راه اینده م با شوق و امید و ایمان دارم ک ب خواسته هام میرسم،ایمان دارم ک ب امریکا مهاجرت میکنم و ایمان دارم ک ب تک تک رویاهام میرسم و بعدها در موردشون همینجا براتون مینویسم تا بدونید ک چقد کار ارزشمندی دارید انجام میدید و چه قدر ازتون ممنونم ک یه روز تصمیم گرفتید دنبال الهامات و ندای خدای درونتون برید و دیگه راننده تاکسی نباشید،چقد ب گسترش جهان کمک کردین و چه باورهای قدرتمندکننده ای رو تو ذهن ما دارید ایجاد میکنید و چقد رسیدن ب خواسته های منو برام راحت تر و واقعی تر کردین

خانوم شایسته ی عزیز وقتی دوربین دست میگیرید و میرید تو اون هایپرمارکت تا لباس فکر بخرید تجسم من،همراهتون میاد و باشما خرید میکنه،عطر قرمه سبزی تون تو مشامم میپیچه و همراه شما لذت میبرم از فضای حیاط اون state park.

چقد حرف بی نظیری زدید ک اون سبزی ها فکرشو نمیکردن ک یه روز ب امریکا برسن،واقعا شاید خود شما هم اون روز اول ک میخاستید سفرنامه رو شروع کنید و دوربین و بردید روی نقشه ی امریکا فکرشو نمیکردید ک انقد تاثیرگذار باشه کارتون و انقد باورهای بزرگ و اهداف بزرگ ایجاد کنه و انقد تو وجود ما شور و شوق و عشق و هیجان ایجاد کنه و من خودم هم اون روزی ک اولین فایل تون منتشر هیچ وقت فکرشو نمیکردم ک انقد حرف برا گفتن داشته باشید و انقد باورهام تقویت بشن و انقد سقف ارزوهام بزرگ بشه و بخام خودمو اینجوری تو RV خودم و درحال سفر ب دور امریکا،تصور کنم

از خدای مهربونم متشکرم ک منو با شما آشنا کرد و از شما بی نهایت سپاسگذارم ک با عشق و محبت،فایل هاتونو با ما ب اشتراک میذارید

دوستون دارم و امیدوارم هر سفری ک میرید بهتر و لذت بخش تر از قبلی باشه